Όταν φοβάμαι (και φοβάμαι συχνά τελευταία) χρειάζεται να κάνω κάτι που αγαπώ για να μου περάσει! Σωστά λένε: ή αγάπη ή φόβος. Όταν κάνεις αυτά που αγαπάς δεν έχεις να φοβάσαι τίποτε. Κι όταν ασχολείσαι με οτιδήποτε άλλο που κάνει την καρδιά σου να σφίγγεται, τότε οι φόβοι θεριακλώνουνε, σε μπουρδουκλώνουνε κι όλα χαλάνε.
Σήμερα με πιάσανε οι φόβοι μου. Παλιοί και καινούριοι.
Πονάω; Γιατί πονάω;
Τι είναι αυτό το καινούριο σπιθουράκι;
Γιατί τα χείλη μου είναι σκασμένα σαράντα μέρες;
Γιατί έχω ταχυκαρδία όταν πάω στη δουλειά που δεν αγαπώ να πηγαίνω;
Γιατί δεν μ' αρέσει που μεγαλώνω;
Γιατί φοβάμαι που φοβάμαι;
Σταματώ, παίρνω μια βαθειά ανάσα και κάθομαι να γράψω.
Γιατί το γράψιμο το αγαπώ.
Και τη νουτέλλα. Και τη μπανάνα επίσης.
Έφτιαξα μια τάρτα και τη σέρβιρα πασχαλιάτικα σε φίλους που επίσης αγαπώ και μ' αγαπούν.
Βρήκα τη συνταγή από μια μαγείρισσα που εκτιμώ και την πιστεύω.
Τη μοιράζομαι με σας που αγαπώ κι άλλα δε λέω.
Η τάρτα από μόνη της λέει περισσότερα.
Τάρτα με νουτέλλα και μπανάνες
Μια συνταγή της Πόπης Χρυσανθίδου
Για τη ζύμη
180γρ. βούτυρο κομμένο κομματάκια
250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
20γρ. ζάχαρη άχνη
Λίγο αλάτι
2 κρόκοι αυγών
50 γρ. γάλα φρέσκο
Για τη γέμιση
400γρ. νουτέλλα (ή μερέντα)
6 μπανάνες
αμύγδαλο τριμμένο (ή φιλέ)
Ε(χ)τέλεση
Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε όλα τα υλικά της ζύμης και πλάθουμε μια μαλακή ζύμη. Την τυλίγουμε σε πλαστική μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο μισή ώρα να ξεκουραστεί
Όταν τη βγάλουμε απ' το ψυγείο, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170C.
Ανοίγουμε τη ζύμη με τον πλάστη σε λεπτό φύλλο στον πάγκο εργασίας που έχουμε αλευρώσει ελαφρώς.
Την απλώνουμε σε μια ταρτιέρα με τις άκρες να εξέχουν ελαφρώς.
Την τρυπάμε σε διάφορα μέρη με πηρούνι. Σκεπάζουμε με αντικολλητικό χαρτί, ρίχνουμε μερικά φασόλια να βαραίνουν και την ψήνουμε 15 λεπτά.
Τη βγάζουμε απ' το φούρνο, αφαιρούμε το χαρτί και και απλώνουμε πάνω τη νουτέλλα.
Κόβουμε τις μπανάνες σε ροδέλες και τις απλώνουμε πάνω απ' τη νουτέλλα. Πασπαλίζουμε με το αμυγδαλάκι και ψήνουμε άλλα 10-15 λεπτά.
Τη μοιραζόμαστε μ' αυτούς που αγαπάμε και ξεχνάμε τους φόβους μας.
Χρόνια πολλά αδέρφια με αγάπη και χωρίς φόβο!
Οτιδήποτε με νουτέλλα καταπραϋνει το πνεύμα!!! (Ακόμα κι εκείνο το κενό στο στομάχι που πάντα μένει άδειο περιμένοντας το κατάλληλο γλυκάκι...χιχι...) Χριστός Ανέστη Μάρθα μου, με υγεία χαρά και γαλήνη, ΧΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθώς Ανέστη, Μαρία μου, με υγεία. αγάπη και...νουτέλλα! Φιλιά!
