Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Τάρτα- galette με σπανάκι, μανιτάρια, παντζάρια, ροκφόρ, και βάση από αλεύρι spelt

Να νυστάζεις και να μην μπορείς να κοιμηθείς, αυτό πώς το λες;;;
Να είναι Κυριακή, να μη χρειάζεσαι ξυπνητήρι και να σηκώνεσαι πιο νωρίς κι από τις καθημερινές, αυτό πάλι τι είναι;

Να μεσημεριάζει, να πρήζονται τα μάτια σου, να κατεβαίνουν τα βλέφαρά σου, να ξαπλώνεις και να γυρνοβολάς και να γυρνοβολάς..."μήπως να βάλω ηλεκτρική;", έλα μου Κύριε και Παναγιά, κλείσε τα μάτια σου χριστιανή μου και κοιμήσου...τα κλείνω, κάτσε να κλείσω και το κινητό μη χτυπήσει...πατώ το κουμπί, δεν κλείνει, έλα ρε παιδί μου κι εσύ, κλείσε λέμε!!! Δεν κλείνει, θα χτυπήσει και θα με ξυπνήσει και θα με τσατίσει, κάτσε να σηκωθώ. Σηκώνομαι. Μαζεύω τα πεταμένα ρούχα απ' την καρέκλα, μαζεύω τα πεταμένα ρούχα απ' το χειμώνα, μαζεύω τα βρώμικα ρούχα, πίνω λεμονάδα, πίνω καφέ, πέφτω στον καναπέ, ανεβαίνω πάνω στον πάγκο της κουζίνας, πέφτω πάνω στο computer,μμμ, έπιασε ένα ευχάριστο αεράκι, "μάλλον θα σαπουνίσω τις πόρτες", έχεις τρελλαθεί παιδί μου; ησύχασε.

...Κοιτάζω τη μύτη μου. Έβγαλα μια ελιά χτες κι έχει σημάδι. Γαλάζια μάτια έχει η μάνα μου, δεν τα πήρα, τις ελιές της βρήκα να πάρω; Μου'βαλε η γιατρός φάρμακο μαύρο. Πόσο καιρό θα είναι μαύρο το μαύρο; Δε θα ξεθωριάσει; Έβγαλα την ελιά να μην έχω το μαύρο κι έχω πάλι μαύρο;
Μαρθούλα, κόψ' την γκρίνια γιατί άρχισες να μου δίνεις στα νεύρα!
Καλά λοιπόν! Τι άλλα νέα; Για πείτε!
Μωρέ σας βλέπω στις θάλασσες εσάς να κάνετε απλωτές κι εγώ μονολογώ εδώ μονάχη!
Θα πω κι εγώ ένα τραγούδι να περάσει η ώρα μου:
"Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι, πεεεεριβόλι τ'ουρανού..."
Το'παμε κι αυτό, φράγκο δε βγάλαμε...
Να σας βγάλω μια τάρτα να σας τρατάρω που είναι και υπερπαραγωγή;

Λοιπόν αυτό θα κάνω, θ' αρχίσω να γράφω την υπερπαραγωγή και μέχρι να τελειώσω, θα χει έρθει κι ο Μορφέας για επίσκεψη. Να σας πω μόνο πριν έρθει πως η τάρτα είναι super παραγωγή, super υγιεινή, super νόστιμη, το δε αλεύρι whole grain spelt που είχα στο ράφι μου και χρησιμοποίησα για πρώτη φορά, έκανε τη βάση ακόμη πιο super.
                                                                           Αρχίζω:

Πρώτα βγείτε για ψώνια: πάρτε σπανάκια, λευκά μανιτάρια, παντζάρια, γκοργκοντζόλα (κάνει και ροκφόρ), παρμεζάνα και αλεύρι spelt. Αυτά βεβαίως αν θέλετε να κάνετε την τάρτα (τη λένε και  galette) όπως τη βλέπετε. Αλλιώς βάλτε κανονικό αλευράκι όπως εδώ
Την συγκεκριμένη υπερπαραγωγή τη βρήκα εδώ και μου πήρε τα μυαλά.

Τάρτα-galette με σπανάκι, μανιτάρια, παντζάρια, ροκφόρ και βάση από αλεύρι spelt
Για τη βάση (galette) θα χρειαστείτε:
180γρ. αλεύρι spelt
Λίγο αλάτι
70γρ. κρύο ανάλατο βούτυρο
6 κ.σ κρύο νερό

Για τη γέμιση θα χρειαστείτε:
40γρ. παρμεζάνα τριμμένη
40γρ. γκοργκοντζόλα (ή ροκφόρ) σε κομματάκια
350γρ. σπανάκι σε κρασί (στραγγισμένο)
200γρ. ψητά μανιτάρια με παρμεζάνα
1 ψημένη ρίζα παντζαριού
Λίγο αυγό για το άλειμμα
Ε(χ)τέλεση
1. Η βάση
Σε ένα μπωλ ρίχνουμε το αλεύρι με το αλάτι. Ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το κρύο βούτυρο σε κυβάκια και τρίβουμε. Στο τέλος ρίχνουμε το νερό και ζυμώνουμε. Φτιάχνουμε τη ζύμη, την τυλίγουμε σε πλαστική μεμβράνη, την πατάμε να πλατύνει σε δίσκο και τη βάζουμε στο ψυγείο για 1-2 ώρες μέχρι 2 μέρες. 

