Απίθανη φουντουκόπιτα με σοκολάτα και χωρίς γλουτένη

Ο υπότιτλος θα μπορούσε να είναι: "Τι κάνεις όταν δεν θέλεις να κάνεις δουλειές!"
Αυτό που δεν θέλω να κάνω (σπιτικές) δουλειές τι το λες πάλι;
Ώρε και πέρασαν τα Χριστούγεννα, έφυγε η Πρωτοχρονιά, χαιρέτησαν τα Φώτα, χαιρέτησαν κι οι Φώτηδες, κι οι Γιάννηδες φτάσαμε στα μέσα του μηνού κι εγώ χαζεύω τις χριστουγεννιάτικες μπάλες στη γυάλα, τον Αη Βασίλη στο γραφείο, τα τζίτζιρι μίτζιρι κότσιρι σκόρπια στο δωμάτιο, κι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε! Μήπως να διαβάσω την Κλυταιμνήστρα μια φορά;...Μα αφού την ξέρω απέξω κι ανακατωτά!!! Καλά, θα κάνω καφέ...Σωστό! Μόλις ξύπνησα! Με την τσίμπλα στο μάτι και πριν μπω στο μπάνιο βλέπω κάτι μπανάνες που παραγίνωσαν....πω πω...κάτσε ρε παιδί μου, να μην τις πετάξω, κάτσε να κάνω στα γρήγορα ένα κεκάκι...κάνω στα γρήγορα το κεκάκι, το βάζω στο φουρνάκι...βάζω κι εμένα στο μπανάκι...πίνω κι ένα καφεδάκι, κι εκεί κάπου οι μπάλες μου ξαναγνέφουνε...χμμμ...θα προλάβω; αφού έχω ιδιαίτερο σε λίγο και μετά ραδιόφωνο...άσε μετά το ραδιόφωνο...Ντριιιν...χτυπάει το τηλέφωνο, "Αρρώστησε η μαθήτρια; Δε θαρθει;...α την καημένη, περαστικά!" Περαστικά και σε μένα που δεν έχω ιδιαίτερο ούτε και δικαιολογία για τις μπάλες...μμμμ...καλά, ας τις ρίξω σ' αυτό το κουτί...τις ρίχνω...με επιβραβεύω...μπράβο Μαρθούλα...ωχ, κάτσε να στείλω κι ένα μήνυμα στο λογιστή μου, τώρα που το θυμήθηκα, για τα χαρτιά της εφορίας...πιάνω το τηλέφωνο..."α, με πήρε η Όλγα; Πότε καλέ;  Κάτσε να την πάρω πίσω να δω τι θέλει"...και μπουρ μπουρ η Όλγα, μπουρ μπουρ ο λογιστής...πείνασα...κάτσε να φτιάξω ένα σαντουιτσάκι μια στιγμή...τρώω το σαντουιτσάκι δυο στιγμές, επιστρέφω στο δωμάτιο, κοιτάζω το βομβαρδισμένο δωμάτιο...ανοίγω ένα δεύτερο κουτί, ρίχνω μέσα με κλειστά μάτια, κεράκια, αγιοβασιλάκια, ρίχνω κάτω κάτι κορδελάκια, πέφτω να τα σηκώσω, βλέπω κάτω απ' το κρεβάτι μια σακούλα..."τι ναι αυτή η σακούλα;" ...την ανοίγω...βρίσκω μέσα την κουτάλα που έψαχνα ένα μήνα...την σιγυρίζω, επιστρέφω, οι μπάλες μου ρίχνουν μια στραβή ματιά...εγώ γυρνώ το βλέμμα και βλέπω τη ζέα που αγόρασα προχτές...μήπως να τη μεταφέρω σε μεταλλικό κουτί για καλύτερα;;;

ΜΑΡΘΟΥΛΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ!!!ΕΧΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Ναι, βέβαια, έχω δουλειά.
Ναι, δουλειά...βέβαια...πώς το ξέχασα...
Ναι, βρε, το ξέχασα... είναι ένα απίθανο κέηκ που έχω κάνει τουλάχιστον τρεις φορές μέχρι τώρα με σοκολάτα και φουντούκια και δεν τοχω ποστάρει ακόμη. Πάμε;

                                  ΚΕΗΚ ΜΕ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΑΠΙΘΑΝΟ

(Συνταγή Παρλιάρου)
180γρ. κουβερτούρα (50-55% κακάο) σπασμένη σε μικρά κομμάτια
100 γρ. βούτυρο
60 γρ. ζάχαρη
3 ασπράδια αυγών
3 κρόκοι
100 γρ. φουντούκια αλεσμένα
30 γρ. φυστίκι αιγίνης αλεσμένο (εγώ έβαλα καρύδι)

Ε(χ)τέλεση
Λιώνουμε την κουβερτούρα μαζί με το βούτυρο σε μπεν μαρί (πάνω από μια κατσαρολίτσα με νερό που βράζει) ή στα μικροκύματα για ένα λεπτό. Τη βγάζουμε από τη φωτιά, ανακατεύουμε. Προσθέτουμε τους κρόκους με τη ζάχαρη που τους έχουμε χτυπήσει να αφρατέψουν. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε το τριμμένο φουντούκι. Στη συνέχεια χτυπάμε καλά σε σφιχτή μαρέγκα τα τρία ασπράδια και τα διπλώνουμε κι αυτά στο μείγμα της πίτας. Βουτυρώνουμε μια μακρόστενη φόρμα ή μια μικρή ταρτιέρα, απλώνουμε λαδόκολλα και ρίχνουμε μέσα το μείγμα της φουντουκόπιτας. Ρίχνουμε από πάνω το τριμμένο φυστίκι αιγίνης και ψήνουμε στους 190C - 375F για 10 λεπτά. Ύστερα χαμηλώνουμε στους 170C-340F για άλλα 15 λεπτά και είμαστε έτοιμοι.

Κι εγώ είμαι έτοιμη τώρα για τις μπάλες!!!
Για το κέηκ μπανάνα είπαμε;;;