Ένεκα που γενεθλιάστηκε σήμερα το blog μου, είπα να "τσιμπήσω" για δώρο το βραβείο που μού χάρισε η Μαφία- Νοτούλα και να καταθέσω τη "χρυσή εντεκάδα" των πληροφοριών που με αφορούν και που θα'χε νόημα να τις διαβάσει κανείς.
Ή δεν έχει κανένα νόημα να ψάχνουμε για νόημα στο γύρο που θα κάνουν οι "περί ημών" αλήθειες;
Οκ, λοιπόν, ορκίζομαι να είπω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια γιατί εγώ...
1. ...αγαπώ την αλήθεια, κι όταν δεν την λέω, απλώς δεν την λέω, αλλά δεν την αντικαθιστώ με μη- αλήθεια, δηλαδή με ψέμα, και το ίδιο εκτιμώ να κάνουν κι οι άνθρωποι γύρω μου. Αν δε θες, μην λες, αλλά αν αποφασίσεις να πεις, πες την αλήθεια, και μια απ' τις βασικές μου αλήθειες είναι πως...
2. ...θέλω φως. Μ' αρέσουν τα φωτεινά σπίτια, οι φωτεινοί άνθρωποι, κι η φράση "ό,τι κάνεις, κάν' το στο φως". Πάντως και στο φως και στο ημίφως και στο σκοτάδι εγώ...
3. ...κόβομαι και καίγομαι εύκολα. Δεν ξέρω τι υπόλοιπα μου άφησαν προηγούμενες ζωές, αλλά πιάνω ταψιά που μόλις έβγαλα απ' το φούρνο, σκίζω τα νύχια μου με ξυραφάκι (τελευταία μόδα αυτό), κόβομαι με ξυραφάκι και τρέχει το αίμα ενώ βιάζομαι να βάλω καλσόν να φύγω, κι αυτό δεν το απολαμβάνω καθόλου. Αντίθετα απολαμβάνω πολύ...
4α. ...να δίνω δώρα, πολύ πιο πολύ απ' ό,τι να μού δίνουν. Από μικρή έπιανα και τύλιγα σε χαρτάκια ή χαρτοπετσέτες μικροπράγματα, όπως αυτοκόλλητες ετικέτες για τα σχολικά τετράδια, και την άλλη μέρα τα χάριζα στις συμμαθήτριές μου, που μού χάριζαν πίσω ένα άλλο χαρτοπετένιο πακετάκι κι από τότε καθιερώσαμε τη συνήθεια της ανταλλαγής. Σημερινή μου συνήθεια ανταλλαγής είναι ...
4β....τα τραπεζώματα που τα στρώνω αλλά και που στρώνομαι για κάθε λόγο και αιτία . Όταν τα στρώνω, τρελλαίνομαι για την προετοιμασία, την αναζήτηση τού μενού, το πέρα δώθε στην κουζίνα μου. Κι όταν στρώνομαι, βρίσκω την αφορμή να πάω γλυκό και ξαναρχίζω το πέρα-δώθε στην κουζίνα μου. Είναι η μόνη προετοιμασία που μ' αρέσει γιατί αλλιώς...
5. ...βιάζομαι να φτάσω στο αποτέλεσμα. Όταν είναι να πάω κάπου , θέλω να διακτινιστώ αμέσως και να προσπεράσω το "λούζομαι- φτιάχνομαι- ντύνομαι- βγαίνω-φτάνω". Θέλω να πάω κατευθείαν στο "φτάνω". Δεν ευχαριστιέμαι τόσο το ταξίδι, όσο τον προορισμό. Γι' αυτό και δεν είμαι παιδί τής πρόβας αλλά της παράστασης. Και στις παραστάσεις...
6. ...γελάω πολύ αλλά κλαίω κι εύκολα, και στις δικές μου και στων αλλωνών. Κλαίω επίσης και στο χειροκρότημα της υπόκλισης, σε παραστάσεις που είδα και αγάπησα, αλλά αγαπημένη παράσταση δεν έχω μία γιατί...
7. ...ως ζώδιο (Ζυγός) δεν μού είναι εύκολη η επιλογή του ενός : ταινίας, φαγητού, τραπεζιού σε εστιατόριο, παραγγελίας σε μενού. Η δε παιδική ερώτηση "αγαπημένος τραγουδιστής και ηθοποιός;" έμενε πάντα αναπάντητη, παρόλο που απαντώ πάντα όταν με ρωτούν...
8. ..."τι δουλειά κάνεις;" . Λέω αμέσως "Ηθοποιός" κι ας μην την κάνω πάντα, κι ας μοιάζει να φοβάμαι περισσότερο απ' όλα, αυτό που "είμαι" περισσότερο απ' όλα. Όπως φοβάμαι επίσης ...