2. Σπανάκι κρασάτο
350γρ. φύλλα σπανακιού χοντροκομμένα
2 κρεμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
2 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
25 γρ. βούτυρο
180γρ. κόκκινο κρασί
αλάτι και πιπέρι

Πλένουμε το σπανάκι πολλές φορές να καθαρίσει καλά.
Σε κατσαρολίτσα ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά το βούτυρο και σωτάρουμε τα κρεμμυδάκια με το σκόρδο για 2-3 λεπτά. Στη συνέχεια ρίχνουμε μέσα το κρασί και το αφήνουμε να μελώσει λίγο σα σιρόπι. Τελευταίο ρίχνουμε το σπανάκι, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και το αφήνουμε να τραβήξει 2-3 λεπτά. Στο τέλος αλατοπιπερώνουμε
3. Μανιτάρια ψητά με παρμεζάνα
200γρ. μανιτάρια λευκά κομμένα φέτες
1 λεμόνι
Ξερό βασιλικό
20γρ. λάδι
15γρ. παρμεζάνα τριμμένη
αλάτι, πιπέρι

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200C/400F.Βάζουμε τα μανιτάρια σε ένα ταψάκι με το λάδι και τα ψήνουμε 10'. Τα βγάζουμε, τα πασπαλίζουμε με παρμεζάνα και τα ψήνουμε άλλα 5 λεπτά. Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε λεμόνι και βασιλικό.

4. Ψητά παντζάρια με σκόρδο και δάφνη
1 παντζάρι
λίγο λάδι
1 σκόρδο ψιλοκομμένο
1 δαφνόφυλλο
αλάτι, πιπέρι

Ανάβουμε το φούρνο στους 180C/350F. Βάζουμε σε ένα ταψάκι το παντζάρι, με τη φλούδα του, αφού το έχουμε πλύνει καλά, κομμένο στη μέση με τις κομμένες πλευρές προς τα κάτω. Ρίχνουμε από πάνω το ψιλοκομμένο σκορδάκι και το δαφνόφυλλο και σκεπάζουμε σφιχτά με αλουμινόχαρτο. Ψήνουμε για 1 ώρα. Όταν το βγάλουμε, αλατοπιπερώνουμε και το αφήνουμε να κρυώσει. Το καθαρίζουμε από τη φλούδα και το κόβουμε κυβάκια. 
Και τώρα η ώρα της συναρμολόγησης:

- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C/350F
- Βγάζουμε τη ζύμη απ' το ψυγείο και την αφήνουμε λίγο να μαλακώσει. 
Αλευρώνουμε τον πάγκο και ανοίγουμε το φύλλο όχι πολύ λεπτό.
- Απλώνουμε τη μισή ποσότητα παρμεζάνας και γκοργκοντζόλας στο κέντρο του δίσκου αφήνοντας ένα περιθώριο γύρω γύρω για να μπορούμε να το διπλώσουμε στο τέλος.
- Από πάνω ρίχνουμε το σπανάκι (στραγγιγμένο), ύστερα τα μανιτάρια κι από πάνω τα κυβάκια του παντζαριού.
-Τελευταία ρίχνουμε την υπόλοιπη παρμεζάνα και τα κομματάκια της γκοργκοντζόλας.
- Διπλώνουμε τη galette προς τα μέσα.
- Αλείφουμε με λίγο αυγό τη ζύμη.
-Ψήνουμε περίπου 30-35 λεπτά.
-Την αφήνουμε να κρυώσει και...
Αν πεινάσατε, περάστε να φάτε! Εγώ πάω ν' ανοίξω την πόρτα! Ήρθε ο Μορφέας!

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Mίνι cheesecakes νουτέλλας με ferrero rocher χωρίς ψήσιμο, γιατί έτσι μας αρέσει

Γιατί έτσι μας αρέσει και γιατί έτσι μας βολεύει, αφού μ' αυτήν την κάψα δεν ανάβουμε φούρνο λέμε γιατί ανάβουμε.

Λοιπόν, αυτές οι τρισχαριτωμένες σοκολατένιες-φουντουκένιες-τυρένιες μινιατούρες με ρίξανε ατάκα κι επί τόπου. Τα έριξα λοιπόν κι εγώ στις θήκες για μάφινς και ιδού το αποτέλεσμα του έρωτά μας. Τώρα δεν είναι ώρα για πολλά λόγια. Θα πω μόνο πως:
η βάση τους είναι ωραιότατα τριφτή,
η κρέμα τους είναι γευστικότατα σοκολατένια,
η γλύκα τους είναι ικανοποιητικότατα ισορροπημένη από το κρημ τσηζ,
το δε φουντουκένιο ferrer rocher είναι και τραγανό, και πλούσιο και μας κακομαθαίνει!
                                                                  Δικά σας!

