Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Ό,τι είναι να σού τύχει, θα συμβεί

Πέρσι τέτοιον καιρό έψαχνα να βρω στην αγορά τους τυχερούληδες των παιδικών μου χρόνων.
Τότε τους είχα σε χρωματική συλλογή, θυμάμαι όμως έντονα τον κίτρινο και τον γαλάζιο. Η πρώην μωρουδιακή μου κούνια είχε γίνει αποθήκη παιχνιδιών κι είχε χωθεί στο αριστερό αποθηκάκι (το δεξί είχε τα μπουκαλάκια με τα λικέρ βύσσινο της μαμάς που τα' βαζε στο πιο ψηλό ράφι και νόμιζε πως δεν θα τα φτάνω. Χεχε! Επλανάτο πλάνην οικτράν. Χικ!!!). Έμπαινα λοιπόν στο αριστερό αποθηκάκι (πριν ή μετά το δεξί), έχωνα το κεφάλι μέσα στην άσπρη κούνια, ψάρευα έναν τυχερούλη και τον σουρομάδαγα στο "πιάσε" και στο "ζούπα". Διάβαζα με τον τυχερούλη στο χέρι, κοιμόμουνα με τον τυχερούλη, χαλάρωνα παίζοντας με τις μπιλίτσες στην κοιλιά του, χτενίζοντας την ξανθή τουφίτσα των μαλλιών του που έσκαγε κάτω απ'το σκουφί, τού μίλαγα χαζεύοντας τα μεγάλα γαλάζια μάτια του με τις μαύρες βλεφαρίδες. Πέρυσι, τέτοιον καιρό, πλησίαζε να μπει το 2012, τον θυμήθηκα, τον λαχτάρησα και άρχισα να τον ψάχνω online. Ήθελα ένα τυχερούλη πάει και τελείωσε. Αλλά...τζίφος.
Πριν δυο τρεις μέρες, μεγάλο "παιδί" πια, και έχοντας ξεπεράσει τη λαχτάρα μου για τον τυχερούλη "πάει και τελείωσε", είδα στον ύπνο μου πως ένα περιοδικό έκανε αφιέρωμα στις food bloggers, και πως γυρνώντας τις σελίδες έπεσα πάνω στο αφιέρωμα για τη blogger  spirtokoyto.blogspot.com  με την οποία δεν είμαστε "φίλες" που λένε. Τη βλέπω λοιπόν ξαπλωτή στο νερό, πάνω σε ένα στρωματάκι , σκούρα όχι από ηλιοθεραπεία άλλά από φυσικό, με τατουάζ, ένα τουρμπάνι στα μαλλιά, να λέει πως ήρθε απ' την Κένυα αλλά να μιλάει άπταιστα ελληνικά .
Τέλειωσε η ονειροφαντασιά, ξύπνησα και πίνοντας τον πρωϊνό καφέ, χαζεύοντας τα διάφορα blogs, μπαίνω στη σελίδα του spirtokoyto να της πω το όνειρο κι ας μην τη ξέρω τη γυναίκα. Βρίσκω την ανακοίνωσή της για την κλήρωση που κάνει η φίλη της blogger Μαίρη/Ginger www.lifebookmarks.net/2012/11/MascotitsesGourlidikes σε 12 μασκωτίτσες. Τις βλέπω, και μπαίνω σούμπιτη στο blog της Μαίρης/Ginger , που περιγράφει τις μασκωτίτσες ως "μικρούλες, τσαχπινούλες, τυχερούλες". Με το μπαρδόν αλά είπε "τυχερούλες";;; ΤΥΧΕΡΟΥΛΕΣ;;;;
                                
