Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Ελληνικά κρασοκούλουρα με λάδι


«Ρε παιδιά, μήπως έχω μεγαλώσει; Τι’ναι αυτά;
Ακούω πλοία και δακρύζω, βλέπω μπαλκόνια και βουρκώνω, τι έγινε;»
(Σπύρος Παπαδόπουλος -Στην υγειά μας-)

Τι έγινε ρε Σπύρο και μ’ έπιασε και μένα αυτή η ξαφνική συγκίνηση στη θύμηση της Ελλάδας;

*“Yes” είπε στο θυροτηλέφωνο  ο μάστορας απ’ το Εκουαδόρ  που ήρθε να μου βάψει την πόρτα,  εγώ άκουσα «γεια σου» και πετάχτηκα ν’ ανοίξω στον Έλληνα. 
Υπάρχει  Έλληνας Gabriel στη Νέα Υόρκη;
 *Μασούλαγα στο περβάζι της κουζίνας την τελευταία  φυλαγμένη νερατζόπιτα –πεσκέσι των Χριστουγέννων- κι  αγνάντευα συγκινημένη έξω απ’ το παραθύρι μου νησιώτικους μπαξέδες με νεράτζια και λεμονιές.
Φυτρώνουν νερατζιές στο Jackson Heights;
*Άκουγα τη Μελίνα να τραγουδάει «Είμαι Ρωμιά» και μου’ρχότανε να βγω στους δρόμους με τη γαλανόλευκη .
Έβγαλα εγώ σε καμιά εθνική επέτειο τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι για να την τυλιχτώ και τώρα στο ξεκούδουνο;
Τι έγινε τώρα κι ο ελληνικός ήλιος μού γελάει πιο γαλανός, η ελληνική καρδιά μού ακούγεται να χτυπάει πιο θαραλλέα, τα ελληνικά καλούδια μού μυρίζουνε αγνό παρθένο ελαιόλαδο;

Ποια ξεχασμένη άνοιξη μού ξύπνησε το νόστο για την πατρίδα με τα περβόλια, τα μποστάνια,τις  ακρογιαλιές και τα χρώματα, ενώ εδώ δε λέει να βγει το έαρ απ’ το λήθαργο, μέσα σε τόσους τόνους γκρίζο, χιόνι και μπετόν που το’χουνε πλακώσει;
Ελληνικά κρασοκούλουρα με λάδι
της Ελληνίδας Εύης Βουτσινά

1 κρασοπότηρο ελαιόλαδο
1 κρασοπότηρο κρασί λευκό ή κόκκινο (εγώ έβαλα κόκκινο)
1 κρασοπότηρο ζάχαρη
½ κρασοπότηρο σουσάμι
1 ½ κουταλάκι γλυκού μπέκιν
Αλεύρι όσο χρειαστεί (Γύρω στα 600 γραμμάρια)

Βάζουμε σε λεκάνη το κρασί, το λάδι και τη ζάχαρη και τα δουλεύουμε λίγο να διαλυθεί η ζάχαρη. Προσθέτουμε το σουσάμι, το μπέκιν και λίγο λίγο το αλεύρι. Ζυμώνουμε και προσέχουμε να μη βάλουμε περισότερο αλεύρι απ’ όσο χρειάζεται. Μόλις μπορούμε να τα πλάσουμε και δεν κολλούν στα χέρια, είναι εντάξει. Αφήνουμε τη ζύμη μισή ωρίτσα να ησυχάσει και μετά πλάθουμε τα κουλουράκια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου. Στρώνουμε λαδόχαρτο και απλώνουμε τα κουλουράκια. Ψήνουμε γύρω στα 20-25 λεπτά .
Στην υγειά μας ρε παιδιά!!!

39 σχόλια:

  1. Τραγανά και πεντανόστιμα τα κουλουράκια σου!
    Στην υγειά μας Μάρθα μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε γεια μας ξανά και ξανά, κουρούμπελο θα γίνω σε λίγο με τα κρασιά και τα λικεράκια!

