Μια τουρτίτσα, χωρίς λόγο!

                                       

Μπορεί ναχουν περάσει και δύο χρόνια από την τελευταία μου ανάρτηση. Τι λέω καλέ; Γράψε λάθος καταμέτρηση (χαχα)! Αφού είναι ήδη τρία χρόνια και, που γύρισα από Νέα Υόρκη, και ανάρτηση δεν έκανα, άρα, έχω τουλάχιστον τέσσερα χρόνια να γράψω. Τόσο πολύ, που ξέχασα από πού μπαίνουν. Νατανε σπίτι, θα σκαρφάλωνα απ' το παράθυρο. Σκαρφάλωσα πάντως και μπήκα, γιατί οι συνήθειες, όχι οι κακές, αλλά οι αγαπημένες, δεν κόβονται. Και δεν πρέπει να κόβονται κι όλας. 

Μπήκα λοιπόν να πω ένα γεια, χωρίς να έχω συγκεκριμένη συνταγή να σας μοιραστώ, ούτε ιστορία να σας ιστορήσω. Έτσι για να σας χαιρετήσω μόνο, να πω "είμαι εδώ, είμαι καλά, εσείς πώς είστε; την παλεύετε; θέλετε να τα λέμε;" Τέτοια κι άλλα πολλά.

Άλλωστε δεν χρειαζόμαστε συγκεκριμένο λόγο για να χτυπήσουμε μια πόρτα και να πούμε "γεια". Τα πράγματα γίνονται και χωρίς λόγο. Μπορεί να θυμηθούμε κάποιον ξεχασμένο φίλο να τον πάρουμε τηλέφωνο. Ή να μας πιάσει η όρεξη να φτιάξουμε μια τούρτα, κι ας μην έχουμε να την προσφέρουμε πουθενά. Θα την φάμε στην υγειά μας.

Αυτό μ' έπιασε τις προάλλες. Είναι γιατί  βλέπω διάφορες συνταγές κατά καιρούς και κάποιες μου κολλάνε στο κεφάλι και περιμένουνε. Αυτή τη φορά μου κόλλησε μια συνταγή της Αθηνάς Πάνου, μια όμορφη τουρτίτσα, που όλο την γυρνόφερνα και την καθυστερούσα, αλλά τελικά της παραδόθηκα και υπέκυψα και πολύ κρατήθηκα δηλαδή. Η συνταγή της Αθηνούλας  εδώ

Βέβαια η τουρτίτσα ήτανε χωρίς γλουτένη και με γιαούρτι καρύδας, κι εγώ δεν είχα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Την έκανα όμως με ό,τι είχα και το καταφχαριστήθηκα! Εντάξει, έγινε πιο σφιχτό το παντεσπάνι, οκ, την άλλη φορά θα ξέρω. Κατά τ' άλλα όμως δεν παίζεται!

Κι εδώ, σας στέλνω την καλημέρα μου, κι εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και να βρίσκουμε πάντα έναν δικό μας λόγο να είμαστε χαρούμενοι και δημιουργικοί!

Φιλώ σας, 

Μαρθουλίτα στη μεγάλη επιστροφή

 

Πες το κι έγινε με μπάρες λεμονιού και γεύση από βατόμουρο

"Πες το κι έγινε!"
Την άκουσα, που λένε, εχτές το βράδυ. Άκουσα αυτή τη φράση στ' αυτιά μου, ως υπενθύμιση των αποφάσεων που είναι να πάρω στη ζωή μου και που μόλις τις πάρω, (μόλις τις πήρα δηλαδή) αρχίζει να κινείται "η γη", "το σύμπαν", "εσύ" (εγώ) σ' αυτή την κατεύθυνση. Και μετά γίνονται.

"Πες το κι έγινε"! Μόλις την άκουσα τη φράση, πήρα τις αποφάσεις που ήταν να πάρω και μετά, ξεσηκωμένη, συνέχισα στην κατεύθυνση του "να κάνω":
φόρτωσα τραγούδια για την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο με στίχο (και στόχο) "πες το" (όχι βασιλικού) και "έγινε"(όπως λέμε :κόλαση έγινε).