Αφήνω το σχόλιό μου, κάνω follow στο blog της, φουσκώνω τα φτερά μου από χαρά κι ελπίδα και λίγο μετά διαβάζω το σχόλιο της Μαίρης  πως "δεν είναι δίκαιο να "παραγκωνίσει" τους παλιούς αναγνώστες της υπέρ αυτών που μπήκαν τώρα μόνο για την κλήρωση".
"Το δίκιο δίκιο" λέω, "oh, well" λέω, μαζεύω τα φτεράκια μου και αφήνω το 24ωρο να περάσει.
Επόμενος πρωϊνός καφές, επόμενη μέρα, καλημέρα σας, "χάζεμα" και πάλι στα blogs και η Μαίρη/Ginger ανακοινώνει την τυχερή της πρώτης μασκωτίτσας. Δεν είμαι εγώ έτσι κι αλλιώς, πάω να κλείσω τη σελίδα και το μάτι μου πιάνει στην επόμενη σειρά να λέει:
"Πέρα από τις 12 καθορισμένες μασκωτίτσες, θα δώσω και μία 13η extra, για τον 200ο αναγνώστη μου που είναι η Μάρθα"
Παρακαλώ; Ορίστε; Πώς είπατε; Φτεράκια στους ώμους ξανά και βουρ στη Μαίρη να γράψω "ευχαριστώ" και να βεβαιωθώ πως είμαι εγώ  η Μάρθα της 13ης μασκωτίτσας και όχι άλλη.
Και ναι, και βέβαια,  και φυσικά, εγώ ήμουνα η τυχερή, το νούμερο 13 για το 2013, αυτή που θα πάρει μια μασκωτίτσα κατά παραγγελία, με κόκκινα ρούχα που είναι τα αγαπημένα μου.
Γιατί αυτή την τυχερούλα  μασκωτίτσα τη θέλησα. Τη ζήτησα. Κι αυτό που είναι να σού τύχει, θα συμβεί.
Ζυμωτά λουλουδάκια με άχνη και μαστίχα
Το γιόρτασα με λουλούδια.
Όχι αληθινά αλλά ζυμωτά. Όπως ο τυχερούλης έρχεται απ' τα παιδικά μου χρόνια, έτσι και τα λουλούδια αυτά τα έφτιαχνε η μαμά μου στα μικράτα μου και τα θυμάμαι πασπαλισμένα με τις άχνες, να μού κάνουν άσπρα μουστάκια στο πασαλειμμένο στόμα μου.
Τηλέφωνο στη μαμά:
"Μαμά, μού δίνεις τη συνταγή για τα λουλούδια;"(Λίγος χρόνος να καταλάβουμε "τι", "ποια" και...)
"Ουουου, πού να τη θυμάμαι; Την έκανα στα κουτουρού"
"Πόσο κουτουρού ρε μαμά; Τι έβαζες μέσα;"
"Αλεύρι και αυγά έβαζε η γιαγιά μου"
"Μόνο;"
"Μόνο. Νομίζω 3 αυγά για κάθε φύλλο που άνοιγε και αλεύρι στα..."
"Στα κουτουρού, ξέρω. Μόνο αυτά;"
"Ναι. Μετά ανοίγεις το φύλο, όχι πολύ λεπτό, όχι πολύ χοντρό, παίρνεις το ροδάκι για την πίτσα και κόβεις λωρίδες και κάνεις λουλουδάκια."
"Πώς; Τα τυλίγεις;"
"Ε, πρέπει να'σαι εδώ να με δεις."
(Μου πέφτεις λίγο μακριά ρε μαμά, Νέα Υόρκη Θεσσαλονίκη για ένα μπουκέτο λουλούδια)
"Κάνε σχεδιάκια, γίνονται πολύ ωραία. Κι άμα τα πασπαλίσεις, βάλε στην άχνη και λίγη μαστίχα. Θα μοσχοβολήσουν."
Κλείνω το τηλέφωνο, σκέφτομαι, ξαναπαίρνω.
"Μαγιά να βάλω;"
"Όχι μόνο "μπέκιν"
(Μ' αρέσει που σε ρώτησα "μόνο αυτά;")
Κλικ του τηλεφώνου, αλεύρι στα κουτουρού (περί τα δύο φλυτζάνια και ένα κουταλάκι μπέκιν) και 3 αυγά, άνοιγμα φύλου με πλάστη, ρόδα της πίτσας για τις λωρίδες, οι λωρίδες κάνουν λουλουδάκια, τα λουλουδάκια βουτάνε στο τηγάνι  με μπόλικο σπορέλαιο, τηγανίζονται 3-4 λεπτά από κάθε πλευρά,
στραγγίζουν σε απορροφητικό χαρτί και πασπαλίζονται με άχνη και βανίλια (αφού δεν είχα μαστίχα τι να'κανα;)
Καθώς τρώω, σκέφτομαι "Πόσο λες να κάνει να έρθει η μασκωτίτσα μου από την Ουγγαρία; Ε, κατά τις γιορτές θα είναι εδώ. Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, θα το προλάβει το 2013."
Ντριν, τηλέφωνο, η μαμά: "Τα λουλούδια τα κάνουμε την Πρωτοχρονιά"
Εμ πες το χριστιανή! Μαζί με τη μασκωτίτσα.
Αφού ό,τι είναι να σού τύχει, θα συμβεί!