      Διαγραφή
  2. Τι να πω Μάρθα μου; Να πω ή να δαγκώσω καλύτερα ένα λαδένιο κρασοκούλουρο, να πιω κι ένα ποτήρι κρασί τσουγκρίζοντας με το δικό σου!;

    Τα ίδια ή παρόμοια έχω ζήσει κι εγώ μέχρι που πήρα την απόφαση να επιστρέψω στα πάτρια (μη και χάσω...) για να μου φύγει η νοσταλγία και να το...σκυλομετανιώσω.

    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πω, Ζαμπία μου, δεν ξέρω! Ο νόστος πάντως σε πιάνει ώρες ώρες και σε σηκώνει. Θα δείξει στο μέλλον!!!Προς το παρόν ας χτυπήσουμε ένα ελληνικό λαδένιο κουλουράκι με κρασί. Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Τι πρόλογος πάλι βρε Μάρθα! Με συγκίνησες βρε κορίτσι!
    Τα τραγανά κουλουράκια σου φαίνονται αξιόλογα, γεμάτα γεύση και άρωμα Ελλάδας!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Ερμιόνη μου με τα καλά σου λόγια! Πάρε ένα κουλουράκι! Μη φύγεις ακέραστη!

      Διαγραφή
  4. EΙΣΑΙ ΑΠΙΘΑΝΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙΣ ΞΕΛΙΓΩΣΕΙ!!!!!!!!ΜΑΡΘΟΥΛΙΤΣΑ ΜΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τηνε, καλώς τηνε την Ολυμπίτσα μας με τα κεφαλαία της!!!

      Διαγραφή
  5. Μαρθούλα εγώ και ήλιο έχω, και τον μάστορα τον Κυρ. Γιώργο έχω που δεν δίνει αποδείξεις και πρέπει να κάνω αίτηση για να έρθει για το καζανάκι και χώμα πάτριο έχω. Ελα ντε όμως που εσένα ζηλεύω. Εσένα και όλους όσους την έκαναν νωρίς, πριν πιάσουμε πάτο εδώ στο βούρκο.

    Φάε κανένα κουλουράκι και πνίξε τον καημό σου... γιατί εμείς εδώ ούτε κουλούρι έχουμε να αγοράσουμε και κοντεύουμε να πνιγούμε όχι από καημούς αλλά από χρέη!!!

    Συχώρα με για τα παραπάνω... Απλά τα βλέπεις και τα ξέρεις πως είναι τα πράγματα.
    Είσαι πολύ τυχερή που είσαι εκεί. Το λέω σε όλους όσους συμπαθώ και αγαπώ. Μείνετε εκεί παιδιά γιατί χανόμαστε!!

    Φέρε τώρα μια ντουζίνα κουλούρια γιατί αυτά είναι τα αγαπημένα μου.
    Κουλούρια δεν τρώω γενικά. Αλλά αυτά και τα σμηρναίικα τα τσακίζω!

    Σε φιλώ πολύ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα "πνίξω" κι εγώ τον καημό μου στα κρασάτα κουλουράκια μου και θα συνεχίσω να ονειρεύομαι ήλιους και θάλασσες σε τόπους χωρίς προβλήματα, ή έστω με προβλήματα που ο κόσμος μπορεί και θέλει να λύσει. Φιλιά σου, Χρυσαυγή μου!

      Διαγραφή
    2. Συγγνώμη, που θα μπω "σφήνα"...αλλά να, με όλη την αγάπη που σας έχω και στις δύο, δεν κρατήθηκα.
      Χρυσαυγή μου έχεις δίκιο...αλλά όχι 100%.
      Υπάρχουν και ΚΑΛΟΙ ακόμη, Έλληνες κυρ Γιώργηδες... και τέλος πάντων θέλω να κρατήσω ακόμη μια σπίθα αναμμένη για την ΧΩΡΑ μου.
      ΔΕΝ ΘΕΛΩ να την ΘΑΨΩ, έτσι αβασάνιστα και χωρίς την δική μου (επαναλαμβάνω) την ΔΙΚΗ μου ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΧΗ, ειδικά όταν η ΑΝΟΙΞΗ εκεί έξω "οργιάζει".
      Συγγνώμη αλλά αν δεν αλλάξουμε λίγο στάση ζωής, μετά απο 3,5 χρόνια μόνιμης μουρμούρας... μόνοι μας θα "κλείσουμε" το φέρετρό μας.