                            Μίνι cheesecakes νουτέλλας με ferrero rocher χωρίς ψήσιμο                                                                                                           Για 9 μίνι cheesecakes
125γρ. μπισκότα digestive
40γρ. μαλακωμένο βούτυρο
250γρ. cream cheese (κρημ τσηζ) σε θερμοκρασία δωματίου
200γρ. νουτέλλα
6 ferrero rocher χοντροσπασμένα για την κρέμα, 1 αλεσμένο για τη βάση και 9 ολόκληρα για στολισμό
30γρ. ζάχαρη

                                                                                   Ε(χ)τέλεση
 
Θρυμματίζουμε τα μπισκότα και το 1 rocher, προσθέτουμε το βούτυρο, ανακατεύουμε, προσθέτουμε και ένα γεναιόδωρο κουταλάκι του τσαγιού νουτέλλα, ανακατεύουμε καλά και μοιράζουμε λίγο από το μείγμα ως βάση είτε σε μεταλλικά φορμάκια είτε σε θήκες μάφινς. Πατάμε καλά τη ζύμη με τα δάχτυλα και βάζουμε τα φορμάκια στο ψυγείο.
Εντωμεταξύ χτυπάμε καλά το κρημ τσηζ με τη ζάχαρη και στη συνέχεια προσθέτουμε όση νουτέλλα περίσσεψε και τα 6 χοντροσπασμένα ferrero rocher (φερέρ ροσέ). Ενώνουμε όλα τα υλικά και μοιράζουμε στα φορμάκια.
Στολίζουμε (αν θέλουμε) με τα ολόκληρα ferrero rocher.
Τα φυλάμε στο ψυγείο, απ' όπου και τα σερβίρουμε απευθείας.
Εγώ σερβιρίστηκα ένα ολόκληρο απευθείας που το κατάπια σαν αυγό και ένα τσιμπητό μετα-απευθείας γιατί δεν πρόλαβα να καταλάβω το πρώτο που πήγε αμάσητο.

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Τρία 24ωρα στη ζωή μισού κιλού κιμά που πλάστηκε με μοτσαρέλλα και βασιλικό

                           
Ήταν (και παραμένει) μανία μου να μαζεύω συνταγές και να τις καταγράφω. Πριν από 18 χρόνια δεν είχα ακόμη το laptop-άκι μου και έγραφα στο τετράδιο με ορνιθοσκαλίσματα. Πολλές φορές ούτε κι εγώ μπορώ να τα διαβάσω! Βρήκα το laptop-άκι όμως και σώθηκα!

 Όλα ξεκίνησαν 18 χρόνια πριν, κάπως έτσι....
Αυτά τα κεφτεδάκια φιγουράριζαν στην τελευταία σελίδα του τετραδίου μου, που όλο το άνοιγα, κι όλο τα προσπέρναγα τα έρμα και σταμάταγα σε άλλη συνταγή. 
(Αυτό θα πει: αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα- Άτυχα τα κεφτεδάκια, άτυχα!)

Κι ένα πρωί (θα σας γελάσω μπορεί να' τανε και μεσημέρι) θυμήθηκα  τα κεφτεδάκια της τελευταίας σελίδας την ώρα που ψώνιζα. Γενικά τα κρέατα δεν τα λαχταρώ, δε μου λείπουν, αλλά απ' ό,τι λέει η μάνα μου, κεφτέδες της μύρισαν όταν με είχε στην κοιλιά, κι όταν γεννήθηκα, και πριν ακόμη καλομιλήσω ζήταγα με τσαμπουκά "κερατάκια, κερατάκια" (όχι να μου τα φορέσουνε, να τα φάω)

Πήρα λοιπόν κιμά, μοτσαρέλλα και βασιλικό, γιατί αυτά απαιτούσε η συνταγή, και ήρθα τσιριμπίμ τσιριμπόμ να μαγιορέψω "κερατάκια" η γυναίκα και να σας τα δείξω. Και τα μαγείρεψα η γυναίκα, και πάτησα το κουμπί να σας τα δείξω, και διάβασα: "Κεφτεδάκια με μοτσαρέλλα και βασιλικό", όχι από μένα αλλά από άλλη blogger. 
(Αυτό θα πει: αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα- Άτυχα τα κεφτεδάκια, άτυχα!)

Και σήμερα, τρεις μέρες μετά, το καλοσκέφτηκα το πράγμα και είπα: 
"Μα έτσι άδοξα θα πάνε 18  χρόνια αναμονής; Χωρίς ρεπορτάζ; Δίχως φωτογραφίες; Αν μη τι άλλο, τους αξίζει ένα ωραίο αφιέρωμα!" 
Και ιδού!!!

Τρία 24ωρα στη ζωή 1/2 κιλού κιμά που πλάστηκαν με μοτσαρέλλα και βασιλικό

Ημέρα 1η
Ζύμωσα!

Έπλασα κεφτεδάκια

Τα (μισο)τηγάνισα

και τα έφαγα με ταπεινό καλαμπόκι!

Ημέρα 2η
Ψιλόκοψα ντοματούλα, αγγουράκι, αβοκάντο, κρεμμυδάκι...

...έριξα και πληγούρι, και έφαγα τα κεφτεδάκια της προηγούμενης με πλούσιο συνοδευτικό!

Ημέρα 3η
Έπλασα μπιφτέκια απ' τον υπόλοιπο κιμά, ξαναψιλόκοψα λαχανικά (το μάθαμε τώρα)

και έφτιαξα ένα ωραιότατο σάντουϊτς πάνω σε ψωμάκι ολικής αλέσεως!
Θα κάνω κανά εξάμηνο να ξαναμυρίσω κρέας!
Και αν αποφασίσω να το μαγειρέψω, θα ρίξω πρώτα μια ματιά στη blog-ο-γειτονιά να δω τι παίζει, και μετά θα σας καλέσω σε δείπνο!
Γεια σας ωρέ παιδιά, κι από αύριο...γλυκάκι!!!

