Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Έγινε του Rugelach

...και τι παθαίνεις όταν ξεχνάς τα γυαλιά σου
* Η φωτογραφία είναι παρμένη από το userealbutter.com που έκανε τα κανονικά rugelach


Τα σκέφτομαι καιρό τα rugelach.
Αυτά τα μικρά βουτήματα που είναι τυλιχτά, γεμισμένα με μαρμελάδες και ξηροκάρπια και πασπαλισμένα με ζαχαρίτσες.
Rugelach, rugelach μάσαγα τη λέξη κι ένα ξενικό παραμύθι μουρχότανε στο στόμα από R-...RRRR, μπα! Αδύνατον να το θυμηθώ!
Rapunzel!!! Το θυμήθηκα!
Rugelach-Rapunzel!
Μα τι σχέση μπορεί να έχει μία μακρυμαλλούσα κοπελιά με ένα τυλιχτό κομψό βούτημα;
Ουδεμία!
Άφησα λοιπόν το παραμύθι στην πάντα κι έπιασα να κάνω το γλυκό.


Λίγη προϊστορία πριν πάμε στο rugelach:
Αυτές τις μέρες προσέχω τον Άρη, έναν πορτοκαλί γάτο που οι κύριοι του ταξιδεύουν στην Αγία Πετρούπολη. Όταν είμαι με τον Άρη, παίρνω πάντοτε μαζί μου τα γυαλιά μου , αφού όλο και θα διαβάσω, θα γράψω, και  τα γυαλιά μού ειναι απαραίτητα.
Έχω δυο μάτια φοβερά, τυπικοί Έλληνες! 
Το ένα βλέπει κοντά, το άλλο βλέπει μακριά και τα δυο μαζί δε θέλουν να συνεργαστούνε .
Το καθένα έχει τη δική του σημαία.
Γυαλιά λοιπόν, που μπαίνουν πρώτα πρώτα στην τσάντα όταν πάω στο σπίτι του Άρη, και ξαναμπαίνουν στην τσάντα για το σπίτι το δικό μου. Μπες βγες, κλείδωσε ξεκλείδωσε, σήμερα έφυγα απ' τον Άρη με όλα τα απαραίτητα σύνεργα , ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΑ, κι έκατσα να μελετήσω τη συνταγή για τα rugelach. 
Ανοίγω την τσάντα, αμ δε; Πού γυαλιά;
ρε, άντε τώρα, ογδόντα ώρες θα κάνω μέχρι να τελειώσω", σκέφτομαι.
Όμως είμαι αποφασισμένη, πάει και τελείωσε.Το πρόγραμμα σήμερα έχει rugelach.


Και τώρα στην ιστορία του δικού μου rugelach:
(γιατί του κανονικού είναι άλλη ιστορία)
Ανοίγω το computer στη συνταγή, κι έτσι κοιτώντας κάπως σε απόσταση με το μάτι που βλέπει μακριά (αυτό είναι το καλό), γράφω τα υλικά και προχωρώ με το μπλοκάκι προς τον πάγκο για την εκτέλεση.
Τριαλαριλαρό, ρίχνω τo cream cheese , συνεχίζω με τα βούτυρα, τα αλεύρια, όλα μια χαρά, κάνω και 1,5 δόση για να'μαι σίγουρη πως θα'χω ζύμη για όλα τα γεμίσματα, τέσσερα στον αριθμό.
Ζυμώνω με το δοσμένο αλεύρι της συνταγής, η ζύμη κολλάει.
"Ας ρίξω λίγο αλευράκι ακόμη", λέω.
Το ρίχνω και η ζύμη κολλάει.
Μπόλικες χουφτιές αλευράκι έριξα μέχρι η ζύμη να μην κολλάει, κι όπως την άνοιγα στον πάγκο και τράβαγα και καμιά φωτογραφία για τα records, έλεγα μέσα μου:
"Να θυμηθώ να πω στο blog να διπλασιάσουν την ποσότητα του αλευριού. 
Δεν είναι να εμπιστεύεσαι τις συνταγές , παιδάκι μου. Ό,τι θέλουν γράφουνε".
Έφτιαξα τα ζυμαράκια μου  όπως έλεγε η συνταγή,
με το σύνδρομο της καλής μαθήτριας που ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του δασκάλου,
(κι ας λέει αυτός ό,τι θέλει),
τα έβαλα στο ψυγείο να δροσιστούν δυο ωρίτσες,
και ξανάκατσα να συνεχίσω το διάβασμα της συνταγής για τα υπεδέλοιπα.


