Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Πες το κι έγινε με μπάρες λεμονιού και γεύση από βατόμουρο

"Πες το κι έγινε!"
Την άκουσα, που λένε, εχτές το βράδυ. Άκουσα αυτή τη φράση στ' αυτιά μου, ως υπενθύμιση των αποφάσεων που είναι να πάρω στη ζωή μου και που μόλις τις πάρω, (μόλις τις πήρα δηλαδή) αρχίζει να κινείται "η γη", "το σύμπαν", "εσύ" (εγώ) σ' αυτή την κατεύθυνση. Και μετά γίνονται.

"Πες το κι έγινε"! Μόλις την άκουσα τη φράση, πήρα τις αποφάσεις που ήταν να πάρω και μετά, ξεσηκωμένη, συνέχισα στην κατεύθυνση του "να κάνω":
φόρτωσα τραγούδια για την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο με στίχο (και στόχο) "πες το" (όχι βασιλικού) και "έγινε"(όπως λέμε :κόλαση έγινε).
Και μετά, έτρεξα να φτιάξω κι ένα γλυκό που μου σφύριξε στο μάτι κανά δυο μέρες πριν. Είναι να μην αρχίσει να παίρνει αποφάσεις (και ανάποδες) ο Ζυγός. Μετά, άντε πιάστε τον!
Και διαπιστώνω πως τελικά είναι εύκολο!
Τα παίρνεις, μετά παίρνεις την απόφαση, μετά δίνεις το σύνθημα και μετά το πιο σημαντικό: σηκώνεις τον ποπό σου απ' την καρέκλα. Κυριολεκτική και μεταφορική καρέκλα. Αυτή που σε ξεκουράζει αλλά και σε κολλάει άμα παρακάτσεις. Σε βαλτώνει και σε βυθίζει σ' ένα τέλμα τεμπελιάς και ανημπόριας.
Για τέτοια είμαστε τώρα; Όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω! Προτιμώ να πάρω ...

                                                     Μπάρες λεμονάτες με γεύση από βατόμουρα
                                                                           Η πρωτότυπη συνταγή εδώ

                                                                                     Για τη ζύμη
                                                                                  170γρ βούτυρο
                                                                      1/3 κούπας ζάχαρη (γύρω στα 267γρ)
                                                         1 1/2 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (γύρω στα 195γρ)

                                                                                    Για την κρέμα
                                                                                          3 αυγά
                                                                             1 κούπα ζάχαρη (200 γρ)
                                                                                  3 κ.τσαγιού αλεύρι
                                                                           3 κ.τσαγιού χυμό λεμονιού
                                                                        1/2 κούπα λιωμένα βατόμουρα
                                                                        ζάχαρη άχνη για την επιφάνεια
                                          φέτες λεμονιού, βατόμουρα, φύλλα μέντας για τη διακόσμηση

Ε(χ)τέλεση
Ανάβουμε το φούρνο στους 180C/350F. Βουτυρώνουμε ελαφρά ένα τετράγωνο ταψάκι και το στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί. Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε το αλεύρι. Απλώνουμε το μείγμα στο ταψάκι, ισιώνουμε και ψήνουμε για 15 λεπτά. Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμιση.

Γέμιση
Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη. Στη συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι και ακολούθως το χυμό λεμονιού και τα λιωμένα βατόμουρα. Ψήνουμε ένα 20λεπτο ακόμη. Βγάζουμε, κρυ;vνουμε εντελώς κι όταν είναι ώρα να σερβίρουμε, πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη, στολίζουμε με φετάκια λεμονιού, βατόμουρα και φυλλαράκια μέντας.

Αν αγαπάτε την ήπια γεύση του λεμονιού, αυτές οι μπάρες είναι ιδανικές.  Εγώ όμως που αγαπώ πολύ το λεμόνι και την έντονη γεύση του, λέω να επιστρέψω στις μπάρες του David Lebovitz (έχω δώσει τη συνταγή εδώ). Θα τις απολαμβάνω είτε σκέτες, είτε με γεύση από βατόμουρο και θα τις στολίζω αναλόγως την έμπνευση της στιγμής.
Και μην ξεχνάτε γιατί δουλεύει: Πες το κι έγινε!

*Η μία και μοναδική φωτογραφία  δεν είναι δική μου. Είναι του Κίμωνα Μάρκου Διομή και τον ευχαριστώ! Δίπλα σ' αυτήν την επαγγελματική και φωτεινή φωτογραφία είπα να μη βάλω τις ταπεινές, και σκοτεινούτσικες δικές μου! Οι φωτογραφίες μου μπορεί να βγήκαν σκοτεινούτσικες, αλλά οι μπάρες μού βγήκαν στα σίγουρα ελαφρούτσικες και δροσερούτσικες και νοστιμούτσικες !
Αμ πώς!

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Σιροπιαστό κέηκ με φυστίκι αιγίνης και λεμόνι