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

We go green με άλειμμα από αβοκάντο και ρεβύθια και μια σαλάτα από σπαράγγια και τόνο

"We go green "μου'ρχότανε σαν τίτλος φωτογραφίζοντας την πράσινη (άλλη μία) σαλάτα μου και το πράσινο (άλλο ένα) σαντουϊτσάκι μου.To πράσινο, λένε, είναι το χρώμα της θεραπείας. Εγώ θεράπευσα την πείνα μου και έδωσα ικανοποίηση στην αισθητική των ματιών μου για το ωραίο, και στην απαίτηση της κοιλίας μου για το νόστιμο. Σας τα μοιράζομαι και σας κερνώ!
Καλό, ξεκούραστο, ευχάριστο, δημιουργικό και φωτεινό Σαββατοκύριακο!

                           Σαλάτα με σπαράγγια, αβοκάντο, σολομό και μπαλλίτσες από ρικόττα
Δεν έχει τίποτε το ιδιαίτερο η εκτέλεση, ούτε το dresssing. Αλατάκι, λεμονάκι, λαδάκι, ρίγανη και μια χαψιά!!!

Σαντουϊτσάκι με άλειμμα από ρεβύθια και αβοκάντο
Η πρωτότυπη ιδέα από εδώ
Υλικά
1/2 φλυτζάνι βρασμένα ρεβύθια
1 ώριμο αβοκάντο
1/4 της κούπας ψιλοκομμένο κόλιαντρο (εγώ έβαλα βασιλικό)
2 κ.σ ψιλοκομμένο πράσινο κρεμμυδάκι
Χυμό από 1 λάϊμ
Αλάτι, πιπέρι

Ε(χ)τέλεση
Στεγνώνετε τα ρεβύθια, αφαιρείτε με μια πετσέτα τη φλούδα τους και τα λιώνετε είτε με πηρούνι είτε στο μπλέντερ. Στη συνέχεια προσθέτετε το αβοκάντο κομμένο σε κομματάκια, το κόλιαντρο (ή βασιλικό), τα πράσινα κρεμμυδάκια και το χυμό λάϊμ και τα χτυπάτε όλα μαζί. Στο τέλος ρίχνετε αλάτι και πιπέρι και νοστιμίζεστε. Το απλώνετε στο ψωμάκι σας και προσθέτετε όποιο λαχανικό θέλετε να συνοδεύσει τη γεύση σας: φύλλα από σπανάκι, ντομάτα...
Το άλειμμα αυτό μπορεί να γίνει ένα εξαιρετικό ντιπ και να το σερβίρετε με φρεσκοκομμένα λαχανικά, κρακεράκια ή τσιπς. Επίσης καλό είναι να το φάτε την ίδια μέρα για να μη μαυρίσει το αβοκάντο. Άλλωστε δε θέλει και πολύ κόπο, μάλλον θα είναι δύσκολο να συγκρατηθείτε.
Φιλιά! 

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Μια γαλλική τάρτα με ντομάτα και κατσικίσιο τυρί που έφτιαξα, ένα ζευγάρι πέδιλα που δεν αγόρασα και τρεις μέρες που τραβάω γραμμές!

Γυρίζει η ώρα, γυρίζει η διάθεση, αλλάζει κι η γραφή.
                                     Άρχισα να γράφω για ένα ζευγάρι πέδιλα που δεν πήρα.
                                                                       Κάπως έτσι...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Πώς γίνεται να πηγαίνεις για πέδιλα και να γυρίζεις με κατσαρόλα ; Κι αντε να'ναι  δυο οι κατσαρόλες να τις βάλεις στα ποδάρια να πας. Είμαι αγοραφοβική, πάει τέλειωσε.  Δεν μπορώ τον κόσμο, τον πολύ κόσμο δε, ούτε να τον βλέπω, ούτε να'μαι ανάμεσό του. Όταν πλακώνει το μπούγιο, ψάχνω την έξοδο και τη στιγμή να την κοπανήσω.

Κατέβηκα να πάρω πέδιλα, το'παμε αυτό, ναι; Φαίνεται όμως πως μαζί με μένα κατέβηκαν και μερικές χιλιάδες που είδαν την ίδια διαφήμιση για one day sale at Macy's, και είχαν την ίδια ανάγκη για πέδιλα που είχα και εγώ. Ωρέ μανούλα μου, ούτε ράφια όρθια αφήσανε, ούτε νούμερα. Πεταμένα παπούτσια σκόρπια στο πάτωμα, τα νούμερα ανακατωμένα, κι ένα σωρό νούμερα (εμείς) να σπρωχνόμαστε μεταξύ μας.