Υλικά:
"1/2 φλυτζάνι βούτυρο..."
Stop!
Πόσο;
Εγώ δεν έγραψα 1/2 φλυτζάνι βούτυρο, 
δεν έβαλα 1/2 φλυτζάνι βούτυρο, 
ούτε και 3/4 φλυτζάνι βούτυρο που είναι 1,5 δόση.
Εγώ έβαλα ΠΟΛΥ βούτυρο, πάνω από 300 γραμμάρια.
Ξανακοιτάζω τη συνταγή "μωρέ μήπως κοιτάζω άλλη συνταγή;"


"Rugelach"
Καλά πώς; Τι έγινε;
Η τύχη μου η στραβή, δηλαδή το μάτι μου που δεν φορούσε γυαλιά (γιατί στραβό δεν είναι) είδε 
"1 φλυτζάνι βούτυρο", όχι "1/2 φλυτζάνι βούτυρο" .
Και έκανα η δικιά σου τη ζύμη να κολυμπάει στο βούτυρο και να το αλεύρι, δώς του αλεύρι. Τώρα;
Τώρα θα γίνει του rugelach έτσι και βγούν αυτά από το φούρνο.
*Φωτο από το userealbutter.com


Rugelach 


Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ
από το βιβλίο From Field Guide to Cookies by Anita Chu


Rugelach θα πει : Bασιλικά.
Είναι  διάσημα Εβραϊκά βουτήματα που όμως εξαπλώθηκαν πάρα πολύ στην αμερικανική αγορά.
Ρολλάρουμε τη ζύμη με τη γέμιση είτε σε μπαστούνι και κόβουμε φετάκια,
είτε ανοίγουμε στρογγυλό φύλλο, απλώνουμε τη γέμιση και κόβουμε τριγωνάκια που τα τυλίγουμε μετά ως κρουασάν, από την περιφέρεια προς το κέντρο του κύκλου.


Αν θέλετε να δοκιμάσετε τα τέσσερα διαφορετικά είδη γέμισης, κάντε διπλή ζύμη και βάλτε διπλή γέμιση


Γέμιση με πεκάν
1/2 φλυτζάνι χοντροκομμένα πεκάν
1/4 φλυτζάνι σταφίδες μαύρες ή ξανθές (τις παρέλειψα, ωστόσο κρατούν το μείγμα ενωμένο)
1/2 κουταλάκι κανέλα
1/4 φλυτζάνι ζάχαρη


Γέμιση με σοκολάτα
113 γραμμάρια κουβερτούρα αλεσμένη και 4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη


Γέμιση με μαρμελάδα βερύκοκο


Γέμιση με μαρμελάδα βατόμουρο


Για τη ζύμη
1/2 φλυτζάνι βούτυρο ανάλατο, μαλακωμένο
113 γραμ. cream cheese σε θερμοκρασία δωματίου
1 φλυτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 1/2 κουταλάκι ζάχαρη
1/8 κουταλάκι αλεύρι


1 αυγό για το άλειμμα αραιωμένο με 1 κουταλάκι νερό
Ζάχαρη για πασπάλισμα


Ε(χ)τέλεση
Χτυπείστε το βούτυρο με το cream cheese μέχρι να γίνει ένα μείγμα αφράτο.
Προσθέστε το αλεύρι, το αλάτι και τη ζάχαρη και ενώστε να γίνει ένα μείγμα ομοιογενές.
Χωρίστε το σε δύο κομμάτια.
Πλατύνετέ τα λίγο, τυλίξτε τα με πλαστική μεμβράνη και βάλτε τα στο ψυγείο για 2 ωρίτσες.
Μετά τις δύο ώρες ανοίξτε τη ζύμη είτε σε ορθογωνιο είτε σε κύκλο.
Για το ορθογώνιο, απλώστε τη γέμιση που θέλετε, αφήνοντας λίγο περιθώριο στην άκρη της ζύμης, ρολλάρετε σε μπαστούνι, τυλίξτε με μεμβράνη και ξαναβάλτε στο ψυγείο για 15 λεπτά περίπου.
Προθερμάνετε το φούρνο στους 180C/350F.
Βγάλτε το μπαστούνι απ' το ψυγείο, αλείψτε το ελαφρά με το αυγό χτυπημένο με το κουταλάκι το νερό και πασπαλίστε με ζάχαρη.
Κόψτε το μπαστούνι σε φέτες πάχους περίπου 2,5 εκατοστών περίπου και απλώστε  στα ταψιά που έχετε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί με την κομμένη πλευρά προς τα πάνω. Αφείστε ανάμεσά τους απόσταση περίπου 2 εκατοστών.