      Φιλιά πολλά και πάλι συγγνώμη για την παρέμβαση.

      Διαγραφή
  6. Μωρέ Μάρθα μας συγκίνησες!!! Τι όμορφα που τα είπες! Έβαλες και τη φώτο από τους Ολυμπιακούς, να μας θυμίζει τις σπατάλες που μας έφτασαν στο χάλι που είμαστε τώρα! Συγκινητικές σπατάλες:)
    Ζόρμπα the greek!
    Εδώ πάντως το καζανάκι ο Έλληνας υδραυλικός θέλει εκατό παρακαλητά για να το φτιάξει, όπως έγραψε και η Χρυσαυγή!!
    Μαγική η μπακαλιαρόπιτα Μαρθούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διάβασα και την μπακαλιαρόπιτα μόλις και μπερδεύτηκα!!! Τα κρασοκούλουρα τα ελληνικά σου θα τα φτιάξω κάποια στιγμή. Είμαι σίγουρη ότι θα είναι πανγευστικά!!!

      Διαγραφή
    2. Δυστυχώς η πραγματικότητα που ζει ο καθένας μας είναι τόσο διαφορετική. Η δική σας έχει πολλή πίεση , η δική μας έχει πολλή νοσταλγία! Έτσι είναι τα " από μέσα" και τα "απέξω". Τι σε μπέρδεψε στην μπακαλιαρόπιτα, Δήμητρά μου; Να το ξεμπερδέψουμε! Φιλιά!

      Διαγραφή
    3. Δεν με μπέρδεψε η μπακαλιαρόπιτα. Απλα εκεινη την ωρα είχα διαβασει τη μπακαλιαρόπιτα και μετά καπάκι τα κρασοκούλουρα κ σχολίασα για τη μπακαλιαρόπιτα εδώ:)

      Διαγραφή
  7. Μαρθούλα μου καλά είσαι εκεί... Μόνο ο ήλιος και το συρτάκι θα μας μείνουν έτσι όπως μας πάνε. Πνίξε τον καημό σου και συνέχισε όμορφα τη ζωή σου καλή μου :-)
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι δυσάρεστο που είναι και να το ζείτε και να το ακούμε. Να πω "θα περάσει"; Πυρετός είναι; Αχ!

      Διαγραφή
  8. Απαντήσεις
    1. Δηλαδή; Έχουμε τίποτε ανάδρομο Ερμή και ζητάω να πάω σε αντίθετη κατεύθυνση;;;

      Διαγραφή
  9. Όμορφη και συγκινητική η εισαγωγή σου Μάρθα αλλά θα συμφωνήσω με τη Χρυσαυγή.
    Εδώ χανόμαστε, να είσαι ευγνώμων που νιώθεις μόνο νοσταλγία για την πατρίδα
    και όχι οργή και εγκατάλειψη.

    Φαντάζομαι τα κρασοκούλουρά σου να σε παρηγόρησαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να πάρει η ευχή που αυτή η πατρίδα μας πληγώνει τόσο, αμάν πια!!!

      Διαγραφή
  10. Μάρθα, καλώς σε βρήκα! Δεν ξέρω τι αντέχεις πιο εύκολα: Να ζεις μια καλή καθημερινότητα μακριά απ' την (πιο όμορφη και χαρισαμτική είν'η αλήθεια) πατρίδα σου νοσταλγώντας την ή να ζεις στην πατριδα σου και να σιχτιρίζεις απ' το πρωι ως στο βράδυ για τα προβλήματα που σου δημιουργεί το κράτος(το ανύπαρκτο ως προς τις υποχρεώσεις του και το πανταχού παρόν ως προς τις εισπράξεις του) και δεν μπορείς να χαρείς τις ομορφιές του ευλογημένου τόπου! Πάντως η δημιουργική blogογειτονιά μας είναι μια καλή γέφυρα επικοινωνίας με το ελληνικό στοιχείο και την καλή πλευρά της Ελλάδας. Θα χαρώ να τα λέμε! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες Αρετή στην παρέα μας! Δεν ξέρω να πω, σ' αυτή τη φάση της ζωής μου, τι επιλογές είναι ν' ακολουθήσει κανείς, και πού να ζει! Τουλάχιστον είμαστε , όπως λες, μια μεγάλη παρέα, και τα λέμε! Και ξεσπάμε, και γελάμε, και κλαίμε, και τα περνάμε, κι εδώ είμαστε ξανά! Καλή σου νύχτα τώρα κι εδώ είμαστε ξανά!