Αύριο, λένε, είναι η παγκόσμια ημέρα ψησίματος κέηκ. Έτσι λένε κι εγώ δεν έχω λόγο να το αμφισβητώ. Σήμερα, πάντως, πριν μάθω για τους παγκόσμιους εορτασμούς, έφτιαξα ένα πολύ ζουμερό, πολύ μοσχοβολιστό και πολύ νόστιμο κέηκ, σε μακρόστενη φόρμα, γεμάτο φυστίκι αιγίνης, αμυγδαλόψιχα και φρέσκο λεμόνι. Του έριξα ένα ελαφρύ σιρόπι και το έβαλα στην πιατέλα. Βρίσκω πως τού πάει το τσάϊ, ο καφές, η μοναξιά, οι φίλοι, οι καθημερνές και οι παγκόσμιες εορταστικές. Και τώρα, ώρα για τη συνταγή.
Σιροπιαστό κέηκ με φυστίκι αιγίνης και λεμόνι
250 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
250 γρ. καστανή ζάχαρη
4 μεγάλα αυγά
ξύσμα από ένα ακέρωτο λεμόνι
1 κ.γ βανίλια
120 γρ. τριμμένο φυστίκι αιγίνης
100 γρ. τριμμένο αμύγδαλο
40 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Για το σιρόπι
60γρ. ζάχαρη
ξύσμα και χυμό από ένα λεμόνι
60 γρ. φυστίκι για να ρίξετε πάνω από το κέηκ
Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία, στους 100C/ 220F. Βουτυρώνουμε και στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί μία μακρόστενη φόρμα για κέηκ.
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη να αφρατέψουν και προσθέτουμε ένα ένα χτυπώντας τα αυγά.
Ύστερα ρίχνουμε μέσα τη βανίλια και το ξύσμα λεμονιού. Στο τέλος διπλώνουμε το αλεύρι με τις σκόνες του φυστικιού και του αμύγδαλου. Ψήνουμε πρίπου μία ώρα.
Όταν ψηθεί το κέηκ το βγάζουμε και αφού κρυώσει λίγο, το ξεφορμάρουμε και το  αφήνουμε σε σχάρα να κρυώσει εντελώς.Όταν κρυώσει εντελώς, ετοιμάζουμε το σιρόπι. Βάζουμε να ζεσταθεί η ζάχαρη με το χυμό και το ξύσμα λεμονιού. Αφού πάρει μία βράση το αφήνουμε να σιγοδέσει λίγο για να γίνει σαν σιρόπι. Ύστερα ρίχνουμε μέσα και τα φυστίκια και αδειάζουμε σιρόπι και φυστίκια πάνω στο κέηκ.
Το αφήνουμε, όσο αντέχουμε, να τραβήξει και τραβιόμαστε κι εμείς μακριά του γιατί όσο το βλέπουμε τόσο πιο επικίνδυνα γίνονται τα πράγματα.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Ελληνικό τσιζκέηκ με γιαούρτι- μέλι-καρύδια

Ελληνικό cheesecake με γιαούρτι, μέλι και καρύδια, έτσι το λέει ο Άκης Πετρετζίκης και το έκανα Θα μπορούσε να πει κανείς "και γιατί να μη σπάσω μερικά μπισκότα σ' ένα ποτήρι, να ρίξω απο πάνω γιαούρτι με μέλι και καρύδια και να το φάω;" Δεν υπάρχει "γιατί". Αν έτσι το θέλετε, κάντε το. Κάντε οποιαδήποτε παραλλαγή σάς αρέσει: cheesecake στην ταρτιέρα, ή στο ποτήρι, ή στο βαζάκι, cheesecake που ψήνεται, ή που δεν ψήνεται, κλασσικό αμερικάνικο με φράουλες ή με νουτέλλα, ελληνικό με μέλι και γιαούρτι (ή με μυζήθρα, το είδα κι αυτό αλλά θα το κάνω άλλη φορά)
Η σημερινή παραλλαγή έχει μπόλικα αυγά και σε ζητάει κοντά του κανά δίωρο στο ψήσιμο σε χαμηλή θερμοκρασία. Θέλει στοργή και proderm. Τι να κάνουμε; Δεν είναι όλα θέμα ταχύτητος και ξεπέτας στη ζωή. Κάποια πράγματα ζητούν το χρόνο μας, θέλουν να κατεβάσουμε ταχύτητα και να περπατήσουμε μαζί τους αργά. Μαλακά. Να σεβαστούμε την ανάγκη τους και τη στιγμή μας. Τη στιγμή που θαμαστε έτοιμοι γι' αυτά.
Σ' αυτή την παραλλαγή, όταν τελειώσει η στιγμή του ψησίματος κι έρθει η στιγμή του κρυώματος, το cheesecake θα μπει στο ψυγείο ήσυχα κι ωραία και θα περιμένει να σερβιριστεί. Όταν έρθει η στιγμή του σερβιρίσματος, θα πασπαλιστεί όμορφα όμορφα με μέλι και καρύδια και θα στολιστεί ωραία ωραία  με ένα κλωναράκι ξερό θυμάρι (από τον Πετρετζίκη), ή ένα κλωναράκι ξερή μέντα (από την Τομπουλίδου). 
Παρακάτω είναι ατόφιες οι οδηγίες του Πετρετζίκη για ολόκληρη δόση. Η δική μου ανάγκη - στιγμή ζήταγε μισή δόση, να μη γεμίσω τσέρκι με αποσπώμενα τοιχώματα, αλλά θήκες για μάφινς, να ρίξω την περισσευάμενη κρέμα σε ταρτιέρα, και την επόμενη μέρα να βάλω φρουτάκια σε κανά δυο.


                                                    Ελληνικό τσιζκέηκ με γιαούρτι- μέλι- καρύδια


                                                                                 Για τη βάση
                                                                250 γρ. μπισκότα τύπου digestive
                                                                      100 γρ. βούτυρο λιωμένο

                                                                                Για την κρέμα

                                                                    1200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
                                                                     300 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
                                                                                 μια πρέζα αλάτι
                                                                               2 κ.γ. χυμό λεμόνι
                                                               3 βανίλιες ή 3 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
                                                                               6 αυγά και 2 κρόκους
                                           λίγο λιωμένο βούτυρο (1 κ.σ.) για το άλειμμα της ταρτιέρας
                                      μέλι, καρύδια και φύλλα από φρέσκο θυμάρι για να διακοσμήσουμε
                                                                                   