Και μετά, έτρεξα να φτιάξω κι ένα γλυκό που μου σφύριξε στο μάτι κανά δυο μέρες πριν. Είναι να μην αρχίσει να παίρνει αποφάσεις (και ανάποδες) ο Ζυγός. Μετά, άντε πιάστε τον!
Και διαπιστώνω πως τελικά είναι εύκολο!
Τα παίρνεις, μετά παίρνεις την απόφαση, μετά δίνεις το σύνθημα και μετά το πιο σημαντικό: σηκώνεις τον ποπό σου απ' την καρέκλα. Κυριολεκτική και μεταφορική καρέκλα. Αυτή που σε ξεκουράζει αλλά και σε κολλάει άμα παρακάτσεις. Σε βαλτώνει και σε βυθίζει σ' ένα τέλμα τεμπελιάς και ανημπόριας.
Για τέτοια είμαστε τώρα; Όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω! Προτιμώ να πάρω ...

                                                     Μπάρες λεμονάτες με γεύση από βατόμουρα
                                                                           Η πρωτότυπη συνταγή εδώ

                                                                                     Για τη ζύμη
                                                                                  170γρ βούτυρο
                                                                      1/3 κούπας ζάχαρη (γύρω στα 267γρ)
                                                         1 1/2 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (γύρω στα 195γρ)

                                                                                    Για την κρέμα
                                                                                          3 αυγά
                                                                             1 κούπα ζάχαρη (200 γρ)
                                                                                  3 κ.τσαγιού αλεύρι
                                                                           3 κ.τσαγιού χυμό λεμονιού
                                                                        1/2 κούπα λιωμένα βατόμουρα
                                                                        ζάχαρη άχνη για την επιφάνεια
                                          φέτες λεμονιού, βατόμουρα, φύλλα μέντας για τη διακόσμηση

Ε(χ)τέλεση
Ανάβουμε το φούρνο στους 180C/350F. Βουτυρώνουμε ελαφρά ένα τετράγωνο ταψάκι και το στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί. Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε το αλεύρι. Απλώνουμε το μείγμα στο ταψάκι, ισιώνουμε και ψήνουμε για 15 λεπτά. Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμιση.

Γέμιση
Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη. Στη συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι και ακολούθως το χυμό λεμονιού και τα λιωμένα βατόμουρα. Ψήνουμε ένα 20λεπτο ακόμη. Βγάζουμε, κρυ;vνουμε εντελώς κι όταν είναι ώρα να σερβίρουμε, πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη, στολίζουμε με φετάκια λεμονιού, βατόμουρα και φυλλαράκια μέντας.

Αν αγαπάτε την ήπια γεύση του λεμονιού, αυτές οι μπάρες είναι ιδανικές.  Εγώ όμως που αγαπώ πολύ το λεμόνι και την έντονη γεύση του, λέω να επιστρέψω στις μπάρες του David Lebovitz (έχω δώσει τη συνταγή εδώ). Θα τις απολαμβάνω είτε σκέτες, είτε με γεύση από βατόμουρο και θα τις στολίζω αναλόγως την έμπνευση της στιγμής.

Και μην ξεχνάτε γιατί δουλεύει: Πες το κι έγινε!

*Η μία και μοναδική φωτογραφία  δεν είναι δική μου. Είναι του Κίμωνα Μάρκου Διομή και τον ευχαριστώ! Δίπλα σ' αυτήν την επαγγελματική και φωτεινή φωτογραφία είπα να μη βάλω τις ταπεινές, και σκοτεινούτσικες δικές μου! Οι φωτογραφίες μου μπορεί να βγήκαν σκοτεινούτσικες, αλλά οι μπάρες μού βγήκαν στα σίγουρα ελαφρούτσικες και δροσερούτσικες και νοστιμούτσικες !
Αμ πώς!

Σιροπιαστό κέηκ με φυστίκι αιγίνης και λεμόνι

Αύριο, λένε, είναι η παγκόσμια ημέρα ψησίματος κέηκ. Έτσι λένε κι εγώ δεν έχω λόγο να το αμφισβητώ. Σήμερα, πάντως, πριν μάθω για τους παγκόσμιους εορτασμούς, έφτιαξα ένα πολύ ζουμερό, πολύ μοσχοβολιστό και πολύ νόστιμο κέηκ, σε μακρόστενη φόρμα, γεμάτο φυστίκι αιγίνης, αμυγδαλόψιχα και φρέσκο λεμόνι. Του έριξα ένα ελαφρύ σιρόπι και το έβαλα στην πιατέλα. Βρίσκω πως τού πάει το τσάϊ, ο καφές, η μοναξιά, οι φίλοι, οι καθημερνές και οι παγκόσμιες εορταστικές. Και τώρα, ώρα για τη συνταγή.

