Καρύδες στους -31C

Το νούμερο που βλέπω στο κινητό μου δεν το καταλαβαίνει ο νους μου.
Όχι το νούμερο του τηλεφώνου μου, αυτό είναι βατό, επταψήφιο και συνηθισμένο.
Αυτό το μονοψήφιο 6F that feels like -24F δεν καταλαβαίνω.

Παρόλο που έμαθα αριθμητική και προπαίδεια, διδάχτηκα τα πρόσημα συν (+) και πλην (-), γνωρίζω γενικώς και αορίστως να κάνω μετατροπές από την ίντσα στο εκατοστό, από το pound στο γραμμάριο, από το μίλι στο χιλιόμετρο, άντε κι από το πόδι στο τετραγωνικό( Αμάν αυτή η χώρα! Όλα πια αλλιώτικα πρέπει να τα κάνει;), παρόλ' αυτά, τούτο το 6F that feels like -24 F και αντιστοιχεί σε -31C δεν το χωράει ο νους μου. Το κοιτώ και δε σαλεύω. Ούτε απ' την πολυθρόνα μου, ούτε απ' την οικία μου, πράγμα πολύ δύσκολο  για την υπερκινητική μου φύση που μόνο εν κινήσει εμπνέεται, αποτοξινώνεται και ανανεώνεται.

Ο ήλιος λάμπει και χαμογελά αλλά δεν τολμώ να σκάσω μύτη προς τα έξω γιατί το χαμόγελο θα μου γίνει αυτοκόλλητο. Μπαινοβγαίνω λοιπόν απ' το γραφείο στην κουζίνα, απ' το καθιστικό στο γραφείο και πάλι απ' την αρχή. Βάζω βγάζω τη ζακέτα μου, ανοίγω κλείνω το computer μου, αναρωτιέμαι πώς τη βγάζουν οι μεγάλοι άνθρωποι στο σπίτι μέρες και νύχτες συνεχόμενες, κι εκεί εν μέσω Παπαδιαμαντικών αναγνώσεων και μουσικοθεατρικής προετοιμασίας, σηκώνομαι και ψήνω καρύδες. Γιατί αν δεν κουνηθώ θα σκάσω! Κι αν τις φάω όλες μόνη μου πάλι θα σκάσω! Αλλά πολύ μοσχοβολούν οι άτιμες το ινδοκάρυδο, το λεμονάκι και την τριμμένη αμυγδαλόψιχα!
Άντε καλά, πάρτε κι εσείς καμιά!  Καλά να μείνω μέσα να γίνω μονόχνωτη! Αλλά να γίνω και μονοφαγού δε λέει!

Καρύδες
Για 13-15 περίπου

130γρ. ινδοκάρυδο
40γρ. αμυγδαλόψιχα
40γρ. ασπράδια αυγών
80γρ. ζάχαρη άχνη
1 κ.γ ξύσμα λεμονιού (από 1 λεμόνι)
1 κ.γ εκχύλισμα βανίλιας
1/4 κ.γ αλάτι
Μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού
2 κ.σ ηλιέλαιο

Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170C/ 340F
Χτυπάμε τα ασπράδια με λίγο αλάτι και μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού να γίνουν αφιχτή μαρέγκα.
Ρίχνουμε λίγη λίγη τη ζάχαρη άχνη και συνχίζουμε να χτυπάμε. Στη συνέχεια προσθέτουμε το ινδοκάρυδο, την αμυγδαλόψιχα, το ξύσμα λεμονιού και το εκχύλισμα βανίλιας. Απλώνουμε λαδοκολα σε ταψί. Αλείφουμε τα χέρια μας με λίγο ηλιέλαιο, παίρνουμε μικρά κομμάτια ζύμης, πλάθουμε μικρές μπαλλίτσες και τις ακουμπάμε στο ταψί. Τις αφήνουμε πέντε λεπτά να φουσκώσουν. Ύστερα πατάμε ελαφρά το κέντρο τους με το δάχτυλό μας και στην εσοχή που δημιουργήσαμε βάζουμε είτε ένα μαρασκίνο είτε λίγη μαρμελάδα. Εγώ έβαλα τη δική μου μαρμελάδα φράουλα. Ψήνουμε 18 περίπου λεπτά. Τις αφήνουμε να κρυώσουν καλά και τις φυλάμε σκεπασμένες με πλαστική μεμβράνη.

Αν αύριο δεν αλλάξει το νούμερο στο κινητό μου και μείνω κι άλλο εικοσιτετράωρη εσώκλειστη, στα σίγουρα θα αλλάξει το νούμερο στη ζυγαρίτσα μου. Κι ύστερα θα λιποθυμήσω με μια καρύδα στο στόμα!