Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Να ζεις το όνειρό σου με biscotti χωρίς γλουτένη και χωρίς ζάχαρη/Living your Dream with Gluten Free and Sugar Free Biscotti

Είναι περίπου δύο εβδομάδες που δεν έχω γράψει αλλά μου φαίνεται πως πέρασε περισσότερος καιρός. Παρόλο που έφαγα πολύ χρόνο ανάμεσα σε κατσαρόλες και ταψιά, αισθανόμουνα ότι δεν ήθελα να γράψω, άντε, άλλη μία συνταγή. Δεν ήθελα να αραδιάσω υλικά, δοσολογίες και θερμοκρασίες φούρνου, να το βάλουμε στο πιάτο και να πω "ορίστε φάτο"!
Ήθελα όταν γράψω να πω και κάτι άλλο. Κάτι πιο υγιεινό; Κάτι πιο καινούριο; Κάτι πιο επί της ουσίας τέλος πάντων. Ο καιρός περνούσε, κι εγώ έτρεχα σε μια εξωτερική διαδρομή προετοιμασίας του θεραπευτικού σεμιναρίου "Να ζεις το όνειρό σου" και σε μια εσωτερική διαδρομή ανασκαφής των δικών μου ονείρων.

Στις 11 Μαίου ήταν η μέρα του σεμιναρίου που έγινε στο σπιτικό μου με πολλή χαρά, πολλή συγκίνηση, πολλά ανοίγματα και πολλές πληροφορίες που δεν είναι για να μένουν στο χαρτί και στο αυτί. Είναι για να γίνονται εργαλεία που θα τσαπίσουν, θα ξεχορταριάσουν και θα κάνουν χώρο στη σπορά και στην καλλιέργεια αυτών που θέλει ο καθένας μας να ζήσει.
Στις 11 Μαίου εγώ βρέθηκα στον καλύτερο ρόλο μου: δεχόμουν κόσμο, έψηνα καλούδια να τρατάρω, έβαζα καφέ, έβγαζα φρούτα και ξηρούς καρπούς, και μιλούσα με τα παιδάκια.

Οι θεραπευτές Ιωάννα Γκολφινοπούλου και Κάντα Κατζ, ψυχολόγοι που δουλεύουν και ενεργειακά,  ήρθανε από την Αθήνα, από το R.O.S.E Θεραπευτικό Κέντρο, www.rose.com.gr και είναι πρόσωπα αγαπημένα μου. 
Την Ιωάννα τη γνωρίζω είκοσι χρόνια προσωπικά και εμπιστεύομαι τη δουλειά της με κλειστά μάτια. Τον Κάντα και τις θεραπείες Τάϊ Γι που πρόσφερε, τους γνώρισα τώρα. Λάτρεψα τον Κάντα και ενθουσιάστηκα με το Τάϊ Γι. 

Ξάπλωσα μπρούμυτα, κι έκλεισα τα μάτια. Ο Κάντα ακούμπησε τα χέρια του στην πλάτη μου και είπε:
"Α, δείχνεις δυνατή αλλά μέσα σου είσαι ευαίσθητη, σαν παιδί, ε;"
"Μάλιστα, έτσι είναι", είπα.
Μετά ανέβασε τα χέρια του στους ώμους μου και ξαναείπε:
"Ωραία πανοπλία έφτιαξες! Δεν εμπιστεύεσαι και πολύ, ε;" 
"Μάλιστα, έτσι είναι",είπα εγώ.
"Τώρα χαλάρωσε", είπε ο Κάντα, "καί απλώς, όσο δουλεύω, δοκίμασε να θυμηθείς τα όνειρά σου πριν μολυνθούν."
"Μμμ ..." είπα εγώ που δεν έγινε "Μμμάλιστα" γιατί βούλιαξα κι άρχισα να βλέπω πολλές Μαρθούλες σε διάφορες ηλικίες να στήνουμε πανηγύρια και χορούς (λες να'ναι αυτό το όνειρό μου πριν το μολύνω) και να νιώθω ανάλαφρα κι ωραία, πολύ ωραία, πάρα πολύ ωραία! 
Χίλιες φορές του είπα "ευχαριστώ" όταν τέλειωσε και άλλες τόσες μου είπε εκείνος "μπράβο, έκανες καλή δουλειά"!
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγάλη καρδιά, μεγάλη συμπόνια και αγάπη, έχουν τη δύναμη να ταξιδεύουν στον κόσμο και να δείχνουν το δρόμο της θεραπείας σ' αυτούς που το χρειάζονται.
Σημειώνω εδώ τούτα από τα πολλά πολύτιμα που άκουσα:

"Το να δημιουργούμε τα όνειρά μας σημαίνει να εγκαταλείπουμε τη ζώνη ασφαλείας μας και να βουτάμε στο άγνωστο. Σημαίνει να τιμούμε τη δύναμή μας και να ρισκάρουμε.»

«Για να ζήσουμε καλά, να γεράσουμε καλά και να πεθάνουμε καλά, χρειάζεται να ζούμε μια ζωή χωρίς λύπες, χωρίς να μετανιώνουμε, που σημαίνει, με θάρρος."


Για την Ιωάννα και τον Κάντα που δεν τρώνε γλουτένη και ζάχαρη έψαξα και βρήκα αυτή τη συνταγή των biscotti να τους ευχαριστήσω που όνως τα τίμησαν δεόντως και οι γλουτενοφάγοι.
Αφιερωμένα σε όσους έβγαλαν (ή σκέφτονται να βγάλουν) τη γλουτένη και τη ζάχαρη απ' τη ζωή τους:


Biscotti  χωρίς γλουτένη και χωρίς ζάχαρη
2 1/2 φλυτζάνια αλεύρι χωρίς γλουτένη

1/2 κουταλάκι αλατι
2 κουταλάκια μπέκιν πάουντερ
2 αυγά
1/4 κούπας ελαιόλαδο
1/2 κούπα νέκταρ αγαύης ή μέλι
2 κουταλάκια εκχύλισμα βανίλιας
Ξύσμα και χυμό ενός λεμονιού
1 1/2 κούπα φυστίκια αιγίνης ψημένα και αλατισμένα
1 κούπα ξερά κράνμπερις

Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 300F/150C και στρώνουμε δύο λαμαρίνες με αντικολλητικό χαρτί.
Βάζουμε σε ένα μπωλ το αλεύρι, το αλάτι και το μπέκιν πάουντερ και ανακατεύουμε.
Προσθέτουμε τα αυγά ένα ένα, το νέκταρ αγαύης ή το μέλι, τη βανίλια, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού.
Στο τέλος προσθέτουμε τα φυστίκια αιγίνης και τα κράνμπερις. 
Πλάθουμε τη ζύμη σε ένα μακρύ μπαστούνι και το απλώνουμε στο αντικολλητικό χαρτί.
(Επειδή μου κολλούσε η ζύμη στα χέρια, βουτούσα τα χέρια μου σε λίγο ελαιόλαδο κι έτσι την έπλασα εύκολα.) Ψήνουμε για 30 λεπτά ή έως ότου πάρει ένα χρυσαφί χρώμα.
Το βγάζουμε και το αφήνουμε ένα δεκάλεπτο. Ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 350F/180C.
Κόβουμε το μπαστούνι διαγώνια σε φέτες και τις βάζουμε να ψηθούν ένα δεκάλεπτο ακόμη για να ξεροψηθούν.
Δεν ήταν τραγανά, όπως εγώ ξέρω τα biscotti, αλλά πιο μαλακά. Δεν ξέρω αν γι' αυτό ευθύνεται η απουσία γλουτένης.
Την επόμενη φορά θα δοκιμάσω και το ψήσιμο που κάνω στα κλασσικά biscotti, αυτά με γλουτένη.
Ψήνω στους 350F/180C 25 λεπτά, ξεκουράζω για ένα δεκάλεπτο και μετά ψήνω τις φέτες 9 λεπτά από κάθε πλευρά. 
Ίσως έτσι μου τραγανέψουν κι αυτά κι ας μην έχουν γλουτένη. 
Πάντως εξαφανίστηκαν και μου τα ξαναζήτησαν δυο μέρες μετά.
Λες να το γυρίσω κι εγώ στο gluten free;

Living your Dream...