Αφού βρήκα τρία αριστερά παπούτσια στο νούμερό μου, μπήκα σε μια ουρά να φτάσω στον υπάλληλο που θα μου τα ζευγάρωνε με το δεξί τους. Έδωσα το όνομά μου και (ξανα)περίμενα να με φωνάξουν. Περίμενα 1, με φώναξαν και μου' δωσαν το πρώτο ζευγαρι. Με έσφιγγε. Περίμενα 2 με φώναξαν, μου δώσαν το δεύτερο ζευγάρι. Μου έπλεε.  Άντε λέω, καλά πάμε, τώρα θα μου φέρουνε κι αυτό που μ' άρεσε το περισσότερο. Περίμενα 3 περίμενα 4, περίμενα 20 λεπτά, ξανασπρώχτηκα να φτάσω να ρωτήσω:"Συγγνώμη πού είναι αυτά τα παπούτσια; Δεν μού τα φέρατε!"  "Ναι, γιατί δεν βρίσκεται πουθενά το ζευγάρι του."
Αζευγάρωτο το καλό μου το παπούτσι,
απαπούτσωτη κι εγώ.
Άλλαξα όροφο και πήγα στα κουζινικά. Εκεί πάντα περνάω καλύτερα.
"Μήπως έχετε μακρόστενη ταρτιέρα;"ρώτησα μια καλή και διαθέσιμη κυρία.
"Μμμ, δε νομίζω..." Αρχίζει να ψάχνει και την ακολουθώ...
"Όχι, δεν έχουμε", λέει τελικά κι ενώ κάνω να φύγω ...
"Θα ψήσετε κάτι γαλλικό; " με ρωτάει. "Μια γλυκειά τάρτα; Ποια είναι η αγαπημένη σας;"
"Τάρτα, ναι, " της λέω, "γαλλική ναι, αλλά αλμυρή. Με ντομάτες, κατσικίσιο τυρί και ρίγανη"
"Ααααα, τώρα μιλάμε!!!"βγάζει κραυγή ενθουσιασμού κι εγώ βγάζω να πληρώσω μια κατσαρολίτσα μικρή που θυμάμαι πως δεν έχω, και φεύγω"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                                         Εκεί τραβώ γραμμή και τ' αφήνω για αργότερα.
Αργότερα με πιάνει ο ενθουσιασμός για την τάρτα. Ορμάω με χαρά στο σούπερ μάρκετ, ψωνίζω με χαρά τυριά, ντομάτες και παγωτό. Ξυλάκι με επικάλυψη πικρής σοκολάτας κι από μέσα κρέμα ροδιού...Ορμάω με χαρά στο σπίτι, μπαίνω με χαρά στην κουζίνα, ανοίγω φύλλο, ψήνω. Τι χαρά!!!

Ενώ ψήνω, χαζεύω στο facebook.
Βλέπω ένα post με την ορχήστρα του Andre Rieu να παίζει το συρτάκι του Ζορμπά. Κι αρχίζω να κλαίω μ' ένα χαμόγελο στα χείλη. Από περηφάνεια; Για την Ελλάδα ; Για το Μίκη; Δεν ξέρω. Πάντως ξεχνάω την τάρτα που ψήνω, τα αζευγάρωτα πέδιλα που δεν αγόρασα και συγκεντρώνομαι στη μουσική και στο κλάμα μου.
                                        https://www.youtube.com/watch?v=qR1-3gYXsfE

Όταν τέλειωσε ο Ζορμπάς και με το δάκρυ ακόμη στο μάτι, κατεβάζω το "ποντίκι" να διαβάσω  κι άλλα νέα κι εκεί βλέπω τα σκοτωμένα παιδιά στη Γάζα.

Δεν έχει αποσώσει το κλάμα της της χαράς,
κι αρχίζει το κλάμα της απορίας, και της θλίψης, και του αποτροπιασμού για έναν κόσμο βίας, αντιπαλότητας και διχασμού.

Κλείνω την εικόνα, βγαίνω απ' το facebook,
ξεφουρνίζω την τάρτα, μου'φυγε η μεγάλη χαρά.
Τραβώ γραμμή,
Με την αυριανή διάθεση, θα συνεχίσω ...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                                                Είναι Δευτέρα και τρέχω απ' το πρωί,
                                           είναι μια καλή αρχή μιας καλής εβδομάδας.
                                     Άλλωστε εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητά μας,
                                                        κι αποφασίζω να είναι καλή.

Κι εδώ θα σας δείξω μια πολύ πολύ καλή γαλλική τάρτα, σε σχήμα ελεύθερο, με κατσικίσιο τυρί, ντομάτα και ρίγανη. Απλά, άπαιχτη! Πολύ γρήγορη και πολύ νόστιμη. Κι όπως λέει και ο David Lebovitz που (μου) την έκανε και την έδειξε, "μέχρι να πάτε στο super market να πάρετε τη ζύμη, την κάνετε μόνοι σας και την τρώτε με παρέα και κρύο ροζέ κρασί"
Εβίβα παιδιά!

                                              Γαλλική τάρτα με ντομάτα και κατσικίσιο τυρί
                                
                                                                            Για τη ζύμη
                                                                  1 1/2 φλ. αλεύρι (210γρ)
                                                  125γρ. ανάλατο βούτυρο, κρύο, σε κομματάκια
                                                                          1/2 κ.γ αλάτι
                                                                         1 μεγάλο αυγό
                                                                      2-3 κ.σ. κρύο νερό

                                                                            Για τη γέμιση
                                                                              Μουστάρδα
                                                                2-3 μεγάλες ώριμες ντομάτες
                                                                          2 κ.σ ελαιόλαδο
                                                                αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
                                                     αρωματικά (θυμάρι, ρίγανη, ό,τι αγαπάτε..)
                                                250γρ. φρέσκο κατσικίσιο τυρί κομμένο σε φέτες

                                                                      Ε(χ)τέλεση
                                               
Για τη ζύμη
Ανακατέψτε το αλεύρι με το αλάτι σε ένα μπωλ. προσθέστε το βούτυρο και ανακατέψτε με το χέρι μέχρι να έχετε τριφτά γρομπαλάκια.
Ανακατέψτε το αυγό με τις 2κ.σούπας κρύο νερό και χτυπείστε ελαφρώς.
Κάντε μια τρύπα στη μέση στο αλέυρι, εκεί ρίξτε το αυγό με το νερό και ζυμώστε. Αν η ζύμη κολλάει ρίξτε και την 3η κουταλιά νερό.

