Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Μελιτζανόπιτα και τυρένια μπισκότα της ανακύκλωσης

Δεν πετάμε τίποτε και τίποτε δε χάνεται. Όλα ανακυκλώνονται. Κι εμείς να τα πετάξουμε, θα περάσουν οι Σπανιόλοι με τα καροτσάκια τους, θα μαζέψουνε τα πλαστικά μπουκάλια, θα τα δώσουν για ανακύκλωση και θα βγάλουν έτσι το ψωμάκι τους (το εδώ ψωμάκι τουλάχιστον). 
Όλα κάνουν κύκλους. Έτσι όπως κάνει κι η ζωή, κι η Ιστορία, κι ο σκύλος γύρω απ' την ουρά του, κι ο Μανόλης (γύρω γύρω όλοι στη μέση ο Μανόλης), κι οι διαβήτες κι οι διαβάτες ενίοτε !!!

Κι η ψυχή μας ανακυκλώνεται ή χάνεται; Πεθαίνουμε και τελειώνουμε; Ή επιστρέφουμε με άλλο σχήμα για να καθαρίσουμε προηγούμενα χρέη; Για να μάθουμε το μάθημα; Για να σπουδάσουμε τη ζωή;
                                               
Ε ναι! Τι; Θα τη γλυτώναμε εμείς απ' το νόμο της ανακύκλωσης; Ενέργεια είμαστε κι εμείς και βάσει φυσικής δε χανόμαστε, μεταλασσόμαστε.

Μα εγώ δε θα πω εδώ για μεταλλαγμένες ψυχές, ούτε για μεταλλαγμένες τροφές, εγώ θα πω εδώ για τα τελευταία πιάτα της ανακύκλωσης που έφτιαξα και μου' δωσαν μπόλικη τροφή και μπόλικη χαρά και με χόρτασαν και τα δύο.

                                                                   AΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Νο 1
Στην αρχή έφτιαξα κάποια αλμυρά μπισκότα cheddar cheese με πιπέρι καγιέν και μοσχοβόλησε το σπίτι. Έγιναν γρήγορα αλλά δεν φαγώθηκαν γρήγορα, όχι γιατί δεν πεινούσα, ούτε γιατί δεν ήταν νόστιμα (ήταν πεντανόστιμα) αλλά γιατί η έξυπνη εγώ το παράκανα στο καγιέν και τσουρουφλίστηκα (Η συνταγή έπεται έπειτα)
Και περάσαν δυο τρεις μέρες και μ' έπιασε μια βραδινή πείνα κι άνοιξα το τενεκεδένιο κουτάκι, βρήκα τα τυρένια μπισκοτάκια μου, μοσχοβόλησε πάλι ο τόπος, κι όπως έφτιαχνα μια σαλάτα σβούριξε στο κεφάλι μου η σκέψη :"Δεν σπάζω κανά δυο από τα μπισκοτάκια στη σαλάτα μου ως κρουτόν;" Σβούριξε το κεφάλι μου από τη φαεινή ιδέα, σβούριξε κι ο ουρανίσκος μου απ' την ηδονή.
Το λαδολέμονο θαρρείς και τράβηξε την extra πιπεράδα και η τυρένια κριτσανιστή υφή των μπισκότων έδωσε μια extra τσαχπινιά στη σαλάτα μου!!! Θαύμα τα κρουτόν της ανακύκλωσης!