 Ε(χ)τέλεση
Για τη βάση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160C/320F.
Χτυπάμε τα μπισκότα με το βούτυρο.
Αλείφουμε με βούτυρο τα πλάγια της φόρμας διαμέτρου 28 εκ. με ψηλό χείλος και αποσπώμενη βάση πολύ καλά για να ξεφορμάρεται εύκολα το τσιζκέικ μας 
Στρώνουμε το μείγμα στον πάτο της φόρμας και ψήνουμε στο φούρνο για 13 λεπτά.
Αφαιρούμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει καλά.
Για την κρέμα
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 230C/ 460F.
Είναι βασικό το γιαούρτι να είναι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Βάζουμε το γιαούρτι στο μίξερ και το χτυπάμε με το σύρμα για 2-3 λεπτά να αφρατέψει.
Προσθέτουμε τη ζάχαρη προσθέτοντας τη σιγά σιγά και χτυπάμε για 2-3 λεπτά επιπλέον σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα. Με μια σπάτουλα καθαρίζουμε καλά τα πλάγια του μπολ ώστε να μην μείνει γιαούρτι που να μην έχει ανακατευτεί. Προσθέτουμε το αλάτι, το χυμό λεμονιού και τις βανίλιες. Προσθέτουμε τους 2 κρόκους. Χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα για να ενσωματωθούν στο μείγμα.
Πάλι με τη σπάτουλα καθαρίζουμε τα πλάγια του μπολ. Προσθέτουμε 1-1 τα αυγά και αφού έχει γίνει όλο ένα μείγμα το ρίχνουμε στην φόρμα μας.
Βάζουμε στο φούρνο, ψήνουμε για 10 λεπτά και χωρίς να ανοίξουμε το φούρνο κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 100 και ψήνουμε για 1,5 ώρες…
Ετοιμάζουμε ένα ποτήρι με νερό και μέσα βάζουμε ένα μαχαίρι με λεπτή λεπίδα.
Αφαιρούμε το γλυκό από το φούρνο και το αφήνουμε να κρυώσει για 5-10 λεπτά και μετά με το μαχαίρι που το βάζουμε άκρη στο ταψάκι ανάμεσα στο γλυκό και το τοίχωμα, το γυρνάμε γύρω γύρω με πολύ προσοχή ώστε να ξεκολλήσει το κέικ.
Το αφήνουμε έτσι χωρίς να βγάλουμε το τσέρκι μέχρι να κρυώσει καλά (2 ώρες).
Βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει καλά.
Λίγο πριν σερβίρουμε απλώνουμε από πάνω το μέλι, σπάμε λίγα καρύδια και τα σκορπίζουμε πάνω στο γλυκό μαζί με λεπτοκομμένα φύλλα θυμαριού.
Σερβίρουμε με επιπλέον μέλι.
Εσείς κάντε τη δική σας παραλλαγή ακολουθώντας  τη στιγμή σας, τις ανάγκες σας και τα σκεύη σας. Και μη βάλετε παραπανίσια αυγά (α, ρε Μαρθούλα!!!)

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

Κέηκ μπανάνας με mascarpone frosting

Χτες το βράδυ έσυρα τα πόδια μου στο σπίτι μετά από ένα δωδεκάωρο στα τρένα, ανέβα κατέβα σκάλες, βάλε βγάλε βιβλία, μίλα σε παιδιά, μίλα στο τηλέφωνο, γράψε emails, κι ενώ νόμιζα πως πρώτη μου ανάγκη ήταν να κουλουριαστώ στο κρεβάτι να πάρω ενέργεια για την επόμενη μέρα, είδα τις παραγινωμένες  μπανάνες, την κρέμα γάλακτος και το mascarpone που κόντευαν να λήξουν και του θαύματος!!! ξέχασα την κούραση, κι αντί να πάρω ενέργεια μέσα στις κουβέρτες, την πήρα μέσα στα μπωλ με τις μπανάνες και τα τυριά 

Το μπανανοκέηκ μου είναι το γνωστό μπανανοκέηκ που έχω ξαναφτιάξει εδώ. Τώρα απλώς αφαίρεσα τα κομμάτια της σοκολάτας για να μην το επιβαρύνω κι άλλο αφού θα το σκέπαζα με mascarpone frosting. Το έψησα, το άφησα να κρυώσει κι έπεσα για ύπνο. Το πρωί με δυσκολία άνοιξα αργά τα βλέφαρα. Μα μόλις θυμήθηκα πως είχα να φτιάξω το frosting, πετάχτηκα απ' τις κουβέρτες σαν να πήγαινα σχολική εκδρομή.

Mascarpone Frosting
250γρ. mascarpone
1/2 κούπα κρέμα γάλακτος
1-2 κ.σ ζάχαρη άχνη

Ε(χ)τέλεση
Χτυπάμε το mascarpone με την κρέμα γάλακτος και την άχνη ζάχαρη να γίνουν μια σφιχτή κρέμα. Το αφήνουμε πέντε δέκα λεπτά στο ψυγείο να σφίξει και ύστερα καλύπτουμε το κέηκ. Πασπαλίζουμε με χοντροκομμένα καρύδια.
Ωραίο πράγμα να κάνεις αυτά που αγαπάς!
Ξεκουράζεσαι, ξαλαφρώνεις και χαίρεσαι σαν μικρό παιδί!!! 

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Πασχαλινά κουλουράκια τα καλύτερα