Τάρτα 
Απλώστε τη ζύμη σε μια καλά αλευρωμένη επιφάνεια και ανοίξτε την τόσο ώστε να καλύπτει τον πάτο μιας ταρτιέρας (αν χρησιμοποιήσετε) , 23-25 εκ. ή βάλτε την σε ένα ταψί και φτιάξτε μια "ελεύθερη" τάρτα . Αυτό έκανα εγώ.

Προθερμαίνουμε εντωμεταξύ το φούρνο δυνατά στους 218C/ 425F, στρώνουμε το ταψί με αντικολλητικό χαρτί και απλώνουμε τη ζύμη. Βάζουμε επάνω μια γενναιόδωρη στρώση μουστάρδας, αφήνοντας γύρω γύρω ένα περιθώριο για να διπλώσουμε τις άκρες της ζύμης προς τα μέσα. Αφήνουμε μερικά λεπτά να στεγνώσει η μουστάρδα. Κόβουμε τις ντομάτες σε φέτες και τις απλώνουμε κυκλικά. Ρίχνουμε από πάνω το ελαιόλαδο και τρίβουμε λίγο ρίγανη (αυτή έβαλα εγώ). Ύστερα απλώνουμε τις φέτες το κατσικίσιο τυρί και από πάνω ξαναρίχνουμε λίγη ρίγανη (...). Διπλώνουμε γύρω γύρω τη ζύμη σαν φάκελο, να γυρίσει προς τα μέσα. Ψήνουμε για 30 λεπτά μέχρι να ροδίσουν οι άκρες της ζύμης και να γίνει χρυσαφένια η επιφάνεια του τυριού. Τσεκάρουμε στη μέση του ψησίματος, μην αρπάξει. Μην την κάψουμε κι είναι τόσο νόστιμη.
                             
                                Τρώγεται και πασπαλισμένη με μέλι και είναι ΜΟΥΡΛΙΑΑΑΑΑ

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Τάρτες με κρέμα γιαουρτιού και σύκα

Χτυπάει το ξυπνητήρι. 
Εφτά το πρωί.
-Μα είναι Σάββατο!
-Σάββατο, ξε-Σάββατο, σήκω, έχεις να ψήσεις.
Σηκώνομαι. 'Εχω να ψήσω.
Βάζω καφέ, σηκώνω το κρεβάτι, ανοίγω τις κουρτίνες, γκντάπ, πέφτει το ξύλο της κουρτίνας της κουζίνας. Ευτυχώς όχι στο κεφάλι μου.
-Έπρεπε τώρα; Πριν πιω καφέ; Και στην κουζίνα;
Από δω μπαίνει το πιο πολύ φως, κι εδώ είναι ο πάγκος που θα σταθώ να ψήσω.
-Αστα τα λόγια και μάζεψ' την.
Αφήνω τα λόγια και την σηκώνω. 
Γύμνωσε το παράθυρο, καίγομαι. Ρίχνω πέντε παγάκια στον καφέ. Ψήνω και ψήνομαι. Σημειώνω την ώρα ξεφουρνίσματος μην ξεχαστεί κανένα ταψί στο φούρνο. Στίβω πορτοκάλια. Ξεμένω από πορτοκάλια. Βάζω σαγιονάρες και βγαίνω. Συναντώ τη γιαγιά που μένει από κάτω, η πιο γλυκειά γιαγιά του κόσμου αλλά με όλα τα γατιά του κόσμου στο σπίτι της. Μυρίζει ο τόπος γατίλα.
- Καλημέρα, μου λέει και μου χαμογελάει. Πας στη θάλασσα;
- Μακάρι, της λέω. Πάω για πορτοκάλια. Καλό Σαββατοκύριακο.
Παίρνω τα πορτοκάλια, γυρίζω κι αρχίζω. 
Ξύνω φλούδες, στίβω, ξεφουρνίζω, πλάθω, φουρνίζω...
Χτυπάει το τηλέφωνο.
-Χρειαζόμαστε στο Σικάγο ένα μικρό θεατρικό. Θαρθείς;
-Στο Σικάγο; Θεατρικό; Γιούπι!!!
Στα τρία "γιούπι" ξεχνώ ένα ταψί τρία επιπλέον λεπτά. Κλείνω το τηλέφωνο κι ανοίγω το φούρνο. Συνεχίζω χωρίς πανικό να ξεφουρνίζω, να πλάθω, να φουρνίζω...
Φεύγει η ώρα, φεύγει κι ο ήλιος σιγά σιγά απ' το παράθυρο, στρίβει στα άλλα δωμάτια, δόξα σοι.
Πλένω ταψιά, μαζεύω κατσαρολικά, μπαινοβγαίνω απ' την κουζίνα στο σαλόνι να πάρω μιαν ανάσα δροσιάς απ' το air condition του σαλονιού.
Φτάνει 1.30. Φτάνει για σήμερα.
Κάθομαι για λίγο στο computer κι ακουμπώ τα χέρια στο πληκτρολόγιο.
-Μμμμ, ωραία νύχια!!!
Σάββατο, ας πάω να κάνω ένα μανικιούρ!
-Χέρια-πόδια;
-Μπα, μόνο χέρια, έτσι κι αλλιώς τα πόδια είναι συνέχεια μέσα στ' αρβυλάκια.
-Αρβυλάκια καλοκαιριάτικο;
-Τι να κάνω; Θέλω πέδιλα.
"One day sale στα Macy's" διαβάζω στο computer.
-Σήμερα;
July 12 only!
- Άντε σήκω. H θάλασσα μπορεί να περιμένει λίγο ακόμη!
                                                 
