Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Τάρτα Brazil

Για την Ολυμπία που πάει στη Βραζιλία
Γιατί όλα ως γνωστόν στη ζωή γίνονται με κάποια αφορμή,
(σημαντική ή ασήμαντη, δεν έχει καμμία σημασία).
Κάποιος φεύγει, κάποιος έρχεται, κάποιος γιορτάζει, κάποιος ρεμβάζει,
κάτι διάβασες, κάτι άκουσες, ή βαριέσαι, αφού κι η βαρεμάρα μπορεί να αποτελέσει αφορμή δημιουργίας, για κάποιο λόγο  τέλος πάντων ξεσηκώνεσαι, και σηκώνεσαι να φτιάξεις το κατιτίς σου.

Το δικό μου σημερινό σήκωμα-ξεσήκωμα έγινε στις 5 το πρωί με την αυγούλα (γιατί εκεί που η φύσις ησυχάζει η Μαρθούλα γίνεται "ανήσυχη"), και με αφορμή την Ολυμπία που θα πάει στη Βραζιλία, αποφάσισα το κατιτίς μου να είναι η ομώνυμη συνταγή (όχι τάρτα Ολυμπία, αλλά τάρτα Βραζιλία), την έπιασα λοιπόν και της άλλαξα τον αδόξαστο, στην κυριολεξία όμως. Γιατί έτσι κι ανακαλύψεις στις 5 το πρωί πως δεν έχεις άσπρο αλεύρι που απαιτεί η συνταγή που σού κόλλησε στην κεφαλή, τι κάνεις;
Εκδοχή πρώτη: Την ξαναρίχνεις στον ύπνο (Δεν το έκανα)
Εκδοχή δεύτερη: Βγαίνεις με τις παντόφλες πηδώντας τα χιονοβουναλάκια να αγοράσεις αλεύρι απ' το 24ωρης βάσης supermarket (Ούτε αυτό έκανα)
Εκδοχή τρίτη: Παραμένεις ξυπνή, αλλά αφήνεις το γλυκό για αργότερα.
(Αν νομίζετε ότι αυτό έκανα, πλανάστε πλάνην οικτρά)
Εκδοχή τέταρτη: Κάνεις άλλο γλυκό χωρίς αλεύρι (Πριτς;)
Εκδοχή πέμπτη: Ανακαλύπτεις ένα σακκούλι με αλεύρι ολικής αλέσεως που έχεις και το βάζεις στην τάρτα σου ( Ε, λοιπόν αυτό έκανα)
Αυτό έκανα και μετά το πέταξα το "αυτό" ολόκληρο , και καλά να πάθω για να μάθω να μην πειραματίζομαι το αξημέρωτο με τα αλεύρια.

Και τώρα , απογευματιάτικο, η "ανήσυχη" (σχεδόν πάντα) Μαρθούλα, που άμα της κολλήσει κάτι έχει τον αξεκόλλητο άμα δεν εκπληρωθεί, έχει βγει, έχει αγοράσει άσπρο αλεύρι, έχει ξαναβάλει στο φούρνο την τάρτα Βραζιλία για την Ολυμπία, που ανάθεμα κι αν ξέρει γιατί τη λένε βραζιλιάνικη, αλλά έλα που έτσι την έχει καταγράψει στα κιτάπια της το πάλαι ποτέ, κι άντε να θυμηθεί τώρα απ' τις πάλαι ποτέ αναμνήσεις της, τι αναφορά έκανε στη Βραζιλία το περιοδικό όπου βρήκε καταγραμμένη τη συνταγούλα και την αντέγραψε κι αυτή.
Αλλά ήρθε και βρήκε τη στιγμή η συνταγή,
τώρα που η φίλη Ολυμπία πάει στη Βραζιλία,
κι έτσι η Μαρθούλα
θυμήθηκε τη συνταγούλα,
ζύμωσε την ταρτούλα,
κι αφού τής έβαλε μαρμελάδα βερύκοκο, και μήλο, και καφέ,
τις ανακήρυξε σε εθνικές γεύσεις της Βραζιλίας.
Τάρτα Βραζιλία
Για την Ολυμπία ...και άλλους 7
(Κοινώς, μερίδες 8)

Για τη ζύμη
250 γραμ. (άσπρο) αλεύρι (και μην κάνετε πειράματα εκτός κι αν έχετε όρεξη για πετάγματα)
120 γρ. μαλακωμένο βούτυρο
100 γρ. ζάχαρη
2 κρόκους αυγών
1 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας
Λίγο αλάτι

Για τη γέμιση
40 γρ. ζάχαρη
2 κουταλάκια στιγμιαίο καφέ (μην το παρακάνετε)
100 γρ.αλεύρι
70 γρ. βούτυρο

100 γραμ. μαρμελάδα βερύκοκο
1 μήλο γκόλντεν κομμένο σε λεπτές φέτες.