      Διαγραφή
    2. Μέχρι να μπορέσεις να' ρθεις, έστω για λίγο, στην Ελλάδα πέρνα το Ατλαντικό διαδικτυακά και μ' ένα κλικ βρίσκεσαι και στην δική μας blogογειτονίτσα! Θα χαρώ να σε καλοσωρίσω στο σπιτάκι μου και να σου γνωρίσω κι' όλα τα γειτονάκια μου! Τα κουλουράκια, με την πρώτη ευκαιρία θα τα φτιάξω! Φιλιά πολλα ελληνικά και ανοιξιάτικα!!

      Διαγραφή
  11. Αχ, η νοσταλγία... Γλυκόπικρο συναίσθημα και τόσο δυνατό...
    Φιλενάδα, σου έχω τη λύση! Φτιάξε μια τσάντα ίσα να χωράει τα απαραίτητα (οδοντόβουρτσα, βιβλίο και μια μάσκαρα γιατί πάντα υπάρχει η πιθανότητα να συναντήσεις τον Κλούνεϊ εκεί που δεν το περιμένεις -κρίμα να σε δει αμακιγιάριστη...), πετάξου μέχρι το αεροδρόμιο και πάρε την πρώτη πτήση για τα πάτρια εδάφη! Έτσι, χωρίς πρόγραμμα! Ένα ταξίδι αστραπή είναι το γιατρικό για όλες τις παθήσεις... ;-)
    Α, στη τσάντα βάλε και καμιά δεκαριά κρασοκούλουρα και ενημερωσέ με να έρθω να σε παραλάβω εγώ από το αεροδρόμιο...
    Φιλάκιαααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α ρε Αναστασία,μου έφτιαξες το κέφι πρωί πρωί! "Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για σένανε", θυμάσαι την Ελένη Δήμου να άδει; Ε, κάτι τέτοιο μου'ρθε όταν σε διάβασα.Τρελλαίνομαι μ' αυτό το ταξίδι αστραπή με την απαραίτητη μάσκαρα στην τσάντα (και μου τέλειωσε και πρέπει ν' αγοράσω καινούρια), αλλά την παρούσα ώρα και στιγμή μου μοιάζει χλωμό. Κάτσε όμως ν' ανοίξουν οι καιροί και να'ρθει καλοκαίρι και που θα πάει;;;Λέω μάλιστα να κατεβάσω από τώρα το βαλιτσάκι να το'χω έτοιμο, και ν' αρχίσω να σκέφτομαι κι από τώρα το δεματάκι με τα καλούδια που θα έχω μαζί μου όταν έρθεις να με παραλάβεις!!!

      Διαγραφή
  12. Κάτω από το μπαλκόνι μου, έχω δύο, κατάφορτες από άνθη νεραντζιές!!!
    Μοσχοβάλει ο τόπος κάθε πρωί και βράδυ. Θες να ΄ρθεις να πιούμε παρέα καφεδάκι Μάρθα μου;
    Υπόσχομαι να κάνω κάτι και για νεραντζόπιτες...

    Φιλιά πολλά σε σένα και την Ελληνική Καρδιά σου, που πάντα θα χαίρεται και θα χτυπά περισσότερο, μπροστά σε κάθε τι που θα της "θυμίζει" την πατρίδα της/σου.

    Καλό Απρίλη σου εύχομαι, ολόψυχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πηνελόπη μου, φρόντισε τις νερατζιές σου, κι όταν έρθω Ελλάδα, θα πιω στα σίγουρα καφεδάκι στο μπαλκόνι σου!
      Η ελληνική ψυχή μου έχει ανεβάσει σφυγμούς αυτές τις μέρες και χοροπηδάει!
      Καλό Απρίλη σε όλους μας!