                                               Τάρτες με κρέμα από γιαούρτι και σύκα

Μπορείτε να κάνετε είτε μια ολόκληρη τάρτα είτε 10-12 ταρτάκια-κεκάκια 


Για την τάρτα
200γρ. αλεύρι
100γρ. βούτυρο κρύο
1 αυγό
80γρ. καστανή ζάχαρη
Ξύσμα από ένα λεμόνι

Για την κρέμα
180γρ. μασκαρπόνε τυρί
300γρ. γιαούρτι
80γρ. ζάχαρη
Σύκα ή μύρτιλα (ή ό,τι φρούτο θέλετε)
φυλλαράκια δυόσμου για στόλισμα (αν θέλετε)
Ε(χ)τέλεση
Σε ένα μπωλ ρίχνουμε το αλεύρι και κόβουμε το βούτυρο κρύο σε κομματάκια. Ζυμώνουμε. Προσθέτουμε το αυγό, τη ζάχαρη και συνεχίζουμε να ζυμώνουμε χωρίς να το παρακάνουμε. Τέλος ρίχνουμε το ξύσμα λεμονιού. Πλάθουμε μια μπάλα, την τυλίγουμε σε διαφανή μεμβράνη και τη βάζουμε μία ώρα τουλάχιστον στο ψυγείο.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180F/350F. Σε μια ταρτιέρα 26εκ.στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί, απλώνουμε την ζύμη της τάρτας να καλύψει πάτο και τοιχώματα. Από πάνω απλώνουμε δεύτερο αντικολλητικό χαρτί, ρίχνουμε μερικά φασόλια και ψήνουμε για 15 λεπτά περίπου. Βγάζουμε απ' το φούρνο, αφαιρούμε τα φασόλια και το χαρτί και ξαναβάζουμε την τάρτα στο φούρνο άλλα δέκα λεπτά να στεγνώσει.
Όταν βγάλουμε την τάρτα απ' το φούρνο την αφήνουμε να κρυώσει εντελώς.
Ετοιμάζουμε πολύ απλά την κρέμα, ανακατεύοντας το μασκαρπόνε με τη ζάχαρη και το γιαούρτι. Απλώνουμε την κρέμα στην κρύα τάρτα και στολίζουμε με ό,τι φρούτο μας κάνει κέφι.
Αν μας παραπιάσει η γουρουνιά σερβίρουμε με σιρόπι σοκολάτας.

Σημειώσεις:
Η πρωτότυπη συνταγή από εδώ
Τα γλυκάκια αυτά τα έκανα την Ημέρα της Ανεξαρτησίας και τα καλοφάγαμε και ναταν κι άλλα 

Δεν είναι ακόμα η εποχή των σύκων, μπορείτε να δοκιμάσετε ό,τι άλλο φρούτο αγαπάτε.

Το σιρόπι πέραν της γουρουνιάς, δίνει πολύ ωραία γλύκα στη δροσερή κρέμα του μπισκοτένιου γλυκού.

Εγώ, όπως βλέπετε, αντί για ταρτιέρα γέμισα μικρές φορμίτσες για κέηκ.
Αν το κάνετε κι εσείς, φροντίστε να έχετε τουλάχιστον δέκα φορμίτσες αλλιώς θα σας βγει παχύς ο πάτος (της τάρτας καλέ)!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Σαλατοθεραπεία επεισόδιο 2ο

Η προηγούμενη εβδομάδα σαλατοθεραπείας πέρασε,
το κόλλημα με τις σαλάτες δεν πέρασε, και σήμερα είχα τη λαχτάρα να σάς δείξω κι άλλες σαλάτες εντόπιας παραγωγής (της κουζίνας μου) που κατανάλωσε η κοιλίτσα μου. Χωρίς σαντουϊτσάκια αυτή τη φορά, αφού μόνο ένα ταπεινό ψωμάκι πρόλαβα να αλείψω με τυρί Φιλαδέλφεια, να το καπακώσω με δύο φέτες καπνιστό ζαμπόν και να το πάρω στη δουλειά. Κατά τ' άλλα...σαλάτες. Κι όταν δεν πεινούσα, πάλι σαλάτες έφτιαχνα, και μόνο για τη χαρά να στολίζω τα πιάτα, να τα φωτογραφίζω με το φως και να τα τρώω με το σκοτάδι.