Σιροπιαστό κέηκ με φυστίκι αιγίνης και λεμόνι
250 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
250 γρ. καστανή ζάχαρη
4 μεγάλα αυγά
ξύσμα από ένα ακέρωτο λεμόνι
1 κ.γ βανίλια
120 γρ. τριμμένο φυστίκι αιγίνης
100 γρ. τριμμένο αμύγδαλο
40 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Για το σιρόπι
60γρ. ζάχαρη
ξύσμα και χυμό από ένα λεμόνι
60 γρ. φυστίκι για να ρίξετε πάνω από το κέηκ

Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία, στους 100C/ 220F. Βουτυρώνουμε και στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί μία μακρόστενη φόρμα για κέηκ.
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη να αφρατέψουν και προσθέτουμε ένα ένα χτυπώντας τα αυγά.
Ύστερα ρίχνουμε μέσα τη βανίλια και το ξύσμα λεμονιού. Στο τέλος διπλώνουμε το αλεύρι με τις σκόνες του φυστικιού και του αμύγδαλου. Ψήνουμε πρίπου μία ώρα.
Όταν ψηθεί το κέηκ το βγάζουμε και αφού κρυώσει λίγο, το ξεφορμάρουμε και το  αφήνουμε σε σχάρα να κρυώσει εντελώς.Όταν κρυώσει εντελώς, ετοιμάζουμε το σιρόπι. Βάζουμε να ζεσταθεί η ζάχαρη με το χυμό και το ξύσμα λεμονιού. Αφού πάρει μία βράση το αφήνουμε να σιγοδέσει λίγο για να γίνει σαν σιρόπι. Ύστερα ρίχνουμε μέσα και τα φυστίκια και αδειάζουμε σιρόπι και φυστίκια πάνω στο κέηκ.

Το αφήνουμε, όσο αντέχουμε, να τραβήξει και τραβιόμαστε κι εμείς μακριά του γιατί όσο το βλέπουμε τόσο πιο επικίνδυνα γίνονται τα πράγματα.

Ελληνικό τσιζκέηκ με γιαούρτι- μέλι-καρύδια

Ελληνικό cheesecake με γιαούρτι, μέλι και καρύδια, έτσι το λέει ο Άκης Πετρετζίκης και το έκανα Θα μπορούσε να πει κανείς "και γιατί να μη σπάσω μερικά μπισκότα σ' ένα ποτήρι, να ρίξω απο πάνω γιαούρτι με μέλι και καρύδια και να το φάω;" Δεν υπάρχει "γιατί". Αν έτσι το θέλετε, κάντε το. Κάντε οποιαδήποτε παραλλαγή σάς αρέσει: cheesecake στην ταρτιέρα, ή στο ποτήρι, ή στο βαζάκι, cheesecake που ψήνεται, ή που δεν ψήνεται, κλασσικό αμερικάνικο με φράουλες ή με νουτέλλα, ελληνικό με μέλι και γιαούρτι (ή με μυζήθρα, το είδα κι αυτό αλλά θα το κάνω άλλη φορά)
Η σημερινή παραλλαγή έχει μπόλικα αυγά και σε ζητάει κοντά του κανά δίωρο στο ψήσιμο σε χαμηλή θερμοκρασία. Θέλει στοργή και proderm. Τι να κάνουμε; Δεν είναι όλα θέμα ταχύτητος και ξεπέτας στη ζωή. Κάποια πράγματα ζητούν το χρόνο μας, θέλουν να κατεβάσουμε ταχύτητα και να περπατήσουμε μαζί τους αργά. Μαλακά. Να σεβαστούμε την ανάγκη τους και τη στιγμή μας. Τη στιγμή που θαμαστε έτοιμοι γι' αυτά.

Σ' αυτή την παραλλαγή, όταν τελειώσει η στιγμή του ψησίματος κι έρθει η στιγμή του κρυώματος, το cheesecake θα μπει στο ψυγείο ήσυχα κι ωραία και θα περιμένει να σερβιριστεί. Όταν έρθει η στιγμή του σερβιρίσματος, θα πασπαλιστεί όμορφα όμορφα με μέλι και καρύδια και θα στολιστεί ωραία ωραία  με ένα κλωναράκι ξερό θυμάρι (από τον Πετρετζίκη), ή ένα κλωναράκι ξερή μέντα (από την Τομπουλίδου). 
Παρακάτω είναι ατόφιες οι οδηγίες του Πετρετζίκη για ολόκληρη δόση. Η δική μου ανάγκη - στιγμή ζήταγε μισή δόση, να μη γεμίσω τσέρκι με αποσπώμενα τοιχώματα, αλλά θήκες για μάφινς, να ρίξω την περισσευάμενη κρέμα σε ταρτιέρα, και την επόμενη μέρα να βάλω φρουτάκια σε κανά δυο.


