Ξέρω ότι έχω χαθεί, ξέρω ότι μου λείπετε και μού λείπει που έχω χαθεί αλλά ξέρω επίσης πως αν η μέρα είχε 40 ώρες θα τα προλάβαινα καλύτερα. Ποτέ μου δε ζήλεψα το ωράριο 9-5, πάντα ήθελα να κάνω διάφορα και δημιουργικά. Κι αυτά κάνω και αυτά μου δίνουν χαρά. Αλλά απ' την άλλη μεριά με όλα αυτά τα γραψίματα-ψησίματα-διαβάσματα-παιξίματα δε μου μένει πάντα καιρός για όλα. Κάτι βγαίνει μπροστά, κάτι μένει πίσω και περιμένει.
Σας σκέφτομαι όμως και θα επανέλθω λίαν συντόμως αφού ανέβει με το καλό "Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία". Είναι η κλασσική ιστορία του γερο Σκρουτζ γραμμένη από τον Ντίκενς το 1840. Είναι πολυαγαπημένη, τη βλέπω κάθε Χριστούγεννο σε όλες τις εκδοχές, και όταν πριν χρόνια τέτοιες μέρες μου ζητήθηκε να ανβάσω μια παράσταση για παιδιά αυτό έκανα. Τη διασκεύασα στο πιο μουσικό, την διασκέδασα και την ανέβασα στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης. Κάποια άλλα Χριστούγεννα, κανά δυο χρόνια αργότερα ανέβηκε σε μορφή αφήγησης με χορωδία ενηλίκων, παιδική χορωδία και την ορχήστρα της ΕΡΤ στο Μέγαρο Μουσικής από τη φωνή του βαρύτονου Τάση Χριστογιαννόπουλου που είναι και ο συνθέτης της παράστασης. Μπορείτε να τη δείτε εδώ
Και τώρα να'μαστε πάλι να την ανεβάζουμε στις 8 Δεκέμβρη στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο, με αφηγητή την αφεντιά μου και τους ρόλους-τραγούδια μοιρασμένους στους ηθοποιούς-τραγουδιστές: Δημ. Μπονάρο, Άλκη Σαραντινό, Νεόφυτο Στράτη, Στέλλα Παπαθεοδώρου, Κατερίνα Visnjic, Βαλλασία Μακρίδου και τη μικρούλα Αλεξάνδρα Garcia, με συνοδεία στο πιάνο του Γλαύκου Κοντομενιώτη.
Πολύ θα ήθελα να σας είχα κι εσάς τους μακρινούς φίλους και φίλες κοντά μου εκείνη τη μέρα,
να φάμε και σπιτικά καλούδια που θα μοιράσουμε στον κόσμο να ευχηθούμε "Καλές γιορτές" αλλά τι να κάνουμε; Ένεκα η απόσταση θα περιμένουμε μέχρι να στήσουμε κάτι και στον Ελλαδικό χώρο
Σας φιλώ, πάω να τρέξω στα διάφορα οργανωτικο-προβικά κι εδώ είμαστε πάλι.
Σμακ!!!
Σας σκέφτομαι όμως και θα επανέλθω λίαν συντόμως αφού ανέβει με το καλό "Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία". Είναι η κλασσική ιστορία του γερο Σκρουτζ γραμμένη από τον Ντίκενς το 1840. Είναι πολυαγαπημένη, τη βλέπω κάθε Χριστούγεννο σε όλες τις εκδοχές, και όταν πριν χρόνια τέτοιες μέρες μου ζητήθηκε να ανβάσω μια παράσταση για παιδιά αυτό έκανα. Τη διασκεύασα στο πιο μουσικό, την διασκέδασα και την ανέβασα στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης. Κάποια άλλα Χριστούγεννα, κανά δυο χρόνια αργότερα ανέβηκε σε μορφή αφήγησης με χορωδία ενηλίκων, παιδική χορωδία και την ορχήστρα της ΕΡΤ στο Μέγαρο Μουσικής από τη φωνή του βαρύτονου Τάση Χριστογιαννόπουλου που είναι και ο συνθέτης της παράστασης. Μπορείτε να τη δείτε εδώ
Και τώρα να'μαστε πάλι να την ανεβάζουμε στις 8 Δεκέμβρη στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο, με αφηγητή την αφεντιά μου και τους ρόλους-τραγούδια μοιρασμένους στους ηθοποιούς-τραγουδιστές: Δημ. Μπονάρο, Άλκη Σαραντινό, Νεόφυτο Στράτη, Στέλλα Παπαθεοδώρου, Κατερίνα Visnjic, Βαλλασία Μακρίδου και τη μικρούλα Αλεξάνδρα Garcia, με συνοδεία στο πιάνο του Γλαύκου Κοντομενιώτη.
Πολύ θα ήθελα να σας είχα κι εσάς τους μακρινούς φίλους και φίλες κοντά μου εκείνη τη μέρα,
να φάμε και σπιτικά καλούδια που θα μοιράσουμε στον κόσμο να ευχηθούμε "Καλές γιορτές" αλλά τι να κάνουμε; Ένεκα η απόσταση θα περιμένουμε μέχρι να στήσουμε κάτι και στον Ελλαδικό χώρο
Σας φιλώ, πάω να τρέξω στα διάφορα οργανωτικο-προβικά κι εδώ είμαστε πάλι.
Σμακ!!!