Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Κυριακάτικο Ξύπνημα

Διπλός ο ελληνικός καφές δίπλα μου, διστάζω να πάρω κουλουράκι, έχω σκάσει να τρώω.
Έχω ακόμη φυλαγμένα σε γυάλινα βάζα τα σμυρνέϊκα κουλουράκια του Πάσχα, και σοκολατένιες φωλίτσες με φιλί από κουβερτούρα στην κορφούλα τους. Κι όλο και μπαινοβγαίνουν κάτι vegan carrot cakes και banana- cranberry- walnut cakes , και μην τα συζητάς. Ανεβοκατεβαίνω με τα πόδια μπας και χάσω κανά γραμμάριο αλλά τα γλυκοτσιμπήματα δεν μ' αφήνουν ν' αγιάσω.

Η χτεσινή συναυλία πήγε πολύ καλά. Η "Χοντρομπαλού" συγκίνησε αυτούς που την ήξεραν και εξέπληξε αυτούς που δεν την ήξεραν! Γεια σου Ξαρχάκο, γεια σου κύριε ΝίκοΓκάτσο!!!
                            Η "Χοντρομπαλού" εν δράσει!

Η μικρή Ελένη με τη λαμπάδα της το βράδυ της Ανάστασης!

Η μικρή Ελένη εν δράσει. Ανοίγει το πρόγραμμα ρωτώντας θαρραλέα τον κόσμο:"Τι'ναι η πατρίδα μας;" Έχει απάντηση μήπως κανείς;

Και μια και έχουμε και παιδί σήμερα στις αναφορές και στις αναρτήσεις μας, ας είναι το κειμενάκι της ημέρας μια μικρή ποιητική ιστορία με χίλιες μύριες γεύσεις που έγραψα καιρό πριν, για παιδάκια και μεγαλύτερα παιδάκια
Καλή Κυριακή, καλημέρα σας!

Ζαχαρένιο σπιτάκι

Μ’ ανθόνερο και κίμινο,
Γαρίφαλο και διόσμο,
Θα φτιάξω ένα τουρτόσπιτο γιατί σε αγαπώ.
Χρώμα πορτοκαλόφλουδας,
Γεύση μυγδαλοπάστας
Θα ρίξω γλάσο λεμονιού και θα σε παντρευτώ.

Με μαρμελάδα για μπετόν,
Τσιμέντο από γκοφρέτα
Θα χτίσω μπισκοτόφουρνο γιατί σε αγαπώ.
Με σοκολάτες και κρουτόν
Ροδόσταμο, κουφέτα
Θα ψήσω ζαχαρόπιτα και θα σε παντρευτώ

Ζαχαρένιο σπιτάκι θα ψήσω στην αυλή της καρδιάς σου,
Κι αν πεινάσεις ,θα κόψω τσουρεκοτουβλάκι να φας...
Φραουλένιες πιτζάμες θα βάλω, θα μπω στα όνειρά σου,
Και θα πλάσω τραμπάλες με βύσσινα και κλωνιά κερασιάς...

Μαρέγκες και αφρόγαλα
Θα ζαχαροζυμώσω,
Θα πασπαλίσω στο ταψί
Κανέλες και μυρτιές.
Παπλωματάκι ζάχαρης
Στην κούνια σου θα στρώσω
Θα σου γεμίσω τα όνειρα
Με ζαχαρομπουκιές

Θα πάρω καρυδότσουφλο
Βαρκούλα να σου φτιάξω
Κι από μανταρινόφλουδο
Θα βάψουμε πανιά 
Θα σε βαφτίσω ταίρι μου
Τ’όνομα θα σου αλλάξω
Θα γίνω ο Μελένιος σου
Κι εσύ θάσαι η Μελιά...

Ζαχαρένο σπιτάκι θα χτίσω στην αυλή της καρδιάς σου
Κι αν πεινάσεις, θα κόψω τσουρεκοτουβλάκι να φας
Φραουλένιες πυζάμες θα βάλω, θα μπω στα όνειρά σου,
Κι όταν διώξω τους δράκους,
Πειρατές και ληστάρχους,
Θα σου πλάσω τραμπάλες με  βύσσινα και κλωνιά κερασιάς...

Με ζάχαρη θα σου ορκιστώ,
Με βύσσινο και μέλι,
Κι ένα κρασί σαμιώτικο θα πιω
Για να σου πώ, πως...
Μες στο μελένιο κόσμο μου
Είσαι η Μελιά μου γλύκα
Μες στη μελένια μου ζωή
Πάντα θα σ’αγαπώ...

Ζαχαρένιο σπίτάκι θα χτίσω στην αυλή της καρδιάς σου
Κι αν πεινάσεις θα κόψω τσουρεκοτσουβλάκι να φας.
-         Κι αν νυστάξω;
-         Φραουλένιες πυζάμες θα βάλω,θα μπω στα όνειρά σου
Θα θερίσω τους δράκους, πειρατές και ληστάρχους
Και θα πλάσω τραμπάλες με βύσσινα και κλωνιά κερασιάς.






Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Καλημέρα

Καλημέρα σας απ' το κουζινάκι της Μάρθας, δηλαδή το δικό μου.
Σαββατιάτικη καλημέρα η σημερινή,κι  η πρώτη καλημέρα γι' αυτού του είδους την επικοινωνία, που ομολογώ πως έχει εκείνο το άβολο του καινούριου, αλλά είναι ωραία.
Με τις φωτογραφίες δεν είμαι μάστορας, αλλά είπα να το ξεκινήσω για να δείχνω τα καμώματα της κουζίνας μου. Και ιδού λοιπόν μερικά γλειφιτζούρια, πολύ της μοδός τελευταία, με marshmallow, λιωμένη σοκολάτα κι από πάνω ό,τι βάζει ο νους σου.

Ξηροκάρπια, χρωματιστή ζάχαρη, καβουρδισμένο ινδοκάρυδο. 


                                           Δένονται σε φιόγκο και προσφέρονται.


Τα δικά μου σήμερα θα γίνουν προσφορά στη μικρή Ελένη, ετών 9, που θα ανοίξει με το παιδικό ποιηματάκι "Τι'ναι η πατρίδα μας" τη συναυλία του Σεραφείμ με θέμα "Αχ, πατρίδα", εδώ στη μακρινή Νέα Υόρκη. Πατρίδα παραμένει μία, αν και όχι πάντα ίδια κι απαράλλαχτη.
"Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σού απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις." Οδυσσέας Ελύτης





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...