                                                    Ελληνικό τσιζκέηκ με γιαούρτι- μέλι- καρύδια

                                                                                 Για τη βάση
                                                                250 γρ. μπισκότα τύπου digestive
                                                                      100 γρ. βούτυρο λιωμένο

                                                                                Για την κρέμα
                                                                    1200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
                                                                     300 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
                                                                                 μια πρέζα αλάτι
                                                                               2 κ.γ. χυμό λεμόνι
                                                               3 βανίλιες ή 3 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
                                                                               6 αυγά και 2 κρόκους
                                           λίγο λιωμένο βούτυρο (1 κ.σ.) για το άλειμμα της ταρτιέρας
                                      μέλι, καρύδια και φύλλα από φρέσκο θυμάρι για να διακοσμήσουμε
                                                                                   

 Ε(χ)τέλεση
Για τη βάση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160C/320F.

Χτυπάμε τα μπισκότα με το βούτυρο.

Αλείφουμε με βούτυρο τα πλάγια της φόρμας διαμέτρου 28 εκ. με ψηλό χείλος και αποσπώμενη βάση πολύ καλά για να ξεφορμάρεται εύκολα το τσιζκέικ μας 

Στρώνουμε το μείγμα στον πάτο της φόρμας και ψήνουμε στο φούρνο για 13 λεπτά.

Αφαιρούμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει καλά.

Για την κρέμα

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 230C/ 460F.

Είναι βασικό το γιαούρτι να είναι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Βάζουμε το γιαούρτι στο μίξερ και το χτυπάμε με το σύρμα για 2-3 λεπτά να αφρατέψει.

Προσθέτουμε τη ζάχαρη προσθέτοντας τη σιγά σιγά και χτυπάμε για 2-3 λεπτά επιπλέον σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα. Με μια σπάτουλα καθαρίζουμε καλά τα πλάγια του μπολ ώστε να μην μείνει γιαούρτι που να μην έχει ανακατευτεί. Προσθέτουμε το αλάτι, το χυμό λεμονιού και τις βανίλιες. Προσθέτουμε τους 2 κρόκους. Χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα για να ενσωματωθούν στο μείγμα.

Πάλι με τη σπάτουλα καθαρίζουμε τα πλάγια του μπολ. Προσθέτουμε 1-1 τα αυγά και αφού έχει γίνει όλο ένα μείγμα το ρίχνουμε στην φόρμα μας.

Βάζουμε στο φούρνο, ψήνουμε για 10 λεπτά και χωρίς να ανοίξουμε το φούρνο κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 100 και ψήνουμε για 1,5 ώρες…

Ετοιμάζουμε ένα ποτήρι με νερό και μέσα βάζουμε ένα μαχαίρι με λεπτή λεπίδα.

Αφαιρούμε το γλυκό από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει για 5-10 λεπτά και μετά με το μαχαίρι που το βάζουμε άκρη στο ταψάκι ανάμεσα στο γλυκό και το τοίχωμα, το γυρνάμε γύρω γύρω με πολύ προσοχή ώστε να ξεκολλήσει το κέικ.

Το αφήνουμε έτσι χωρίς να βγάλουμε το τσέρκι μέχρι να κρυώσει καλά (2 ώρες).

Βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει καλά.

Λίγο πριν σερβίρουμε απλώνουμε από πάνω το μέλι, σπάμε λίγα καρύδια και τα σκορπίζουμε πάνω στο γλυκό μαζί με λεπτοκομμένα φύλλα θυμαριού.

Σερβίρουμε με επιπλέον μέλι.

Εσείς κάντε τη δική σας παραλλαγή ακολουθώντας  τη στιγμή σας, τις ανάγκες σας και τα σκεύη σας. Και μη βάλετε παραπανίσια αυγά (α, ρε Μαρθούλα!!!)