Πώς μου ξέφυγαν αυτά τα κουλουράκια και "δεν τα ανέβασα" ακόμη!!! Μάλλον περίμεναν τη φετινή Ανάσταση. Μιλάμε για ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ!!! Τραγανά, η χαρά μικρών και μεγάλων. Δεν το πίστευα που έβλεπα τους μπόμπιρες να τα παίρνουν πέντε πέντε στα χέρια και να εξαφανίζονται για παιχνίδι. Κι ύστερα από λίγο να εξαφανίζονται και τα κουλουράκια. Δεν υπήρξε φίλη να δοκιμάσει και να μην ζητήσει είτε την συνταγή είτε παραγγελιά "βρε κάνε μου κι εμένα λίγα αν ξαναψήσεις".
Θυμάμαι να τα ψήνω στην Θεσσαλονίκη και να τρελλαίνεται η βαφτιστήρα, να τα αφήνω στης φίλης μου το σπίτι που είχε επισκέψεις και να τρελλαίνονται οι επισκέψεις, να τα στέλνουμε στη Φλόριντα στον εγγονό μιας κυρίας κι εκείνος να ξαναζητάει απ' το τηλέφωνο "κούκις, κούκις".
Τώρα μάς ζήτησαν τη συνταγή από τη Φιλαδέλφεια και το Παρίσι.
Ήρθε η ώρα λοιπόν να μοιραστούμε τη συνταγή και να την κάνουμε διεθνή!
Τα "κούκις" - κουλουράκια μπορείτε να τα βαφτίσετε λεμονιού αν βάλετε λίγο ξύσμα λεμόνι ή πορτοκαλιού αν ξύσετε πορτοκάλι .Εγώ συνήθως βάζω λεμόνι που το αγαπώ πολύ και το βρίσκω φίνο ως άρωμα. Όμως αυτή την εβδομάδα δε βγήκα για ψώνια, δεν είχα λεμόνια και έξυσα πορτοκάλι στη διπλή δόση που έκανα. Θέλει να βάλουμε ωραίο βούτυρο αγελαδινό για να μοσχοβολίσει ο τόπος. Κι αν μείνει ψίχουλο, τρυπείστε μου τη μύτη. Τα λέμε πασχαλιάτικα αλλά τρώγονται καθημερινά. Εγώ φυλώ την όρεξή μου για την Κυριακή του Πάσχα. Κρατάω όμως κάπου κρυμμένο το κουτί για να αποφεύγονται οι πειρασμοί του Μεγαλοβδόμαδου.

                                                                          ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ
                                                                             Συνταγή του Στέλιου Παρλιάρου
                                                        (Η δόση έβγαλε καμιά 100αριά κουλουράκια)
                                                           
                                                               400γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
                                                                                     250γρ. ζάχαρη άχνη
                                                                        750γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
                                                                                              2 αυγά
                                                                                    1κ.γ. μπέκιν πάουντερ
                 Ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού για άρωμα (μην το παραλείψετε, θα λείψει)
                                                       1 αυγό διαλυμένο με λίγο νερό για το άλειμμα

Ε(χ)τέλεση
Βάζουμε σε μπωλ το βούτυρο κρύο, κομμένο σε κομματάκια και το τρίβουμε με το αλεύρι. Ρίχνουμε και όλα τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε να γίνει μια εύπλαστη ζύμη. Τη σκεπάζουμε με μεβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο να ξεκουραστεί μισή ωρίτσα. Βγάζουμε απ' το ψυγείο κι ανάβουμε το φούρνο στους 160C-180C/ 340F-350F. Πλάθουμε τα κουλουράκια, τα αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και τα αλείφουμε με αυγό. Τα ψήνουμε στο μεσαίο ράφι του φούρνου, για 22-23 λεπτά περίπου.
                                                                     Καλή Ανάσταση, φίλοι!!!
  

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Νηστίσιμα κουλουράκια πορτοκαλιού

Όποτε βάφω νύχι ή μαλλί , αυτό που μ' ενοχλεί περισσότερο είναι η αναμονή...ουφ...τώρα λοιπόν είμαι στο κομμωτήριο και τι να κάνω, τι να κάνω...μμμ, έχω το κομπιουτερακι μου μαζί γιατι μετά θα τρεξω στο ραδιόφωνο..  δεν κάνω μιαν ανάρτηση με τα νηστίσιμα κουλουράκια που έψησα προχτές; Ναιαιαιαι!!!
Έτσι ή σημερινή αναμονή θα είναι και ευχάριστη και μυρωδάτη.

Την πρώτη φορά που έκανα αυτά  τα κουλουράκια, με το που τα έβγαλα, ανέβηκε η γειτόνισσα και φίλη Ολυμπία, δοκίμασε, ζήτησε κι εκείνη. Τη δεύτερη φορά που έψησα διπλή δόση, ήρθε η φίλη Εύα και μέρες μετά μου έλεγε "το πιστεύεις πως έχω ακόμη στη μύτη μου τη μυρωδιά του πρωϊνού που ήρθα και έκανες κουλουράκια;"
Άρα, κοντά στο νου κι η γνώση!
Ώρα για...

                                  Νηστίσιμα κουλουράκια πορτοκαλιού (πανεύκολα και πεντανόστιμα)
                                                                        Για 25 κομμάτια περίπου
                                                                                  60γρ. ελαιόλαδο
                                                                        60γρ. χυμό πορτοκαλιού
                                                             Ξύσμα ενός μικρού πορτοκαλιού
                                                                                 70γρ. ζάχαρη άχνη
                                                          200γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
                                                                              1.κ.γ μπέκιν πάουντερ
                                                                                1/2 κ.γ μπέικιν σόδα

Ε(χ)τέλεση
Χτυπάμε μαζί λάδι και χυμό πορτοκαλιού. Στη συνέχεια ρίχνουμε το ξύσμα και την άχνη. Ανακατεύουμε. Έχουμε σε μπολ το αλεύρι με τη σόδα και το μπέκιν πάουντερ και το προσθέτουμε στο μείγμα των υγρών. Βάζουμε τη ζύμη στο ψυγείο να ξεκουραστεί μισή ώρα. Βγάζουμε απ' το ψυγείο. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170C/340F. Απλώνουμε λαδόκολα στη λαμαρίνα και πλάθουμε στρογγυλά κουλουράκια. Τα ξαπλώνουμε στο ταψί και τα ψήνουμε για περίπου για 20 λεπτά, ίσως και λιγότερο.
Με τούτα και με κείνα ήρθε η ώρα για λούσιμο!!!
Καλό, μυρωδάτο Σαββατοκύριακο να έχετε φίλοι!  