                                                                       ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Νο 2
Ήταν μια μελιτζανόπιτα που μόλις την είδα έπεσα στον έρωτά της. Ήταν στο http://www.funkycook.gr/melitzanopita-me-arseniko-tiri-naxou/blog κι ορκίστηκα να τη γευτώ πάραυτα. Δυστυχώς χωρίς αρσενικό τυρί Νάξου...πού να το βρω εδώ στα ξένα; Ούτε φύλλο άνοιξα (βαριόμανε). Πήρα φύλα χωριάτικα, έβαλα και κασέρι κρητικό κι έγλειψα τα δαχτυλάκια μου και τα μουστάκια μου.
Τα φύλλα που περίσσεψαν απ' το ταψί δεν τα πέταξα και πολύ καλά έκανα.
Γιατί σήμερα που πείναγα τα βρήκα τυλιγμένα σε σακκουλάκι. Βρήκα και μια μελιτζάνα μόνη της.
Κι ένα μικρό μπωλάκι με τρίμματα φέτας και cream cheese από τυροπιτάκια.
Κια μια και δυο η χαρωπή Σαββατιανή νοικοκυρούλα έστρωσα μια μακρόστενη φόρμα με αντικολλητικό χαρτί έτσι όπως μας έμαθε η Χρυσαυγή, http://laxtaristessyntages.blogspot.com/2013/02/blog-post_27.html 
(βουτύρωσα τη φόρμα, έβρεξα το χαρτί, το στράγγιξα, το άπλωσα στη φόρμα) 
έστρωσα τον πάτο και τα τοιχώματα με τρίμματα από το φύλλο, τα λάδωσα, έριξα την τριμμένη μελιτζάνα (που την είχα τρίψει, στραγγίξει, σωτάρει με λίγο σκορδάκι στο λάδι, αναμείξει με τα υπόλοιπα τυριά και λίγο παραπάνω κασεράκι), σκέπασα με τα υπόλοιπα τρίμματα φύλλου, χτύπησα ένα αυγό και λίγο γάλα, έκοψα την πίτα σε κομμάτια και έριξα το γάλα-αυγό από πάνω να ρουφήξει.
Τόψησα στους 180C-350F για μια ωρίτσα περίπου κι έφυγα.

Βγήκα για περπάτημα. Σαρανταπέντε λεπτά κατεβασιά, στάση για καφέ, σαρανταπέντε λεπτά ανεβασιά ζόρικη. Πείναγα και ονειρευόμουνα τη μελιτζανόπιτα και προσπαθούσα να τρέξω αλλά δεν μ' έπαιρναν τα πόδια μου. Μπήκα στο σπίτι και πώς δεν την έφαγα όλη απ' το ταψί, είναι θαύμα. Θαύμα κι η μελιτζανόπιτα της ανακύκλωσης!

Μπισκοτάκια με cheddar cheese και πιπέρι καγιέν
Για 30 κομμάτια περίπου
100γρ. ανάλατο βούτυρο
100γρ. αλεύρι
100 γρ. τυρί τσένταρ (cheddar) τριμμένο
1/4 κουταλάκι πιπέρι καγιέν (ΠΡΟΣΟΧΗ)
1/4 κουταλάκι άσπρο πιπέρι
1/4 κουταλάκι αλάτι

Ε(χ)τέλεση
Στον επεξεργαστή χτυπάμε αλεύρι και βούτυρο να γίνουν σβωλαράκια.
Προσθέτουμε το τυρί, τα πιπέρια και το αλάτι και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να γίνει η ζύμη μαλακή. Βγάζουμε τη ζυμη, τη ρολάρουμε σε μπαστούνι, την τυλίγουμε σε μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες να σφίξει. Όταν η ζύμη είναι έτοιμη, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C/ 350F και στρώνουμε δύο ταψιά με αντικολλητικό χαρτί.
Κόβουμε λεπτές φέτες και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 10 λεπτά να χρυσίσουν.
Τις αφήνουμε να κρυώσουν και τις διατηρούμε σε αεροστεγές μεταλλικό κουτί.
Καθισμένη ανακούρκουδα τώρα πάνω στην καρέκλα μου, χορτασμένη και χαμογελαστή, σάς εύχομαι καλή Κυριακή! Εγώ θα πάω για πικ νικ! Εσείς; 

11 σχόλια:

  1. χαχαχαχαχαχαχαχαχα τι χιουμοριστικά που τα περιγράφεις!!!!
    Τα αλμυρά μπισκοτάκια με τυρί είναι τα αγαπημένα μου!! Άμα είναι δε και καυτερά, ακόμα καλύτερα!!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τότε Πέπη μου κάνε διπλή δόση γιατί αυτά τα τυρένια θα σε ενθουσιάσουν! Και μην το λυπηθείς το καυτερό! Δώστου!