Last Saturday we attended in New York the seminar ''Living your dream'' by Ioanna Golfinopoulou and Kanta Katz from The R.O.S.E Healing Center (www.rose.com.gr). It was an amazing seminar by two wonderful therapists who travel the world and assist every one generously, guiding and showing the way to one's personal healing.

I had the great joy to be there and to watch them not only teaching but also working energetically, inspiring people to open their heart, to trust ,to unlock their issues, and finally to be able to lift the weight of their stress and depression.

I had the even greater joy to receive a Tai Yi treatment from Kanta's magical hands, who with a lot of love and humor, felt which of the many treatments I needed. While he was working on me he asked me to remember my dreams before they got polluted. After the treatment I had an incredible feeling of lightness and joy.

From all the valuable things I heard in the two days Ioanna and Kanta were with us, I was most affected by:

''To create our dream means to leave our safety zone and jump into the unknown. It means to honor our power and take a risk''

''To live well, to age well and to die well , we need to live a life with no regrets, which equals courage!''

A big thank you for this unique experience! All of us are waiting to see you again. I am sure it will happen very soon!

...with Gluten Free and Sugar Free Biscotti
2 ½ cups Pastry quality gluten-free flour blend
½ teaspoon Kosher salt or fine sea salt
2 teaspoons Baking powder
2 Eggs
¼ cup Olive oil
½ cup Agave
2 teaspoons Pure vanilla extract
1 Lemon, finely zested and juiced
1 ½ cups Roasted, salted American pistachios
1 cup Dried cranberries
Instructions: 
Preheat oven to 300˚ F. Line two baking sheets with parchment paper or silicon baking mats.
Put the flour, salt and baking powder in the bowl of an electric mixer fitter with the whisk attachment. Mix on low to combine. Add the eggs, olive oil, agave, vanilla, lemon zest and juice. Start the mixer on low then turn it up to medium to mix in the ingredients, scraping down the sides of the bowl once. Stir in the pistachios and cranberries. Divide the dough evenly putting half on each of the prepared baking sheets and, with wet hands, shape into logs or ovals about 9 by 3 inches.
Bake for 30 minutes or until the dough feels firm to the touch and is lightly browned. Remove from the oven and increase the oven temperature to 350˚ F. Cover each log with a doubled over tea towel. Let sit for 10 minutes.
Remove the logs from the baking sheet, using a thin, sharp knife and cut the biscotti onto ½ inch pieces on the diagonal. Place the biscotti back on the baking sheets and bake for an additional 10 minutes or until golden browned.

* This recipe is for Ioanna and Kanta and all of you who are on a gluten free and  sugar free diet

35 σχόλια:

  1. Γεια σου Μάρθα μου, τι καταπληκτικά που είναι τα biscotti σου!! Με η χωρίς γλουτένη δείχνουν νοστιμότατα!!! Πολλά φιλιά, Καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Χαρά μου και καλό Σαββατοκύριακο με φρέσκα
      biscott-άκια!!!

      Διαγραφή
  2. Α! Μ' ενδιαφέρει πολύ αυτή η συνταγή!!
    Πολύ ωραία σου έγιναν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άχ σας ζήλεψα Μαρθάκι, πρέπει να ήταν πολύ όμορφα!Θα είχα τόσες ερωτήσεις να τους κάνω σ'αυτη τη φάση της ζωής μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν στ' αλήθεια ένα καταπληκτικό σεμινάριο,που δεν ήταν λόγια, ήταν βιωματικό, και τώρα θαρρώ πως άνοιξε ο δρόμος να κάνουμε κι άλλες τέτοιες συναντήσεις, γιατί γίνεται δουλειά!