      Διαγραφή
  13. Μαρθούλα μου τι ωραία και τραγανά που φαίνονται τα κουλουράκια σου!Μπράβο!
    Αχ με τον προλογό σου...!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη μου! Τραγανά τραγανά κοντεύουν να γίνουν παρελθόν σε λίγο!
      Καλό μήνα και καλή άνοιξη πια!

      Διαγραφή
  14. Νόστιμα κουλουράκια, Μάρθα μου!
    Με συγκίνησες {και 'παλεύω' με μια χύτρα που δεν λέει να σφραγίσει, σώθηκε και το νερό}!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Στέλλα μου!Αχ αυτή η καθημερινή (βιο)πάλη!!! Κουράγια πολλά!

      Διαγραφή
  15. Επειδή αναρωτήθηκες αν υπάρχει Ελληνας Gabriel στη Ν.Υ ,ν απαντήσω εγω εξ Ελλάδος:pylaros.blogspot.gr, μπες εδώ και θα σου λυθεί η απορία,χαχα
    χα όλες γράφουν για τα κουλουράκια,ας ενώσω εγω δυο ξενιτεμένα πουλιά!
    Φιλάκια πολλά ,έστω και με χρονοκαθυστέρηση (έγκαιρα ήρθαν τα Κρητικά!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε λοιπόν Χαρά μου, αυτόν τον Γαβριήλ τον ξέρω, συνάντησα τον κύριο Παναγιωσούλη στη Νέα Υόρκη, και μάλιστα σε μια παρουσίαση Ελλήνων Λογοτεχνών της Ομογένεια, ήμουνα εγώ αυτή που τον παρουσίασα και τον κάλεσα στο βήμα να διαβάσει αποσπάσματα από τα βιβλία του. Γλυκύτατος! Τι μικρός που είναι ο κόσμος!

      Διαγραφή
    2. Xaxaxaxa Πολύ χαίρομαι! Αφού γνώρισες λοιπόν τον γλυκύτατο πράγματι Γαβριήλ σε τέτοια συγκέντρωση θα γνωρίζεις και τον άλλο αγαπημένο Ντένη Κονταρίνη. Μόλις παρέλαβα το τελευταίο του βιβλίο. Και οι δύο αγαπητοί, αν και άγνωστοι,αλλά ελπίζω κάποια στιγμή να τα φέρει η Τύχη να γνωριστούμε...Κεφαλονίτες βλέπεις, ένα τσιγάρο δρόμος!
      Αν τους συναντήσεις εκεί στους μεγάλους σας δρόμους, μετέφερέ τους την αγάπη μου,φιλάκια πολλά και σ εσενα

      Διαγραφή
    3. Siggnomi gia tin agglogrammati, afti diathetei to katastima edo sto Stavro, sta Hania! Na sou po aplws pos gnorizo kai ton Nteni Kontarini, kai sigoura tha tous metafero tin agapi sou molis giriso stin alli mou patrida! Filakia polla!

      Διαγραφή
  16. ΔΕ ήξερα, ότι υπάρχει τουτο εδώ το Μπλογκ Η Χαρά απ' την πατρίδα μας μας ένωσε, χαίρομαι, όμως τι παράξενο πράγμα, θα μπορούσα να πω ότι είμαι ο Gabriel from New York, and Guatemala originally from Kefalonia.
    Τι μικρός που είναι ο κόσμος!
    Αγαπητή μου Μάρθα χαίρομαι που ξανα-συναντηθήκαμε έστω και ηλεκτρονικώς.
    Πάντα με την αγάπη μου κι εκτίμησή μου
    Γαβριήλ http://pylaros.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To blogging fulaei megales ekplixeis kai hares! Sigoura mia eiste kai eseis! Tha ta leme taktikotera, kai sta ellinika sta sigoura tin epomeni fora (Afti ti fora de diatheto ellinogrammati grafi) Sas haireto kai efhomai na eiste panta kala kai na eiste dimiourgikos panta!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...