Κέηκ μπανάνας με mascarpone frosting

Χτες το βράδυ έσυρα τα πόδια μου στο σπίτι μετά από ένα δωδεκάωρο στα τρένα, ανέβα κατέβα σκάλες, βάλε βγάλε βιβλία, μίλα σε παιδιά, μίλα στο τηλέφωνο, γράψε emails, κι ενώ νόμιζα πως πρώτη μου ανάγκη ήταν να κουλουριαστώ στο κρεβάτι να πάρω ενέργεια για την επόμενη μέρα, είδα τις παραγινωμένες  μπανάνες, την κρέμα γάλακτος και το mascarpone που κόντευαν να λήξουν και του θαύματος!!! ξέχασα την κούραση, κι αντί να πάρω ενέργεια μέσα στις κουβέρτες, την πήρα μέσα στα μπωλ με τις μπανάνες και τα τυριά 

Το μπανανοκέηκ μου είναι το γνωστό μπανανοκέηκ που έχω ξαναφτιάξει εδώ. Τώρα απλώς αφαίρεσα τα κομμάτια της σοκολάτας για να μην το επιβαρύνω κι άλλο αφού θα το σκέπαζα με mascarpone frosting. Το έψησα, το άφησα να κρυώσει κι έπεσα για ύπνο. Το πρωί με δυσκολία άνοιξα αργά τα βλέφαρα. Μα μόλις θυμήθηκα πως είχα να φτιάξω το frosting, πετάχτηκα απ' τις κουβέρτες σαν να πήγαινα σχολική εκδρομή.

Mascarpone Frosting

250γρ. mascarpone

1/2 κούπα κρέμα γάλακτος

1-2 κ.σ ζάχαρη άχνη

Ε(χ)τέλεση

Χτυπάμε το mascarpone με την κρέμα γάλακτος και την άχνη ζάχαρη να γίνουν μια σφιχτή κρέμα. Το αφήνουμε πέντε δέκα λεπτά στο ψυγείο να σφίξει και ύστερα καλύπτουμε το κέηκ. Πασπαλίζουμε με χοντροκομμένα καρύδια.

Ωραίο πράγμα να κάνεις αυτά που αγαπάς!
Ξεκουράζεσαι, ξαλαφρώνεις και χαίρεσαι σαν μικρό παιδί!!! 

Πασχαλινά κουλουράκια τα καλύτερα

Πώς μου ξέφυγαν αυτά τα κουλουράκια και "δεν τα ανέβασα" ακόμη!!! Μάλλον περίμεναν τη φετινή Ανάσταση. Μιλάμε για ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ!!! Τραγανά, η χαρά μικρών και μεγάλων. Δεν το πίστευα που έβλεπα τους μπόμπιρες να τα παίρνουν πέντε πέντε στα χέρια και να εξαφανίζονται για παιχνίδι. Κι ύστερα από λίγο να εξαφανίζονται και τα κουλουράκια. Δεν υπήρξε φίλη να δοκιμάσει και να μην ζητήσει είτε την συνταγή είτε παραγγελιά "βρε κάνε μου κι εμένα λίγα αν ξαναψήσεις".
Θυμάμαι να τα ψήνω στην Θεσσαλονίκη και να τρελλαίνεται η βαφτιστήρα, να τα αφήνω στης φίλης μου το σπίτι που είχε επισκέψεις και να τρελλαίνονται οι επισκέψεις, να τα στέλνουμε στη Φλόριντα στον εγγονό μιας κυρίας κι εκείνος να ξαναζητάει απ' το τηλέφωνο "κούκις, κούκις".
Τώρα μάς ζήτησαν τη συνταγή από τη Φιλαδέλφεια και το Παρίσι.
Ήρθε η ώρα λοιπόν να μοιραστούμε τη συνταγή και να την κάνουμε διεθνή!

Τα "κούκις" - κουλουράκια μπορείτε να τα βαφτίσετε λεμονιού αν βάλετε λίγο ξύσμα λεμόνι ή πορτοκαλιού αν ξύσετε πορτοκάλι .Εγώ συνήθως βάζω λεμόνι που το αγαπώ πολύ και το βρίσκω φίνο ως άρωμα. Όμως αυτή την εβδομάδα δε βγήκα για ψώνια, δεν είχα λεμόνια και έξυσα πορτοκάλι στη διπλή δόση που έκανα. Θέλει να βάλουμε ωραίο βούτυρο αγελαδινό για να μοσχοβολίσει ο τόπος. Κι αν μείνει ψίχουλο, τρυπείστε μου τη μύτη. Τα λέμε πασχαλιάτικα αλλά τρώγονται καθημερινά. Εγώ φυλώ την όρεξή μου για την Κυριακή του Πάσχα. Κρατάω όμως κάπου κρυμμένο το κουτί για να αποφεύγονται οι πειρασμοί του Μεγαλοβδόμαδου.