Διαγραφήχροναι πολλα χριστός ανέστη!!!! τι υπέροχη και πανεύκολη τάρτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς! Πολύ εύκολη και πολύ πολύ νόστιμη! Χρόνια πολλά!
ΔιαγραφήΚΑΤΑΠΛΙΚΤΙΚΟ ΓΛΥΚΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθώς ανέστη, Βάσω μου! Την καλημέρα μου!
ΔιαγραφήΚΑΤΑΠΛΙΚΤΙΚΟ ΓΛΥΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σοκολάτα τα φτιάχνει όλα (για λίγη ώρα τουλάχιστον, μετά πρεπει να ξαναφας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά!!!!
Μια δόση σοκολάτα όμως αρκεί να γλυκάνει μερικά πράγματα, για να πάρεις κουράγια να διορθώσεις και τα υπόλοιπα! Χρόνια πολλά και καλά!
ΔιαγραφήΗ πραλίνα είναι φάρμακο!! χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά!!!!
Αγχολυτικό, χτυπάει καίρια την κατάθλιψη και το φόβο!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά Πέπη μου!
Χρόνια πολλά Μάρθα μου και Χριστός Ανέστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω και εγώ ότι οι φόβοι αντιμετωπίζονται κάνοντας πράγματα που αγαπάμε.
Εγώ συνήθως το ρίχνω στο τραγούδι για να μη σκέφτομαι ότι φοβάμαι :)
Αλλά ναι, νομίζω ότι και η τάρτα σου μια χαρά δουλειά κάνει. Είναι γλυκάκι που τρώω και χοροπηδώ από χαρά!
Φιλιά πολλά
Σωστά είναι και το τραγούδι, Ερμιόνη μου!
ΔιαγραφήΜε τραγούδι και γλυκό,
ξεχνώ το φόβο
και από χαρά χοροπηδώ!
Χρονια πολλά και πολλά φιλιά!
Μαρθάκι μου Χρόνια πολλά! Χριστός Ανέστη με φως αληθινό που να διώξει κάθε φόβο από την καρδιά σου:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπάσχω και σε νιωθω απολύτως! τους τελευταίους μήνες νιώθω όλα αυτά που αναφέρεις, κάθε σπιθουράκι ή πόνος με φοβίζουν, ασχολούμαι με κάτι που δεν αγαπώ και νιώθω πως βουλιάζω.... Ευτυχώς τελευταία, λίγο ο ήλιος, λίγο διάφορα άλλα, με βγάζουν από το σκοτάδι:)
Θα φροντίσω να δοκιμάσω και την τάρτα που μας προσφέρεις,μπας και σωθω:)))
Ελπίζω να βγεις και εσύ απο το σκοτάδι και να βρεις όμορφες και δημιουργικές ασχολίες που θα σε τονώσουν και θα διώξουν κάθε φόβο!!!!
Δήμητρά μου, ελπίζω να κάνεις κι εσύ πράγματα που αγαπάς και λίγο με την αγάπη της ασχολίας, λίγο με τον ήλιο της άνοιξης, να διώξεις τα σκοτάδια και τους φόβους απ' τη ζωή σου! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται πεντανόστιμη και ελπίζω να βοηθά να ξεχνάς τους φόβους σου!! Εμένα μου συμβαίνει αυτό με τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα το ίδιο, Κική μου! Έτσι γίνεται με ό,τι αγαπάς.
ΔιαγραφήΧριστός Ανέστη Μαρθούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φόβοι μας πολλοί και διάφοροι...καλή μου! Και είμαστε σε μια συνεχή αναμέτρηση μαζί τους :-)) Πάντα η γλύκα ενός καλού λόγου, μιας καλής πράξης, μιας γλυκιάς συνταγής ...μας βοηθούν να τους "αντιπαλεύουμε" και να τους "μπουκώνουμε"!
Φιλιά πολλά.
Έτσι ακριβώς είναι Πηνελόπη μου, κι όταν μάλιστα μπουκωνόμαστε έναν γλυκό λόγο, ξεμπουκώνουμε κι όλες τις πίκρες!
Διαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήthank you
سعودي اوتو
ΑπάντησηΔιαγραφήthank you
سعودي اوتو