40 σχόλια:

  1. Η κόρη μου πάλι ψάχνει μετά μανίας τους ευχούληδες και έχουμε βρει στο άμαζον! Τυχερούλα!
    Ωραία τα "λουλουδάκια" σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, α στο καλό, έχει και ευχούληδες; Για να πάω να ρίξω μια ματιά!

      Διαγραφή
  2. Μάρθα, δεν λένε ότι τα καλά κάποιες φορές έρχονται δυο-δυο; Να λοιπόν που την Πρωτοχρονιά, πρώτα ο Θεός, από το ένα χέρι θα κρατάς ένα γλυκούλη τυχερούλη κουκλάκι και από το άλλο ένα γλυκό λουλουδάκι, που θα τρώγεται κιόλας;; Έχεις καλύτερο;
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως τα λες, Ειρήνη μου, αυτό θα πει να μπει ο νέος χρόνος με τύχη!

      Διαγραφή
  3. Ξεκίνησα να διαβάζω και μπερδεύτηκα, διάβαζα για τους τυχερούληδες και εβλεπα τις πρώτες φωτογραφίες σου. Αναρωτήθηκα λοιπόν, τι είναι αυτα τα...σκονισμένα πραγματάκια στις φωτογραφίες, μπας και αυτά είναι οι τυχερούληδες??? έτσι έγιναν μετά την παραμονή τους στο αριστερό αποθηκάκι? Τρία πουλάκια κάθονται είμαι, ευτυχώς μεταλ ξεμπερδεύτηκα! Καλώς να δεχτείς το κόκκινι γουράκι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκονίστηκαν, γεράσαν και ασπρίσαν οι τυχερούληδες, κοκκίνησε το γουράκι μου, μ' αρέσει ο συνδυασμός άσπρου και κόκκινου!

      Διαγραφή
  4. Κι εγώ τις έχω ζηλέψει τις τυχερούλες της Μαίρης. Με το καλό να τη δεχτείς και να σου φέρει τύχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Βαγγελιώ μου,την περιμένω την ταξιδιάρα μασκωτίτσα μου!

      Διαγραφή
  5. Που τους θυμηθηκες τους τυχερουληδες Μαρθα! Ειχαμε μια στρατια, μικρους μεγαλους, σε σπιρτοκουτα.... Καπου εχει φυλαγμενο εναν η μαμα μου...
    Ε, λοιπον κατι παρομοιο με τα λουλουδακια σου εφτιαξα περισυ στις Αποκριες, μαζι με τις ιταλιδες φιλες μου, σε ενα μπλογκοπαιχνιδι, οπου καθε μηνα φτιαχνουμε, η καθε μια με τον τροπο της, μια παραδοσιακη ιταλικη συνταγη. Η συγκεκριμενη ηταν με ζυμη για παστα (δηλαδη αλευρι, αυγο λιγο ζαχαρη και λιγο βουτυρο) που διπλωνοντουσαν, κοβοντουσαν και τηγανιζοντουσαν, σχηματιζοντας τραγανα λουλουδακια!
    Οσο για τις συγκυριες, τι να πω, αδικο εχει μετα ο Κοελιο?
    Καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ, μπορεί αυτή να'τανε η αρχική συνταγή της μαμάς και της γιαγιάς της που ή την ξέχασαν λίγο λίγο κι έκοψαν βούτυρο και ζάχαρη ή την απλούστευσαν και την φτήνηναν κι έφαγε η μαρμάγκα τη ζάχαρη και το βούτυρο. Την έχεις γραμμένη στο blog σου να μπω να δω; Θα πάρω ιδέες! Φιλιά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
    2. Πωπωωωω! Τί μου θύμησες Μάρθα μου!!!! Εγώ και η αδερφή μου είχαμε στρατιά ολόκληρη από τους τυχερούληδες και τώρα, πριν μερικές μέρες, βρήκα και πήρα 2 για τις μικρές μας!!! Όσο για τα ζυμαρένια λουλουδάκια σου τα λάτρεψα και...καλύτερα που δεν είχες μαστίχα γιατί εγώ κι αυτή δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις!!!!
      Φιλιά

      Διαγραφή
  6. Είσαι τυχερή που βρήκες τους τυχερούληδες και τους πέρασες στην επόμενη γενιά! Εγώ ευτυχώς καλύφτηκα με τη μασκωτίτσα! Φτιάξε κι εσύ λουλουδάκια! ΜΠΟΡΕΙΣ!!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κι εγώ τα ζήλεψα τα τυχερούλια......αλλά και τα λουλουδάκια με την άχνη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπες στην κλήρωση, έχει κι άλλες μασκωτίστες τις επόμενες εβδομάδες. Λουλουδάκια όμως μέχρι να σού στείλω, θα'χουν γίνει γκάργκανο!