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Νηστίσιμες μπάρες - Σταθερή αξία

Τι θέλει ο άνθρωπος για να γλυκάνει η ψυχή του;
Λίγη αγάπη, έναν καλό λόγο, ένα σταθερό χέρι στην πλάτη να λέει:
"Είμαι εδώ, μη φοβάσαι" Κι όλα περνούν. Το "είμαι εδώ" χέρι καθαρίζει φόβους και στερητικά σαν το Ajax τα τζάμια. Στους καιρούς που ζούμε, η ανάγκη ενός χεριού είναι μεγάλη, γιατί στους καιρούς που ζούμε είναι μεγάλος ο φόβος κι η αβεβαιότητα, κι ο άνθρωπος εκτεθειμένος κι ευάλωτος. Στους καιρούς που ζούμε όλα κουνάνε γύρω μας και μέσα μας, γι' αυτό ένα χέρι σταθερό στην πλάτη μας είναι μία σταθερή αξία.

Μπάρες με δημητριακά, βρώμη, μέλι, ταχίνι, σοκολάτα και ξηρούς καρπούς  
Σταθερή αξία
                                                                            του Άκη Πετρετζίκη
                                                                           Για 20 μπάρες περίπου
                                                                                 450γρ. ταχίνι
                                                                                 200 γρ. μέλι
                                                                  200γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
                                                                          150γρ. ξηρούς καρπούς
                                                                                80γρ. cranberries
                                                                                  200γρ. βρώμη
                                                                                150ρ. δημητριακά

Ε(χ)τέλεση  
Χτυπάμε το ταχίνι με το μέλι καλά για να σφίξει το μείγμα, Όσο ανακατεύουμε, τόσο σφίγγει. Κόβουμε την κουβερτούρα σε κομμάτια, τη λιώνουμε για ένα λεπτό στα μικροκύματα, την ανακατεύουμε  καλά να λιώσει και την προσθέτουμε στο μείγμα ταχίνι-μέλι. Ρίχνουμε χοντροκομμένους τους ξηρούς καρπούς και τα  cranberries. Ύστερα προσθέτουμε τη βρώμη και τα δημητριακά (εγώ έβαλα δημητριακά ρυζιού) και ανακατεύουμε με το χέρι. Καλύπτουμε ένα τετράγωνο ταψάκι με διαφανή μεμεβράνη να περισσεύει από τα πλαϊνά και ρίχνουμε μέσα το μείγμα. Σκεπάζουμε με την πλαστική μεμβράνη που περισσεύει, ισιώνουμε με το χέρι και βάζουμε στο ψυγείο 3-4 ώρες να σφίξει. Βγάζουμε, κόβουμε μακρόστενες μπάρες, τις τυλίγουμε με αντικολλητικό χαρτί, δένουμε με σπάγγο.
Τρώμε τις μπάρες και παίρνουμε ενέργεια και στήριξη, σαν να λέει κάποιος "είμαι εδώ, μη φοβάσαι"

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Kέηκ σοκολάτας με σησαμέλαιο

Όταν δεν σχεδιάζω τα πράγματα και μου έρχονται, τα χαίρομαι πιο πολύ.
Με εκπλήσσουν και μου αφήνουνε την αίσθηση του απροσδόκητου και του ωραίου.
Ετοιμαζόμουν για την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο.
Το θέμα των τραγουδιών που θα έπαιζα δεν το ήξερα. Ενώ έπλενα τα πιάτα της προηγούμενης μέρας, άκουσα τη λέξη "καρδιά". Σκέφτηκα: "Θα παίξω τραγούδια που έχουν στο στίχο τους τη λέξη καρδιά". Μάζεψα μπόλικα.  Κι επειδή λέω συνήθως και μια συνταγή, ανέβηκα στο πάνω ράφι της βιβλιοθήκης, τράβηξα δύο Γαστρονόμους, τους πέταξα στην τσάντα και πέταξα για το σταθμό.
Άρχισα κουβεντούλα από καρδιάς, έπαιξα τραγουδάκια της καρδιάς, διάβασα για την διατροφή που ευνοεί την καρδιά, για ασκήσεις  που βοηθάνε την καρδιά, είπα γνωμικά, είπα παροιμίες...Έφτασε η ώρα της συνταγής. Στις τελευταίες σελίδες ενός Γαστρονόμου είδα το κέηκ της σοκολάτας με το σησαμέλαιο. Δεν έχω ξαναβάλει σησαμέλαιο σε συνταγή. Τόλμησα όμως να την πω στον αέρα, αφού φαινότανε πανεύκολη και νόστιμη με υλικά απλά και γνώριμα. Εκτός από το σησαμέλαιο. Όταν στο τέλος της εκπομπής με πήρανε τηλέφωνο να μου ζητήσουν να επαναλάβω τα υλικά, ήξερα πως άρεσε, και πως αυτό το κέηκ θα το δοκίμαζα κι εγώ.
Μπήκα σήμερα στο σούπερ μάρκετ να πάρω μέλι κι όπως ρόλλαρα στους διαδρόμους, έπεσα πάνω στα βιολογικά σησαμέλαια. Ε! Ήταν η μέρα για το κέηκ.
Εκείνο ψηνότανε κι εγώ κουτούλαγα στον καναπέ αλλά ήρθε και με χτύπησε η μυρωδιά και σηκώθηκα. Γνώριμη μυρωδιά. Μυρωδιά από ταχίνι, μυρωδιά φούρνου σε περίοδο νηστείας. Ήταν το σησαμέλαιο. Το έβγαλα. Βιαζόμουν να κρυώσει.Το'συρα στην πιατέλα, τουκανα ρωγμή του καημένου... Όλο ανυπομονησία είμαι. Κι ενώ είχα χτυπήσει ήδη ένα παγωτό σοκολάτα καραμέλα, άρα την πήρα τη δόση μου της ζάχαρης και με το παραπάνω, δεν μπόρεσα να μην το δοκιμάσω. Μούρλια γεύση. Οικεία κι αγαπημένη! Γεύση από ταχίνι, γεύση φουρνιστή, νηστείας.
Γεύση από πορτοκάλι, σοκολάτα και σησαμέλαιο.