      Διαγραφή
  4. Καλημερούδια στην αντίπερα όχθη της Ευρώπης, έτσι για να μικρύνω κάπως την απόσταση μεταξύ μας Μαρθούλα μας :-)))

    ""Για να ζήσουμε καλά, να γεράσουμε καλά και να πεθάνουμε καλά, χρειάζεται να ζούμε μια ζωή χωρίς λύπες, χωρίς να μετανιώνουμε, που σημαίνει, με θάρρος.""
    Θα πρέπει να το θυμάμαι κάθε μέρα και να αφήνω πίσω μου τις όποιες "λύπες" και "λανθασμένες ενδεχομένως επιλογές". Πραγματικά έχει πολύ μεγάλη αξία αυτό και το είδα σε δικούς μου ανθρώπους που έζησαν ως βαθιά γεράματα. Οι άλλοι, οι πιο "στενάχωροι" έφυγαν πολύ νωρίς.

    Φιλιά πολλά και μπισκοτένια.
    Τέλεια σου έγιναν και τα μαλακά είναι εξίσου συναρπαστικά για τα "δοντάκιά" μου :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πηνελόπη μου είναι να τα θυμόμαστε αυτά, αλλά πιο σημαντικό είναι να τα εφαρμόζουμε. Και η αδυναμία μας εμάς των ανθρώπων ειναι πως πολλές φορές χαλιόμαστε στην καθημερινότητα, παρασυρόμαστε από τους γνωστούς, παραδοσιακούς και πεπατημένους δρόμους και αφήνουμε τα δικά μας τρένα να περνούν, να ξαναπερνούν, και δεν ανεβαίνουμε να πάμε εκεί που θέλει η δικιά μας καρδούλα να πάει. Και η ζωή περνάει και στα γεράματα μας βρίσκουν τα regrets, οι λύπες γι' αυτά που δεν κάναμε και μετανιώνουμε.
      Όμως εδώ είναι η ζωή, κι έχουμε πάντα στα χέρια μας τη δυνατότητα και τη δύναμη να είμαστε αυτό που είμαστε και να κάνουμε αυτά που αγαπάμε.
      Φιλάκια σου!

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα και χρόνια πολλά (έστω και λίγο καθυστερημένα).
    Ακόμα δεν έχω καταλάβει πως λειτουργεί το Τάϊ Γι, θα το ψάξω όμως γιατί μ'αρεσουν αυτά (είναι σαν το ρέϊκι?).
    Υπέροχα και τα μπισκότα (σιγά μην δεν τα έτρωγαν οι γλουτενοφάγοι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το Τάϊ Γι έχει ομοιότητες με το ρέϊκι, αλλά είναι μια πανάρχαιη κινέζικη ενεργειακή θεραπεία, περιλαμβάνει περί τις 400 ασκήσεις, και σού εφαρμόζει ο θεραπευτής αυτό που χρειάζεται κάθε φορά το σώμα, το μυαλό ή η ψυχή σου. Στο Θεραπευτικό Κέντρο R.O.S.E στην Αθήνα (www.rose.com.gr) κάνουνε Τάϊ Γι, δεν ξέρω αν έχουνε και αλλού που μπορείς να κάνεις. Πάντως η έδρα είναι στο Κολοράντο.
      Τσίμπα ένα μπισκοτάκι τώρα και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  6. Γεια σου γλυκιά μου μου έλειψες!!! Κέντησες πάλι,,, με το γράψιμο σου και με τα μπισκοτι σου!!! Πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ζουζού μου, κι εσείς μου λείψατε! Να'μαστε όμως πάλι εδώ με πιο υγιεινά καλούδια. Φιλάκια!