      Διαγραφή
  8. Έτσι τυχερή να είσαι πάντα, Μάρθα μου, και το 2013 να σου φέρει ό,τι ποθήσεις (μαζί με την μασκωτίτσα σου...)!
    Αυτά τα λουλουδάκια σου, με το παχύ στρώμα άχνης... Να είχα ένα μπουκετάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φτιάξε πολλά πολλά μπουκετάκια έτσι εύκολα που είναι!!!

      Διαγραφή
  9. Ε, τώρα τι να σου πω;
    Εάν πάντως θέλεις να σε θυμηθει ο Αϊ Βασίλης τα Χριστούγεννα...
    να είσαι καλό κορίτσι κατ' αρχάς.
    Να του φτιάξεις νόστιμα τηγανιτά λουλουλάδια με μαστίχα, γιατί θα του αρέσει σίγουρα η γεύση, την βανίλια την έχει πια συνηθίσει στους τόσους και τόσους χρόνους που κυκλοφορεί στην Γη μας.
    Και να του πεις ότι ο Τυχερούλης ήταν το αγαπημένο παιχνίδι των παιδικών σου χρόνων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι ΠΟΛΥ καλό κορίτσι, και έχω ΠΟΛΥ καλό μου φίλο τον Άη Βασίλη και του έχω πει ΑΠΟ ΤΩΡΑ τι θέλω. Ε, Αη Βασίλη; Μ' ακούς,ε;;;

      Διαγραφή
  10. Θέλω και λουλουδάκια και τυχερούληδες και ευχούληδες .. απ'όλα θέλω ... ζητάω πολλά ?

    Πάντα τυχερή να είσαι Μάρθα.

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Κωνσταντίνα μου. Η κλήρωση συνεχίζεται, έχετε όλες πολλές ευκαιρίες ακόμη για τις μασκωτίτσες! Ciao!

      Διαγραφή
  11. Εντάξει δεν γίνονται αυτά τα πράγματα! Όπως λέει και ο αγαπητός κύριος Κοέλο, όταν θέλεις κάτι πολύ ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις!
    Πες μου ότι μετά την κλήρωση έπαιξες και ένα λόττο, κίνο, κάτι για το καλό τέλος πάντων!!
    Μπράβο τυχερούλα Μάρθα! Πάντα έτσι τυχερή να είσαι εύχομαι! Και το γιόρτασες και με πολύ όμορφο τρόπο! Η συνομιλία με τη μαμά απλά άπαιχτη! Πολύ μου αρέσει που για τις μαμάδες μας, οι οδηγίες τους προς εμάς είναι απόλυτα αυτονόητες και κατανοητές!!
    Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λόττο δεν έπαιξα, να παίξω, ε; Καλά , σήμερα!
      Η μαμά μου είναι φοβερή, τα θεωρεί όλα αυτονόητα και "στα κουτουρού"
      ή αλλιώς "με το μάτι"
      Είναι ένα μεγάλο μωρό η μαμά μου!
      Καλή εβδομάδα, Ερμιόνη μου!