Αν ανοίξετε κύκλο,απλώστε πάλι τη γέμιση που θέλετε, κόψτε τον με έναν κοφτερό μαχαιράκι στα οχτώ, σαν pizza, και ρολλάρετε κάθε κομμάτι απ' την περιφέρεια προς προς το κέντρο σαν κρουασάν.
Αλείψτε πάλι ελαφρά με το αυγό και πασπαλίστε με ζάχαρη.
Ψήστε για 16-18 λεπτά, γυρίζοντάς τα το πάνω κάτω στη μέση του ψησίματος.
Βγαλτε τα και αφείστε τα να κρυώσουν σε σε μεταλλικές σχάρες.
* Φωτό από το userealbutter.com


** Προσοχή προσοχή.
Η γέμιση απλώνει και σκορπίζει και κινδυνεύετε να βγάλετε αντί τυλιχταράκια,
κάτι χταποδάκια με απλωτά ποδάρια, όπως καλή ώρα εγώ.
Ιδού!





12 σχόλια:

  1. Χαχα, δεν πειράζει Μάρθα, αυτές οι γλυκιές αλλά νόστιμες καταστροφές που λέει κι ο Παρλιάρος πάντα υπάρχουν! Το θέμα είναι να μας μένει η όρεξη και να το γελάμε! Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ καταστροφές, δεν φαντάζεσαι! Αλλά είχα τέτοιο πείσμα να τα κάνω που δεν υποχωρούσα με τίποτε! Και τώρα τα ρεγκουλάκια, που λέει κι η Έρη, είναι κλεισμένα στο κουτί τους και περιμένουν να κατασπαραχτούν!

      Διαγραφή
  2. χαχα πόσο γέλασα με τα ματάκια που δεν συνεργάζονται! Λοιπον τα έχω βάλει κ εγώ στο μάτι αυτά τα ρεγκιουλάκια, σε κάποια φάση θα τα προσπαθήσω!
    φιλιά Μάρθα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καν' τα βρε Έρη, και βάλε και καμιά φωτογραφία της προκοπής γιατί τις δικές μου τις αφήνω ασχολίαστες!

      Διαγραφή
  3. Εγώ Μάρθα μου κόλλησα με τα 4 διαφορετικά είδη γέμισης! Θα ήθελα οπωσδήποτε να δοκιμάσω απ΄όλα τα είδη... τουλάχιστον εις διπλούν!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έτσι ξεκίνησα, Ερμιόνη μου, τα είδα έτσι με τα τέσσερα διαφορετικά είδη γέμισης, πολύχρωμα, φινετσάτα, μούρλια! Προσοχή στη δοσολογία, ψυγείο οπωσδήποτε να σφίξει η ζύμη και enjoy μόλις τα κάνεις!

      Διαγραφή
  4. Απολαυστικά φαίνονται, το δε κείμενο κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ πολύ, Λίλα μου, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντως και τα χταποδάκια με τα απλωτά ποδαράκια, πεντανόστιμα φαίνονται!!!
    Θα τα προσπαθήσω κι εγώ, φαίνονται εύκολα και νόστιμα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να τα δοκιμάσεις, Έλενα, στα σίγουρα! Σήμερα το πρωί που έφαγα κι εγώ με τον καφέ ήτανε μια χαρά. Σκέψου να έβαζα και τη σωστή δόση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φαινονται πεντανοστιμα... αστα και εγω πηγα στον γιατρο γιατι αλλαξαν οι βαθμοι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...