                                                  ΣΑΛΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2ο

    Πατατοσαλάτα με πατάτες- αρακά-κρεμμυδάκι-καπνιστό ζαμπόν και dressing γιαουρτιού




Τονοσαλάτα ήλιος με τόνο-καλαμπόκι-φρέσκο κρεμμυδάκι-ελιά-μαγιονέζα



Ρυζοσαλάτα με ρύζι-αρακά-καλαμπόκι-καβουρόψιχα-λιαστή ντομάτα και ασπράδια τηγανιτά

                             


                                  Σαλάτα με ρεβύθια-ρόκα-ξερό κρεμμύδι-ψητό λουκάνικο




Και από πάνω 
Μπωλ με γιαούρτι και κομπόστα (compote) από ξερά φρούτα 
που έφτιαξα με τα χεράκια μου

Υ.Γ. Μάς τσάκισε τα νεύρα σήμερα στο ποδόσφαιρο η Γερμανία, και μας και τους έρμους τους Βραζιλιάνους που κλαίνε ακόμα. Πάω να φτιάξω κι άλλη σαλάτα!


Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Πουτίγκα λεμονιού για comfort

Αυτή που βλέπετε να κλαίει, δεν είμαι εγώ.
Είναι ένα μωρό που γλύστρησε απ' της μάνας του τα χέρια, και σώθηκε την τελευταία στιγμή γιατί κρατήθηκε απ' τις μύτες των ποδιών της. Και από τότε κλαίει γιατί φοβάται πως δεν έχει ασφάλεια πουθενά.

Αυτή που βλέπετε να κλαίει, δεν είμαι εγώ.
Είναι ένα τρίχρονο παιδί κάτω απ' το δέντρο το Χριστουγεννιάτικο που ψάχνει μέσα στων παπουτσιών τον πάτο και βρίσκει μία καρφιτσούλα, μια μελισσούλα τόση δα. Στα διπλανά παπούτσια η καρφίτσα η αγιοβασιλιάτικη είναι πέντε φορές το μελισσάκι το δικό της. Και από τότε κλαίει γιατί πίστεψε πως αυτή είναι μόνο για τα μικρά και για τα λίγα.
                          
Αυτή που βλέπετε να κλαίει, δεν είμαι εγώ.
Είναι ένα κοριτσάκι πέντε χρόνων κλεισμένο σε μια αποθήκη που κρύβεται απ' το θυμό κι από τη βία. Και από τότε κλαίει όταν φωνάζουνε κι αυτή δε βρίσκει χώρο να κρυφτεί.

Αυτή που βλέπετε να κλαίει,
είναι ένα οχτάχρονο, ένα δεκάχρονο, πάντα ένα παιδί που ντρέπεται, που δε μιλάει πολύ, και δε γελάει, δεν τολμάει, φοβάται, κάθεται στα πατώματα τρώει, και περιμένει...

Περιμένει να το το πάρω να το πάω σινεμά, να του αγοράσω πολύχρωμα βιβλία, να παίξουμε στη θάλασσα, να βγούμε στα πάρκα, να πάρουμε παγωτό κακάο και να φτιάξουμε μαζί ένα γλυκό. 

Τού αρέσουν οι κρέμες. Οι κρέμες μαλακώνουν, καταπραύνουν, ησυχάζουν, είναι comfort food. Σήμερα λοιπόν φτιάχνουμε πουτίγκα λεμονιού για comfort.

                                                     Πουτίγκα λεμονιού για comfort 
                                                                      Για 6 μερίδες
3/4 φλ. ζάχαρη
1/4 φλ. κορν φλάουρ
2 1/2 φλ. γάλα
3 μεγάλους κρόκους αυγών ελαφρώς χτυπημένους
2 κ.σούπας ξύσμα λεμονιού
1/4 κ.γλυκού αλάτι
1/2 φλ. χυμό λεμονιού (ή 1/4 φλ. χυμό λεμονιού και 1/4 φλ. χυμό πορτοκαλιού)
2 κ. σούπας ανάλατο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

Ε(χ)τέλεση
Σε ένα μέτριο κατσαρολάκι ανακατεύουμε τη ζάχαρη με το κορν φλάουρ. Προσθέτουμε το γάλα, τους κρόκους των αυγών, το ξύσμα και το αλάτι και χτυπάμε να ενωθούν. Βάζουμε το κατσαρολάκι πάνω σε μέτρια φωτιά και ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να πήξει.
Κατεβάζουμε απ' τη φωτιά και ρίχνουμε το χυμό και το βούτυρο. Περνάμε το μείγμα μέσα από σίτα και ύστερα το μοιράζουμε σε έξι μπωλάκια ή ποτήρια. Τα αφήνουμε να κρυώσουν σε θερμοκρασία δωματίου.Ύστερα τα βάζουμε στο ψυγείο σκεπασμένα χαλαρά και όχι σφιχτά για να μην νερώσουν.
Τα σερβίρουμε δροσερά με τριμμένο φυστίκι (ή όποιο ξηροκάρπι μας αρέσει) ή κρέμα σαντιγύ.
                            
Μας συγχωρείτε που δεν έχουμε πολλές φωτογραφίες να σας δείξουμε.
Βιαζόμασταν να πάρουμε την κρέμα μας να πάμε για πικ νικ.

Υ.Γ Το παιδί δεν κλαίει πια. Είναι πασαλειμένο χώματα και κρέμες και γελάει.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...