                                                      Κέηκ σοκολάτας με σησαμέλαιο
                                                                     Για 8-10 μερίδες
                                                     300γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
                                                     150γρ. σησαμέλαιο
                                                     160γρ. φρέσκος χυμός πορτοκάλι
                                                     1/2 κ.γ μπέκιν πάουντερ
                                                     1/2 κ.γ κανέλλα
                                                     170γρ. ζάχαρη άχνη
                                                     150γρ. κουβερτούρα

Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C/350F. Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί ή για ένα λεπτό στα μικροκύματα. Ανακατεύουμε με ελαστική σπάτουλα να λιώσει εντελώς. Σε ένα μπωλ ρίχνουμε όλα τα υλικά και ανακατεύουμε καλά. Λαδώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψάκι για κέηκ, ρίχνουμε μέσα το μείγμα και ψήνουμε για 45-50 λεπτά. Αφήνουμε να κρυώσει και ξεφορμάρουμε.
Πολύ μ' αρέσουν τα απλά κι ωραία. Τα νόστιμα και νηστίσιμα.
Καιρός να ελαφρύνουμε λίγο από βούτυρα κι αυγά. Δεν μας χρειάζονται πια κι όλη την ώρα!

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

Αφράτη γιαουρτόπιτα με γλυκό του κουταλιού συκαλάκι

Η λέξη που με δυσκόλευε πολύ όταν ήμουνα ψευδό παιδί, ήταν η λέξη "κουζίνα". Μαρτύραγα κάθε βράδυ απ' το φροντιστήριο που μ' έκανε η μάνα μου μπας και ισιώσει το -ζ- μου κι έρθει στη θέση του. Και η "κουδδδίνα" συνέχισε να με παιδεύει και να με εκπαιδεύει κάθε βράδυ. Η λέξη "κουζίνα" ήταν η τελευταία που έβγαινε απ' το στόμα μου πριν με πάρει ο ύπνος, κι η εντολή "Πες κουζίνα" ήταν η τελευταία που άκουγα απ' το στόμα της μάνας μου. Όταν ίσιωσε το -ζ- μου, (μαζί με το -σ-, το -ξ-, και το -ψ- ) με τη λ. κουζίνα ίσιωσε.

"Πες κουζίνα" είπε ένα βράδυ η μάνα μου κι εγώ το είπα καθαρά. Μάλλον δεν το κατάλαβα. Ούτε κι η μάνα μου. Μας πήρε ο ύπνος. Αλλά την άλλη μέρα φώναζα χωρίς να ντρέπομαι τη γειτονιά, το Ζήση τον ψαρά να μας κρατήσει ψάρια.
Μπήκε λοιπόν η λ. κουζίνα στο λεξιλόγιό μου καθάρια, ζωηρή, αλλά εγώ πολλά πολλά με το χώρο της κουζίνας δεν είχα ακόμη. Η μάνα μου δεν μου είπε ποτέ "μπες στην κουζίνα". Μόνο "πες κουζίνα" έλεγε. Μπήκα μόνη μου στο χώρο της κουζίνας πολλά χρόνια μετά αφού πια είχα φύγει απ' το σπίτι της μάνας μου. Και δεν ξαναβγήκα.

Σήμερα που λόγω κακοκαιρίας και χιονιά είμαστε όλοι κλεισμένοι μέσα, έπιασα να σκαρώνω λιχουδιές. Προσπέρασα γρήγορα μια (κατά τ' αλλα πεντανόστιμη) φασολάδα με θυμάρι και ψητά λουκάνικα και μπήκα τρέχοντας στο επιδόρπιο: γιαουρτόπιτα σερβιρισμένη με γλυκό του κουταλιού συκαλάκι. Απίστευτα αφράτη, απίστευτα νόστιμη.  Και με το συκαλάκι και σκέτη.
Τις ώρες του εγκλεισμού ο Παρλιάρος μου κάνει καλή παρέα.

                                Αφράτη γιαουρτόπιτα σερβιρισμένη με γλυκό του κουταλιού
                                                    Μια συνταγή του Στέλιου Παρλιάρου
                                                                       300 γρ. ζάχαρη
                                               200 γρ βούτυρο αγελάδας κομμένο σε κομμάτια
                                                                               4 αυγά
                                             250 γρ. γιαούρτι στραγγιστό αγελάδας 10% λιπαρά
                                                                         350 γρ. αλεύρι
                                                                   10 γρ. μπέκιν πάουντερ
                                                       γλυκό του κουταλιού για σερβίρισμα

Ε(χ)τέλεση
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη. Μόλις αφρατέψουν ρίχνουμε ένα ένα τα αυγά και συνεχίζουμε το χτύπημα. Στη συνέχεια ενσωματώνουμε στο μείγμα το γιαούρτι, μετά το αλεύρι με το μπέκιν και ανακατεύουμε. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια φόρμα 20εκ. με διασπώμενα τοιχώματα, αδειάζουμε μέσα το μείγμα και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170C/340F για 1 ώρα περίπου. Σερβίρουμε με γλυκό του κουταλιού της αρεσκείας μας ή με παγωτό της αρεσκείας μας.
Μην περιμένετε να χιονίσει για το κάνετε!
Μ' αυτό το γλυκό βλέπει κανείς μιαν άσπρη μέρα και χωρίς τον εξωτερικό χιονιά!