                                                                          ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ
                                                                             Συνταγή του Στέλιου Παρλιάρου
                                                        (Η δόση έβγαλε καμιά 100αριά κουλουράκια)

                                                           

                                                               400γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
                                                                                     250γρ. ζάχαρη άχνη
                                                                        750γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
                                                                                              2 αυγά
                                                                                    1κ.γ. μπέκιν πάουντερ
                 Ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού για άρωμα (μην το παραλείψετε, θα λείψει)
                                                       1 αυγό διαλυμένο με λίγο νερό για το άλειμμα

Ε(χ)τέλεση
Βάζουμε σε μπωλ το βούτυρο κρύο, κομμένο σε κομματάκια και το τρίβουμε με το αλεύρι. Ρίχνουμε και όλα τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε να γίνει μια εύπλαστη ζύμη. Τη σκεπάζουμε με μεβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο να ξεκουραστεί μισή ωρίτσα. Βγάζουμε απ' το ψυγείο κι ανάβουμε το φούρνο στους 160C-180C/ 340F-350F. Πλάθουμε τα κουλουράκια, τα αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και τα αλείφουμε με αυγό. Τα ψήνουμε στο μεσαίο ράφι του φούρνου, για 22-23 λεπτά περίπου.

                                                                     Καλή Ανάσταση, φίλοι!!!
  

Νηστίσιμα κουλουράκια πορτοκαλιού

Όποτε βάφω νύχι ή μαλλί , αυτό που μ' ενοχλεί περισσότερο είναι η αναμονή...ουφ...τώρα λοιπόν είμαι στο κομμωτήριο και τι να κάνω, τι να κάνω...μμμ, έχω το κομπιουτερακι μου μαζί γιατι μετά θα τρεξω στο ραδιόφωνο..  δεν κάνω μιαν ανάρτηση με τα νηστίσιμα κουλουράκια που έψησα προχτές; Ναιαιαιαι!!!
Έτσι ή σημερινή αναμονή θα είναι και ευχάριστη και μυρωδάτη.

Την πρώτη φορά που έκανα αυτά  τα κουλουράκια, με το που τα έβγαλα, ανέβηκε η γειτόνισσα και φίλη Ολυμπία, δοκίμασε, ζήτησε κι εκείνη. Τη δεύτερη φορά που έψησα διπλή δόση, ήρθε η φίλη Εύα και μέρες μετά μου έλεγε "το πιστεύεις πως έχω ακόμη στη μύτη μου τη μυρωδιά του πρωϊνού που ήρθα και έκανες κουλουράκια;"
Άρα, κοντά στο νου κι η γνώση!
Ώρα για...

                                  Νηστίσιμα κουλουράκια πορτοκαλιού (πανεύκολα και πεντανόστιμα)
                                                                        Για 25 κομμάτια περίπου

                                                                                  60γρ. ελαιόλαδο
                                                                        60γρ. χυμό πορτοκαλιού
                                                             Ξύσμα ενός μικρού πορτοκαλιού
                                                                                 70γρ. ζάχαρη άχνη
                                                          200γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
                                                                              1.κ.γ μπέκιν πάουντερ
                                                                                1/2 κ.γ μπέικιν σόδα

Ε(χ)τέλεση
Χτυπάμε μαζί λάδι και χυμό πορτοκαλιού. Στη συνέχεια ρίχνουμε το ξύσμα και την άχνη. Ανακατεύουμε. Έχουμε σε μπολ το αλεύρι με τη σόδα και το μπέκιν πάουντερ και το προσθέτουμε στο μείγμα των υγρών. Βάζουμε τη ζύμη στο ψυγείο να ξεκουραστεί μισή ώρα. Βγάζουμε απ' το ψυγείο. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170C/340F. Απλώνουμε λαδόκολα στη λαμαρίνα και πλάθουμε στρογγυλά κουλουράκια. Τα ξαπλώνουμε στο ταψί και τα ψήνουμε για περίπου για 20 λεπτά, ίσως και λιγότερο.

Με τούτα και με κείνα ήρθε η ώρα για λούσιμο!!!
Καλό, μυρωδάτο Σαββατοκύριακο να έχετε φίλοι!