      Διαγραφή
  12. Μπράβο Μάρθα μου, να είσαι πάντα καλότυχη εύχομαι!
    Μα δεν είναι γλύκα οι μασκοτίτσες της Ginger??
    Νομίζω γιόρτασες την απόκτηση της μασκοτίτσας με τον πιο γλυκό και νόστιμο τρόπο!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Έλενά μου, γλυκειά η μασκωτίτσα, γλυκά τα λουλουδάκια, γλυκειά η μαμά, γλύκανε η μέρα της Μαρθούλας! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  13. wow!!πώς μια συνταγή μεταμορφώνεται σε παραμύθι....το απόλαυσα(και η συνταγή απίστευτα απλή μα τόσο ξεχωριστή....)καλώς σας βρήκα Μάρθα ,εσάς και το κουζινάκι σας...φιλιά από την πατρίδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου πατρίδα, γεια σου Αναστασία και σ' ευχαριστώ που πέρασες απ' το σπιτικό μου κι έχεις τόσο καλά λόγια να πεις! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  14. Απολαυστική η ανάρτησή σου, Μάρθα!
    Τυχερούλα είσαι τελικά, και εύχομαι πάντα έτσι να είσαι. Να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις τα μικρά όμορφα πράγματα που μας δίνουν όμως μεγάλη χαρά!
    Τα ¨λουδάκια¨σου απλά αλλά νόστιμα και ζαχαρένια, μα η ιστορία και η διήγησή σου τα έκανε ξεχωριστά!
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλημέρα Ελένη μου, πραγματικά ήμουνα τυχερή και πολύ τα χάρηκα "τα μικρά και ξεχωριστά πράγματά" όπως τα λες που μού έτυχαν. Σ' ευχαριστώ και σε χαιρετώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γειά σου Μάρθα! Καλώς σε βρίσκω με τις τσαχπινιές σου...απόλαυση!
    Τι μου θύμισες...τυχερούληδες! Έχω βρει σε κάτι ψιλικατζίδικα στη γειτονιά μου, ξεχασμένους και "κόλλησα" και στα παιδιά μου την αγάπη μου για αυτά τα μικρά πλασματάκια!!!
    Είδες που το κυνήγησες, το παλεψες, το πίστεψες και τσουπ...σου συνέβη- μην ξαναπώ και γω για τον Κοέλιο, θα γίνω γραγική πιά:)
    Η συνταγή με τα λέλουδα...δελεαστική μπορώ να πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γεια σου Δήμητρα, και καλώς όρισες! Να που όλες ξέρουμε τους τυχερούληδες τελικά!
    Και ο Κοέλο έχει δίκιο, η ζωή μάς το επιβαιώνει!
    Σε χαιρετώ και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θεά η μαμά, όλα με το μάτι, ως συνήθως!
    Περιττό να σου πω ότι είχα κι εγώ τυχερούληδες, εμένα πάλι μου άρεζε να τους μυρίζω (!) -τί να πει κανείς...
    Η μασκωτίτσα σου, πιστεύω, θα έρθει όταν πρέπει, ούτε μέρα πιο πριν.
    Φιλιά!
    Υ.Γ.: Με κατέστρεψες με τις τηγανητές τις ζύμες-θα βλέπω κι εγώ στο όνειρό μου τώρα τα λουλουδάκια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό με τη μυρωδιά το'χω κι εγώ πολύ έντονο. Αλλά κυρίως μυρίζω τα βιβλία μου, δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξω βιβλίο και να μη χώσω μέσα στη μύτη μου.
      Αν δεις τα "λουλουδάκια" στον ύπνο σου, σήκω, πιάσε τον πλάστη και ξεκίνα!

      Διαγραφή
  19. Μαρθούλα μου τι να πω ;Μπράβο σου πάντα τυχερή να είσαι!!!Οι τυχερούλες είναι μια σκέτη γλύκα!Τα λουλουδάκια σου εντυπωσιακά και σίγουρα πολύ νόστιμα!!!
    Φιλάκια πολλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Ελένη μου, κι εγώ να'μαι τυχερή κι όλος ο κόσμος να'ναι! Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  20. Μπορώ να τρυπώσω στην κουζίνα σου να μυρίσω και να "κλέψω" λίγα λουλουδάκια????

    Οι τυχερούλες τέλειες! Αν τις έβλεπε η κόρη μου θα με έστελνε να τις βρω κι εγώ.

    Πόλλά πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τρύπωσε Νοτούλα μου και πάρε μερικά λουλουδάκια για την κόρη σου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Συγχαρητήρια τυχερούλα Μάρθα!
    Το σκηνικό με τα λουλουδάκια μου θυμίζει την αιώνια συζήτηση που έχω με την γιαγιά μου για κάτι υπέροχα μπισκοτάκια που μας έφτιαχνε όταν είμαστε μικρά.

    -Γιαγιά πεσμου πως έκανες τις βουκίτσες
    - τις βουκίτσες? Ουυυ μπελαλίδικες
    - βρε πεσμου εσυ, τι έβαζες μέσα αλεύρι, βούτυρο
    - βουτυρο βουτυρο πολύ βουτυρο
    - Α ωραία. και νερό ε
    - Ε ναι και νερό
    - Μαγιά δεν έβαζες βρε γιαγιά?
    - Ε ναι βέβαια και μαγιά, πως θα γίνουν χωρίς μαγιά?

    χαχαχαχα... καταλαβαίνεις...!

    υπέροχα τα χιονάτα λουλουδάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...