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

Απίθανη φουντουκόπιτα με σοκολάτα και χωρίς γλουτένη

Ο υπότιτλος θα μπορούσε να είναι: "Τι κάνεις όταν δεν θέλεις να κάνεις δουλειές!"
Αυτό που δεν θέλω να κάνω (σπιτικές) δουλειές τι το λες πάλι;
Ώρε και πέρασαν τα Χριστούγεννα, έφυγε η Πρωτοχρονιά, χαιρέτησαν τα Φώτα, χαιρέτησαν κι οι Φώτηδες, κι οι Γιάννηδες φτάσαμε στα μέσα του μηνού κι εγώ χαζεύω τις χριστουγεννιάτικες μπάλες στη γυάλα, τον Αη Βασίλη στο γραφείο, τα τζίτζιρι μίτζιρι κότσιρι σκόρπια στο δωμάτιο, κι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε! Μήπως να διαβάσω την Κλυταιμνήστρα μια φορά;...Μα αφού την ξέρω απέξω κι ανακατωτά!!! Καλά, θα κάνω καφέ...Σωστό! Μόλις ξύπνησα! Με την τσίμπλα στο μάτι και πριν μπω στο μπάνιο βλέπω κάτι μπανάνες που παραγίνωσαν....πω πω...κάτσε ρε παιδί μου, να μην τις πετάξω, κάτσε να κάνω στα γρήγορα ένα κεκάκι...κάνω στα γρήγορα το κεκάκι, το βάζω στο φουρνάκι...βάζω κι εμένα στο μπανάκι...πίνω κι ένα καφεδάκι, κι εκεί κάπου οι μπάλες μου ξαναγνέφουνε...χμμμ...θα προλάβω; αφού έχω ιδιαίτερο σε λίγο και μετά ραδιόφωνο...άσε μετά το ραδιόφωνο...Ντριιιν...χτυπάει το τηλέφωνο, "Αρρώστησε η μαθήτρια; Δε θαρθει;...α την καημένη, περαστικά!" Περαστικά και σε μένα που δεν έχω ιδιαίτερο ούτε και δικαιολογία για τις μπάλες...μμμμ...καλά, ας τις ρίξω σ' αυτό το κουτί...τις ρίχνω...με επιβραβεύω...μπράβο Μαρθούλα...ωχ, κάτσε να στείλω κι ένα μήνυμα στο λογιστή μου, τώρα που το θυμήθηκα, για τα χαρτιά της εφορίας...πιάνω το τηλέφωνο..."α, με πήρε η Όλγα; Πότε καλέ;  Κάτσε να την πάρω πίσω να δω τι θέλει"...και μπουρ μπουρ η Όλγα, μπουρ μπουρ ο λογιστής...πείνασα...κάτσε να φτιάξω ένα σαντουιτσάκι μια στιγμή...τρώω το σαντουιτσάκι δυο στιγμές, επιστρέφω στο δωμάτιο, κοιτάζω το βομβαρδισμένο δωμάτιο...ανοίγω ένα δεύτερο κουτί, ρίχνω μέσα με κλειστά μάτια, κεράκια, αγιοβασιλάκια, ρίχνω κάτω κάτι κορδελάκια, πέφτω να τα σηκώσω, βλέπω κάτω απ' το κρεβάτι μια σακούλα..."τι ναι αυτή η σακούλα;" ...την ανοίγω...βρίσκω μέσα την κουτάλα που έψαχνα ένα μήνα...την σιγυρίζω, επιστρέφω, οι μπάλες μου ρίχνουν μια στραβή ματιά...εγώ γυρνώ το βλέμμα και βλέπω τη ζέα που αγόρασα προχτές...μήπως να τη μεταφέρω σε μεταλλικό κουτί για καλύτερα;;;

ΜΑΡΘΟΥΛΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ!!!ΕΧΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Ναι, βέβαια, έχω δουλειά.
Ναι, δουλειά...βέβαια...πώς το ξέχασα...
Ναι, βρε, το ξέχασα... είναι ένα απίθανο κέηκ που έχω κάνει τουλάχιστον τρεις φορές μέχρι τώρα με σοκολάτα και φουντούκια και δεν τοχω ποστάρει ακόμη. Πάμε;

                                  ΚΕΗΚ ΜΕ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΑΠΙΘΑΝΟ
(Συνταγή Παρλιάρου)
180γρ. κουβερτούρα (50-55% κακάο) σπασμένη σε μικρά κομμάτια
100 γρ. βούτυρο
60 γρ. ζάχαρη
3 ασπράδια αυγών
3 κρόκοι
100 γρ. φουντούκια αλεσμένα
30 γρ. φυστίκι αιγίνης αλεσμένο (εγώ έβαλα καρύδι)

Ε(χ)τέλεση
Λιώνουμε την κουβερτούρα μαζί με το βούτυρο σε μπεν μαρί (πάνω από μια κατσαρολίτσα με νερό που βράζει) ή στα μικροκύματα για ένα λεπτό. Τη βγάζουμε από τη φωτιά, ανακατεύουμε. Προσθέτουμε τους κρόκους με τη ζάχαρη που τους έχουμε χτυπήσει να αφρατέψουν. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε το τριμμένο φουντούκι. Στη συνέχεια χτυπάμε καλά σε σφιχτή μαρέγκα τα τρία ασπράδια και τα διπλώνουμε κι αυτά στο μείγμα της πίτας. Βουτυρώνουμε μια μακρόστενη φόρμα ή μια μικρή ταρτιέρα, απλώνουμε λαδόκολλα και ρίχνουμε μέσα το μείγμα της φουντουκόπιτας. Ρίχνουμε από πάνω το τριμμένο φυστίκι αιγίνης και ψήνουμε στους 190C - 375F για 10 λεπτά. Ύστερα χαμηλώνουμε στους 170C-340F για άλλα 15 λεπτά και είμαστε έτοιμοι.
Κι εγώ είμαι έτοιμη τώρα για τις μπάλες!!!
Για το κέηκ μπανάνα είπαμε;;;

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Τρεις Βασιλόπιτες- Κέηκ: Με Λεμόνι, Με Πορτοκάλι, Με Τριμμένο Αμύγδαλο

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Αυτές οι βασιλόπιτες δεν είναι ΜΟΝΟ βασιλόπιτες.
Είναι για 365 μέρες κι όχι μόνο για μία. Είναι για όλους μας κι όχι μόνο για τον Αη Βασίλη.
Αυτές οι βασιλόπιτες έγιναν κι οι τρεις, φαγώθηκαν κι οι τρεις κι είναι γεμάτες αρώματα λεμονιού, πορτοκαλιού και τριμμένου αμύγδαλου.

ΠΡΩΤΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ- ΚΕΗΚ ΜΕ ΠΟΥΛΠΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ

Την πρώτη βασιλόπιτα-κέηκ την πρότεινα ξανά στο blog μου και από τότε την επανέλαβα σε καλέσματα, σε πρόβες ή στην αφεντιά μου μοναχά, όποτε λαχταρούσα αυτή την τόσο γεμάτη, ζουμερή γεύση του πορτοκαλιού όπως βράζει ολόκληρο και αλέθεται ολόκληρο και μπαίνει αλεσμένο ως πούλπα μέσα στο κέηκ.


Τη συνταγή τη βρίσκετε  εδώ , περασμένη με λίγη μαρμελάδα και με απλωμένα ρόδια σ' όλη της την επιφάνεια. Φέτος την ξανάκανα, την έκοψα αλλά έπιασα η χριστιανή να γράφω τα resolutions και τους στόχους της νέας χρονιάς, κι ήρθαν και γλύστρησαν τα ροδάκια (εμ, τι να έκαναν μετά από δέκα σελίδες resolutions;;;) μου νότισαν στην άκρη την πιτούλα, κι ύστερα έπεσα ξεθεωμένη και την τσάκισα την πεντανόστιμη.


ΔΕΥΤΕΡΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΚΕΗΚ ΜΕ ΤΡΙΜΜΕΝΟ ΑΜΥΓΔΑΛΟ ΤΗΣ ΕΡΗΣ

Η δεύτερη βασιλόπιτα-κέηκ είναι της αγαπητής Έρης από Captain Cook blog.
Είναι πολύ αφράτη με τριμμένο αμυγδαλάκι, είναι πανέμορφη αλλά ομολογώ πως την έκανα, την πρόσφερα κι έμεινα με τη λαχτάρα να την δοκιμάσω...αλλά πού;;;


Με ευχαρίστησαν, μου την πήραν απ' τα χέρια, την στόλισαν ψηλά (να μην τη φτάνουν οι δίδυμοι μπόμπιρες του σπιτιού) κι ενώ περίμενα να την κόψουν, εκείνοι είπαν να περιμένουν την Πρωτοχρονιά , αφού η έξυπνη τους είχα και φλουρί μέσα. Έμεινα λοιπόν  με το στόμα ανοιχτό...Με αποζημίωσαν πάντως αφού μου τηλεφώνησαν να μου πούν πόσο νόστιμη ήταν (πάλι καλά)...Θα την ξανακάνω λοιπόν για να μην μείνω το καημένο με την όρεξη!

Τη συνταγή την βρίσκετε εδώ

ΤΡΙΤΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ-ΚΕΗΚ ΜΕ ΛΕΜΟΝΙ ΤΟΥ ΠΑΡΛΙΑΡΟΥ

Η τελευταία βασιλόπιτα - κεηκ έγινε φέτος πρώτη φορά. Είναι ένα πολύ αφράτο κέηκ λεμόνι που ευτυχώς δοκίμασα ένα κομματάκι γιατί είχα πάλι τη φαεινή ιδέα να τηνε προσφέρω σε κάλεσμα. Κατάλαβες δηλαδή; Να'χω τη χαρά να φτιάχνω και να προσφέρω, και να μένω με την όρεξη αμανάτι; Αυτήν ίσα που την πρόλαβα αφού την επόμενη μέρα (με σχετική ντροπή) είπα...
"Καλέ, μήπως σας περίσσεψε ένα κομματάκι να δοκιμάσω το κέηκ λεμόνι;"
"Καλέ, δεν σου δώσαμε;"
"Καλέ δεν μου δώσατε!"
"Αχ, καλέ, πώς έγινε αυτό; Κάτσε να δω αν έμεινε καθόλου γιατί το τσακίσαν τα παιδιά"


Και ευτυχώς έμεινε λιγάκι και έφαγα μερικά ψιχουλάκια (που δεν τσακίσαν τα παιδιά),και  ευτυχώς δηλαδή, γιατί για μένα ειδικά που αγαπώ πολύ τη γεύση λεμόνι ψηφίζεται να επαναληφθεί χωρίς δεύτερη κουβέντα, χωρίς να περιμένω πρωτοχρονιές και φλουριά και χωρίς να την προσφέρω  εκτός σπιτιού. Όσοι θέλουν θα έρθουν να την δοκιμάσουν στο σπίτι μου με καφεδάκια, με τσαγάκια, με  βουτήματα και πρόβες.

ΚΕΗΚ (και ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ) ΛΕΜΟΝΙ
(Στέλιου Παρλιάρου πάλι)



250γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
230γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
4 αυγά
100 γρ. χυμός λεμονιού (σουρωμένος)
ξύσμα από 1 λεμόνι
250γρ. αλεύρι
1 κ.γ μπέκιν πάουντερ

Για το γλάσο
500γρ. ζάχαρη άχνη
50γρ. χυμός λεμονιού

Ε(χ)τέλεση
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά μέχρι να αφρατέψει το μείγμα. Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέκιν πάουντερ και το προσθέτουμε στο μείγμα. Βάζουμε το μείγμα σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175C/340F για 55-60 λεπτά. Αφήνουμε δέκα λεπτά να κρυώσει, ξεφορμάρουμε και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς. Ανακατεύουμε την άχνη με το χυμό λεμονιού για να φτιάξουμε το γλάσο και γλασάρουμε το κέηκ (αν μας πέσει πηχτό το γλάσο, ρίχνουμε λίγο επιπλέον χυμό λεμονιού)


* Ο Παρλιάρος τη στόλισε με ζαχαρωμένο γιασεμί (μμμμ...)

Tip 1: Μην περιμένετε ναρθεί ο νέος χρόνος!
Tip 2: Μην τις προσφέρετε!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...