Ε(χ)τέλεση
Ε(χ)τελούμε πρώτα τη ζύμη για να'ναι έτοιμη για να τη βάλουμε στο ψυγείο να κρυώνει.
Σ' ένα μπωλ φτιάχνουμε ένα βουναλάκι απ' το αλεύρι και στο κέντρο του ρίχνουμε τη ζάχαρη, τους κρόκους, το αλάτι, τη βανίλια και το μαλακωμένο βούτυρο και ανακατεύουμε να φτιάξουμε μια ωραία ζύμη, να την τυλίξουμε σε πλαστική μεμβράνη και να την ξαπλάρουμε στο ψυγείο να πάρει μια δροσιά για κανένα μισάωρο. Μην μας πουντιάσει κι όλας.
Εντωμεταξύ εμείς ε(χ)τελούμε τη γέμιση, απλώς ανακατεύοντας σε ένα μπωλάκι το αλεύρι με το λιωμένο βούτυρο, σε άλλο μπωλάκι τη ζάχαρη με τον καφέ, και ύστερα όλα αυτά αναμεταξύ τους και φτιάχνουμε άλλη μια ωραία ζύμη, ελαφρώς πουά από τους κόκους του καφέ.
Καθαρίζουμε και το ωραίο μας χρυσό (γκόλντεν) μηλαράκι σε λεπτές φετούλες, ζυγίζουμε και τη μαρμελάδα μας σε γραμμάρια 100, και είμαστε έτοιμοι να ξεπουντιάσουμε τη ζύμη απ' το ψυγείο, να την απλώσουμε στον πάτο μιας ταρτιέρας με διάμετρο 24 εκ, φυλάγοντας ένα μικρό κομμάτι να το πλάσουμε κορδόνι και να το βάλουμε γύρω γύρω από τη ζύμη που κάλυψε τον πάτο (της ταρτιέρας εννοώ και κανενός άλλου).
Κατόπιν απλώνουμε τη λιγοστή μας μαρμελάδα ίσα για μυρωδιά,
ύστερα τις φετούλες του μήλου ίσα για δεύτερη μυρωδιά,
και από πάνω σκορπίζουμε (σαν scrubble) κομματάκια κομματάκια το μείγμα με τον καφέ για την τρίτη μυρωδιά.
Ο φούρνος μας εντωμεταξύ έχει προθερμανθεί στους 200 C/περίπου 400 F, και βάζουμε το γλυκάκι μας να ψηθεί για 35 λεπτά (όχι παραπάνω μη μας γκαργκανιάσει)
Όταν κρυώσει, ρίχτε του και λίγη άχνη για μυρωδιά και χρώμα.
Τώρα είμαστε όλοι έτοιμοι για τη Βραζιλία, ώ Ολυμπία!!!

33 σχόλια:

  1. Να' σαι καλά βρε Μάρθα μου!!
    Γέλασα πολύ με την Ολυμπία που πάει Βραζιλία!!
    Φιλιά πολλά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι η Ολυμπία γέλασε, Στέλλα μου, αλλά με τη δεύτερη τάρτα, την πετυχημένη. Την πρώτη, την έφαγε η μαρμάγκα και δε γέλασε κανείς.
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. χαχαχα!!! απολαυστική!!!!
    καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάρθα, τυχερή η Ολυμπία! Αφ' ενός θα πάει στην Βραζιλία, αφ' ετέρου της αφιέρωσες την νόστιμη τάρτα σου!! Τυχεροί όμως και οι άλλοι εφτά, που την μοιράστηκαν μαζί της!! Καλό ταξείδι στην Ολυμπία και καλά να περάσει!!
    Με έκανες και γέλασα, Μάρθα!! Καλή σου εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύο σε ένα η Ολυμπία, γλυκαίνεται και ταξιδιωτικά και γευστικά. Αυτά είναι! Σε φιλώ κι εύχομαι να γελάμε συχνότερα ν' ανοίγει η ψυχή μας!