9. ... περισσότερο απ' όλα τα εντομο-κατσαριδο-φιδο-ερπετο-αραχνοειδή...τα ποντίκια. Δεν κοιμήθηκα ένα βράδυ στη σκέψη πως κάτι κυκλοφορούσε "ανάμεσά μας' και δεν δίστασα να τηλεφωνήσω σε μια φίλη στη 1.30 το πρωί όταν αυτό το "κάτι", που στο μεταξύ το' χα βαφτίσει "Παντελή" πήγε και πιάστηκε στο αυτοκολλητάκι της κουζίνας. Μέχρι να'ρθει η φίλη για τη διάσωση, εγώ είχα γίνει "αυτοκολλητάκι" εξ' αποστάσεως με τον Παντελή, έκατσα απέναντί του να τον φυλάω μη φύγει, κι ενώ εκείνος διαμαρτυρότανε (και με το δίκιο του), εγώ του απηύθυνα με σοβαρότητα ακαδημαϊκού την ακόλουθη ερώτηση: "Γιατί φωνάζεις; Εγώ δεν ήρθα σπίτι σου, εσύ γιατί ήρθες στο δικό μου;" Στο σπίτι το δικό μου, όπου...
10. ...υπάρχουν πάντα περιοδικά και βιβλία με συνταγές, τετράδια, μπογιές και κορδέλλες για περιτύλιγμα. Γιατί το περιτύλιγμα...
11. ...μού χτυπάει στο μάτι, αλλά όταν σκίσω το χαρτί, θέλω αυτό που είναι από κάτω να μου γεμίζει το μάτι.
Αν εσάς δε σάς γέμισε το μάτι η εντεκάδα μου, δεν πειράζει.
Εγώ το καταδιασκέδασα κι ομολογώ πως τέλειωσε πολύ γρήγορα.
Τώρα ...και εις άλλα με υγεία.
Υ.Γ1. Φίλοι και φίλες της εντεκάδας της αλήθειας, προσέλθετε.
Υ.Γ 2. Μην ξεχνάτε: Μέχρι τα μεσάνυχτα (ώρα ΝΥ) της Δευτέρας 4 Μαρτίου, (7πμ ώρα Ελλάδος, της Τρίτης 5 Μαρτίου) μπορείτε να αφήνετε ένα σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτησή μου για τα πρώτα γενέθλια του blog, να κληρώσουμε τα δώρα.
Μάρθα που δε με ξέρεις αλλά που χαίρομαι να διαβάζω τις ιστορίες σου (μαγειρικές και μη) κάπου στο midwest , επικροτώ το νούμερο 2 (είμαι η μόνη στη γειτονιά που ανοίγει φαρδιά πλατιά τα blinds) και συμπάσχω με το νούμερο 8! Καλή σου νύχτα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Κατερίνα που τώρα σε ξέρω, και με τις δύο αναφορές σου στο 2 και στο 8, αρχίζω και να σε γνωρίζω. Σε καληνυχτώ και να τα λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάρθα μου, ασπάζομαι απόλυτα το νο. 4! Νομίζω ότι μία απ' τις μεγαλύτερς απολαύσεις αυτής της ζωής είναι να τραπεζώνεις και να τραπεζώνεσαι (συνδράμοντας στο μενού και με το δικό σου πεσκέσι)! Ακόμη κι αν όταν τραπεζώνεις, συνήθως συμβαίνουν διάφορα τραγελαφικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλάκια!
"Τα 11 τραγελαφικά ενός τραπεζώματος" θα μπορούσε να είναι ο επόμενος τίτλος που θα'κανε το γύρο του διαδικτύου, Αναστασία μου!
ΔιαγραφήΝα τα εκατοστήσει το blog σου! Χαίρομαι που μέσα από το παιχνίδι σε γνώρισα λίγο καλύτερα! Στα 4 πρώτα συμφωνώ....απολύτως όμως:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω και στην προηγούμενη ανάρτηση τώρα!
Τελικά μέσα απ' τις αλήθειες μας βρίσκουμε όλοι αυτά που μας ενώνουν περισσότερο απ' αυτά που μας χωρίζουν , κι αυτό είναι πολύ καλό!
ΔιαγραφήΚαλημέρα αληθινή! :)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααχ! Αυτό το δύο (2) σου!
Σε κάποια συμπίπτουμε, αλλά με ετούτο εδώ ταυτιζόμαστε πλήρως!
Έχω πολλάααα παράθυρα και τα περισσότερα χωρίς εξώφυλλα και κουρτίνες.
Βρέξει, χιονίσει, φυσήξει, κάνει λιακάδα/λιοπύρι ή φεγγαράδα θέλω να τα βλέπω όλα κι από όλες τις μεριές!
Πρόκειται περί "διαστροφής" μάλλον! :(
Z.
Μωρέ διαστροφή θα'τανε να θες σκοτάδι. Μια χαρά περνάμε εμείς στο φως!