      Διαγραφή
  2. Αναρωτιέμαι πως είσαι τόσο αδύνατη, με τόσα ωραία
    που φτιάχνεις !!!!!
    Τα τυρένια μπισκότα θα τα κάνω σίγουρα, ίσως σε
    μικρότερα, σαν κρουτόν, τι λες και εσύ ???
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, τι καλή που είσαι να με λες αδύνατη! Τα'χω τα πιασιματάκια μου και αντί να τα ρίξω, προσπαθώ να τα κρύψω! Φτιάξε εσύ τα μπισκοτάκια - κρουτόν και στείλε μας ανταπόκριση! Καλημέρες πολλές!

      Διαγραφή
  3. Τρελαίνομαι για μελιτζάνες όπως και νά ΄ναι... πόσο μάλλον σε πιτούλα!!! Ωραία τα ταίριαξες πάλι, με χιούμορ και μαεστρία, Μάρθα μου :)))) Θα δοκιμάσω την πίτα σύντομα! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μόνο να τη δοκιμάσεις Ειρήνη μου, αλλά να ατοσχεδιάσεις πάνω της όσο ποθεί η καρδιά σου. Το σηκώνει η μελιτζάνα και το αυγό, και το τυρί, το κρεμμυδάκι, αλλά μπορείς να παίξεις και με κανελλίτσα και γιαούρτι! Η μελιτζάνα είναι θεά! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  4. Μ΄αρέσουν τόσο πολύ οι αναρτήσεις σου!
    Εύγε για όλα: για τη διάθεση, τις συνταγές, το αποτέλεσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ. Αλλά όταν έχουμε διάθεση , όλα πετυχαίνουν! Αυτό μάλλον είναι η συνταγή για όλα!

      Διαγραφή
  5. Γι αυτό δεν περπατάω, γιατί θάναι σαν το μαστίγιο με το καρότο...Απο πίσω θα με μαστιγώνουν να πάω παρακάτω κι εγω θα σκέφτομαι τι έχω αφήσει σπίτι για φαί και θ αντιστέκομαι να γυρίσω! Κι αν δε γυρίσω στα πρώτα 10 μέτρα,οταν θα γυρίσω είναι σίγουρο οτι όσο ιδρώτα έχυσα θα τον αναπληρώσω εις είδος πάραυτα!!!
    Οπότε κάθομαι στ αυγά μου κι απολαμβαααάνω!!!!
    Φιλάκια καυτερή μου (λόγω καγιέν;;;δε ξέρω ακριβώς) ύπαρξη, με κολάζεις νυχτιάτικα,αλλά σ αγαπώώώ΄!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ γέλασα με το μαστίγιο και το καρότο που πρώτη φορά τ' ακούω ομολογώ και προσπαθούσα να με φανταστώ. Δηλαδή πώς παίζεται; Με χτυπάει το μαστίγιο ενώ κρέμεται μπροστά μου ένα καρότο απ' την πετονιά κι εγώ τρέχω μ' ανοιχτό το στόμα να το φτάσω;;; Να μου το εξηγήσεις σε παρακαλώ κάποια στιγμή Χαρά μου, να μαζέψω τους φίλους μου να το παίξουμε! Και στην επιστροφή θα κεράσω τους πεινασμένους καροτοσαλάτα και carrot cake! Φιλιά ζουμερά (μόλις έφαγα καρπούζι)!

      Διαγραφή
    2. Κι εγω μόλις έφαγα καρπούζι,ε,ρε γλέντια απόψε που θα κάνει η τουαλέτα!!! Τρόλεϋ Κολιάτσου-Παγκράτι με βλέπω
      Τλπ,δεν πίστευα οτι δεν ήξερες την έκφραση "με το μαστίγιο και το καρότο" Βλέπεις στην Ελληνική πραγματικότητα τόχουμε για καθημερινότητα...άστο
      Κοίτα εσύ να φτιάξεις παράγωγα του καρότου και άσε το παιχνίδι αυτό για μαζόχες.
      Φιλάκια ζουμερά ομοίως

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...