      Διαγραφή
  4. Βραζιλία...Βραζιλία...
    τρέμε, φτάνει η Ολυμπία
    με την τάρτα, συνοδεία!!

    Τι ωραίο γλυκάκι Μάρθα, μέχρι στίχο με έβαλες να γράψω :-)
    Μου άρεσε δε πολύ, η ιδέα του καφέ στο scrubble.
    Χαιρετισμούς πολλούς και πάντα τέτοιο ωραία.
    Το "πεταγμένο" για μπισκότο δεν μας έκανε; Ερώτηση κάνω τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, Πηνελόπη μου, δίκιο έχεις "να μην πετάμε", αλλά αφενός έχω γεμίσει μπουκαλάκια και βαζάκια με γλυκά, αφετέρου η πρώτη "αποτυχημένη" απόπειρα είχε τόσο ιδιαίτερη γεύση (τριφτή και όχι μόνο) που δεν άντεχα να ξανακάνω προσπάθειες στις έξι το πρωί, να ξαναψήνω και να ξαναβγάζω κάτι που δεν τρώγεται. Γι' αυτό κι εγώ φουρ...έξω απ' την πόρτα. Καλέ, τώρα που είπα "πόρτα", λες την άλλη φορά να την αφήσω ολόκληρη μπροστά στην πολυκατοικία, μπας και την περιποιηθούν οι γάτοι της γειτονιάς; Λες να καταλαβαίνουν από αλεύρια ολικής αλέσεως;

      Διαγραφή
    2. Πάρτυ βρε θα έκαναν οι γάτοι!!! Τι λες τώρα;;;

      Διαγραφή
  5. Είσαι απίστευτη!!
    "Είναι στ' αλήθεια τυχερή
    η φίλη Ολυμπία
    που θα χει τάρτα συντροφιά
    μέχρι τη Βραζιλία" :))
    Καλό της ταξίδι και καλοφάφωτη η τάρτα !!!!!!!
    Πολλά φιλιά Μαρθάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Γιώργο μου, στιχουργέ! Καλά ταξιδέματα στην Ολυμπία στη Βραζιλία, και σε όλους μας, ρεαλιστικά ή του μυαλού και της ψυχής μας. Φιλάκια πρωϊνιάτικα!

      Διαγραφή
  6. Και πολύ καλά έκανε η ανήσυχη Μαρθούλα και αντί να το ρίξει πάλι στον ύπνο, αξιοποίησε τα υλικά που είχε και έφτιαξε αυτή την υπέροχη τάρτα! Τυχερή η φίλη σου! Ποιος στη χάρη της να της ετοιμάζεις τέτοιο ωραίο γλυκό αξημέρωτα!
    Καλή εβδομάδα ανήσυχο κορίτσι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έτσι είναι οι φίλες, Αναστασία μου. Σού δίνουν έμπνευση!
    Καλημερούδια, φιλιά και καλή εβδομάδα και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάντα τέτοιες "ανησυχίες" να έχεις για να μας χαρίζει τέτοιες Βραζιλιάνικες νοστιμιές :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα , Μάγδα μου!
      Σε χαιρετάει η ανήσυχη φύση μου,
      (σαν ινδιάνικο όνομα μού κάνει:
      "Μαρθούλα, η φύση που δεν ησυχάζει και στασό δεν έχει ο κώ.ος της")

      Διαγραφή
  9. Τι δεν πήγε καλά με το αλεύρι ολικής;;
    Εις διπλούν την έκανες την τάρτα λοιπόν! Άντε χαλάλι της Ολυμπίας, ελπίζω να την τίμησε δεόντως τουλάχιστον!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το αλεύρι ολικής, άλλαξε η δοσολογία στο βούτυρο, άλλαξε κι ο χρόνος στο ψήσιμο (μάλλον) και έβγαλα την πρώτη τάρτα και άνοστη και γκάργκανη. Η δεύτερη όμως, άσπρη άσπρη (σαν το αλευράκι της) και λαχταριστή, τιμήθηκε δεόντως! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Εμένα μου μοσχομύρισε η Βραζιλία και αισθάνομαι πολύ καλύτερα!
    Φιλάκια Μάρθα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ αισθάνθηκα πολύ καλύτερα όταν δοκίμασα τη δεύτερη μοσχομυριστή και νόστιμη εκδοχή της!Φιλιά Έρη μου!