ΔιαγραφήΑμ, εγώ τώρα ως Σαββατοκυριακάτικη Απούσα, πρέπει δύο post να διαβάσω τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κάνει και ο έρμος ο Παντελής...ήρθε γιατί μπορεί να του "μύρισε" γλυκάκι!
Εσύ κατευθείαν να τον "τυλίξεις" μέσα σε μια κόλλα χαρτί, και μάλιστα αυτοκόλλητη!!
Πα-πα-πα... βρε Μάρθα.
Ο Παντελής δεν ήρθε γιατί ήταν γλυκο-φάγος, ήρθε γιατί ήταν Sandy-storm-όπληκτος. Μετά τον τυφώνα φουσκώσαν τα νερά και ανεβήκανε ποντίκια, ας τα...Προκειμένου να μένω εγώ ξάγρυπνη, καλύτερα τυλιγμένος ο Παντελής στο χαρτί!Αααα!!!
ΔιαγραφήΠως ταιριάζουμε στο 3 και στο 4!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ να καταπολεμήσω το 5! Δεν θέλω να είμαι ανυπόμονη, διότι υποφέρω!
Φιλιά πολλά
Είναι μάθημα η υπομονή τελικά, θέλει την άσκησή της Νοτούλα μου!
ΔιαγραφήΧα χα χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαυστική η εντεκάδα σου! Απόλυτα ταιριαστή με τον χαρακτήρα σου!
Φιλιά πολλά!
Αμ τι; Αλλουνού εντεκάδα θα έβαζα;
ΔιαγραφήΜάρθα μου είσαι φοβερή χαχαχ!!!Αυτό με την εντομο-κατσαριδο-φιδο-ερπετο-αραχνοειδή φοβία το χω και γω, σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!!!
Λίγο μακρυνάρι είναι, αλλά, τουλάχιστον από μας...απόλυτα κατανοητό!
ΔιαγραφήΜαρθούλα ήσουν απολαυστική όπως πάντα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια, καλή βδομάδα!
Γεια σου, Έλενά μου και καλή εβδομάδα κι από κει!
ΔιαγραφήΑποφάσισα ότι μου αρέσεις. Γιατί τώρα σε γνωρίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά τα κοινά σημεία, το πιο σημαντικό η αποστροφή μας
για τους απανταχού Παντελήδες. Μια εξαίρεση κάνω για
τα δικά μου,
http://e-velona.blogspot.gr/2013/02/blog-post_12.html
Φιλιά, απίστευτο το χιούμορ σου !
Μολις σε ανακάλυψα και σου εύχομαι χρόνια πολλά για το υπέροχο blog σου!! Καλή συνέχεια με υπέροχες δημιουργίες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη
Καλώς ήρθες Μαίρη μου και σ' ευχαριστώ πολύ
ΔιαγραφήΤο κατά διασκέδασα και το καταχάρηκα το διάβασμα της δωδεκάδας σου... γιατί έκλεψες λίγο πουλάκι μου με τις υποσημειώσεις στο Νο4!! Υπέροχη όπως πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ!
Με συνεπήρε τόσο να γράφω που μετά συνειδητοποίησα πως έβαλα δύο φορές το 4.
ΔιαγραφήΚι έτσι το υποδιαίρεσα σε (α) και (β).
Τι να κάνω η γυναίκα; Μ' αρέσει η κουβέντα της γραφής!!!
Η ενδεκάδα σου μου γεμίζει πολύ το μάτι, μην πω μου το παραγεμίζει! Διασκέδασα με τα τραπεζώματα και ταυτίζομαι μαζί, ιδιαίτερα σ΄εκείνο το "πέρα δώθε"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το φω,ς το αγαπώ πολύ σε συνδυασμό με τα χρώματα.
Χα χα χα, μαζεύεις κι εσύ διάφορα, τι καλά! Μικροί, πολύτιμοι θησαυροί τα λέω εγώ!
Όλοι τελικά έχουμε μικρές χαρές!
Φιλάκια πολλά.
Καλημέρα Ελένη μου με τα "πέρα δώθε" σου, τα φώτα σου, τα χρώματα και τις μικρές χαρές σου. Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΆμα σου πω ότι ταυτίζομαι απόλυτα με όσα μα όσα γράφεις θα με πιστέψεις;;;; Μα σε όλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την αλήθεια που θέλω να λέω και να ακούω, για τα δώρα που λατρεύω να κάνω παρά να μου κάνουν. Αν μπορουσα να κανω ενα χόμπι επάγγελμα, θα ήταν δωροδιαλέχτρα!!! Για τα φωτεινά σπίτια και ανθρώπους, για τα κοψίματα, για το ταξίδι και τον προορισμό!!! Εγώ διδυμάκι βέβαια. Λες γι'αυτό να ταιριάζουμε;;;