      Διαγραφή
  11. Μάρθα μου αφενός θαυμάζω την υπέροχη ταρτούλα σου (γεια στα χέρια σου) αφετέρου θαυμάζω το κουράγιο σου που ξύπνησες τόσο νωρίς και μάλιστα με δημιουργική διάθεση!
    Εγώ η τεμπέλα, ομολογώ ότι τέτοιες ώρες εκτός από το μαξιλαράκι μου που το χω αγκαλιά, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο! χα χα χαααα!
    Αν όταν ξυπνήσω (μια ... νορμάλ ωρα δηλαδή) βρω να με περιμένει και για πρωινό μια τάρτα σαν την δική σου με μια κούπα αχνιστό δυνατό καφέ, τότε είμαι απίστευτα ευτυχισμένη;-)
    Φιλάκια, καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ήμασταν κοντά, και συνέχιζε να με πιάνει η δημιουργική ανησυχία μες στη νύχτα, τότε θα έβρισκες στα σίγουρα να σε περιμένει πρωϊνό με καφέ και λιχουδιές. Για τώρα όμως, λέμε καλημέρες από μακριά και καλή εβδομάδα χωρίς χιονοθύελλες ελπίζω!

      Διαγραφή
  12. Ωραία η Ολυμπία, γευστική η βραζιλιάνα τάρτα, αν κάναμε κι ένα ταξιδάκι προς τα εκεί θα ήταν ακόμα καλύτερα...

    Φιλιά βραζιλιάνικα! :)
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε που έχει και λιακάδες εκεί πέρα, όχι όπως εδώ, ψόφο και βουνά από χιόνια. Και ελπίζω να σερβίρουν κι εκεί την ομώνυμη ταρτούλα! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  13. Μαρθούλα μου πολύ τυχερή είναι η φίλη σου, τέλεια η τάρτα που της ετοίμασες!!! Φοβερή η ιδέα του καφέ στο scrubble!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. πρεπει να εχει φοβερο αρωμα!μπραβο για την ιδεα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρωματική ταρτούλα και με καφείνη για να σε κρατάει σε εγρήγορση!

      Διαγραφή
  15. Ποιος στην χαρη της Ολυμπιας, να της φτιαχνουν τετοιες νοστιμες ταρτες... Οι Ιταλοι λενε οτι οι κουλουρες παντα δεν βγαινουν με τρυπα, εννοωντας οτι και οι αποτυχιες μεσα στο παιχνιδι ειναι, συμβαινουν και αυτα! Αυτο το crumble μου εκανε κλικ (πολλαπλο!) σημειωνεται για μελλοντικη χρηση!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ' αρέσει αυτό με τις κουλούρες, σωστοί οι Ιταλοί! Όλα μες στο παιχνίδι λοιπόν! Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Πάντα μου αρέσουν και με διασκεδάζουν πολύ οι αναρτήσεις σου Μάρθα μου...να είσαι καλά! Όσο για την τάρτα ...νομίζω ότι έγινε πεντανόστιμη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Κική μου και να'σαι καλά κι εσύ! Νοστιμότατη η...πρώην τάρτα που...πάπαλα!

      Διαγραφή
  17. Συμφωνώ απολύτως με την 5η εκδοχή!
    Πάντως ζηλεύω και την τάρτα και την Ολυμπία που θα κάνει ένα φανταστικό
    ταξίδι. Να περάσει όμορφα κι εμείς με μια τέτοια τάρτα ακόμα ομορφότερα!!!
    Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ολυμπία θα μας πει τις βραζιλιάνικες εντωπώσεις της χώρας όταν γυρίσει με το καλό.
      Εμείς λέμε από δω τις βραζιλιάνικες εντυπώσεις της τάρτας που είναι θετικότατες indeed!!!
      Καλημέρες μας!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...