      Διαγραφή
  7. Το κόκκινο των κράνμπερις δένει υπέροχα με το απαλό πράσινο των φιστικιών και δίνουν στα μπισκότα σου αξιοζήλευτη εμφάνιση... μοιάζουν με γλυκά ψηφιδωτά!
    Ωραίο πρέπει να ήταν το σεμινάριο, μάλλον ιδανικό για να μας θυμίσει ουσιώδη πράγματα που τείνουμε να ξεχνάμε!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ερμιόνη μου! Σα Χριστουγεννιάτικα είναι τα biscotti, αλλά τελικά δείχνουν να είναι παντός καιρού! Αυτά τα σεμινάρια είναι, ακριβώς όπως λες, για υπενθύμιση! Φιλάκια πολλά κι από μένα!

      Διαγραφή
  8. Εξαιρετικά ενδιαφέρον ακούγεται το σεμινάριο Μάρθα μου, και ακόμα πιο ενδιαφέροντα τα μπισκότι σου που δείχνουν πεντανόστιμα.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σεμινάριο ήταν φοβερό και τα μπισκότι ήταν πολύ καινούρια εμπειρία για μένα την κλασσική γλυκατζού. Αλλά να σου πω την αλήθεια το σκέφτομαι σοβαρά να βγάζω σιγά σιγά τη ζάχαρη και τη γλουτένη από τη διατροφή μου γιατί ακούω πολλά ενάντια πια!

      Διαγραφή
  9. Τι ωραία εμπειρία! Είσαι πολύ τυχερή που τη βίωσες! Πολύ θα ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! Να θυμηθώ κι εγώ τα όνειρά μου πριν μολυνθούν...
    Και μετά να τσακίσω τα μπισκότι (γιατί κάποιες αγαπημένες συνήθειες δεν ξεχνιούνται... χιχι)
    Πολλά φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, ρε Αναστασία, τι ωραία που τα λες! Πολύ γελάω μαζί σου! Μπορείς όμως κι εσύ να θυμηθείς τα όνειρά σου πριν μολυνθούν. Πήγαινε δίπλα σε μια ωραία καθαρή θαλασσίτσα, κλείσε τα ματάκια σου, και θα δεις που η Αναστασία θα στα πει όλα. Και μετά θα την ταίσεις και μπισκότι να γλυκαθείτε! Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  10. Μάρθα μου εξαιρετικά ενδιαφέρον ακούγεται το σεμινάριο!Τα μπισκότι σου τα βρίσκω τέλειαααα!!!!Αν τα είχα μπροστά μου δε θα έμενε ούτε ένα!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα,χα, και δεν θα είχες και καθόλου ενοχές γιατί δεν έχουν ζάχαρη να σε βαραίνουν!!!

      Διαγραφή
  11. Αχ Μαρθα μου, θελω κι εγω να ενεργοποιηθω και να βγω να κυνηγησω παλι τα ονειρα μου!!! Πως εχω τελματωσει εδω περα?
    Αν μου επιτρεπεις, θα σε συμβουλευα να ψησεις τα μπισκοτα σου και απο τις δυο μεριες, ωστε να μην συγκρατησουν υγρασια. Δεν νομιζω παντως οτι φταιει τοσο η απουσια της γλουτενης, ισως πιο πολυ το σιροπι της αγαυης, καθως δεν περιεχει ζαχαρη και δεν καραμελλωνει με το ψησιμο. Παντως ειναι υπεροχα και πολυχρωμα, σημερα και εσυ και η Κικη μου θυμισατε οτι εχω πολυ καιρο να φτιαξω καντουτσι!
    Πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου, τα έψησα κι απ' τις δυο πλευρές, αλλά όπως λες, είναι η απουσία της ζάχαρης που δεν τα αφήνει να καραμελώσουν.
      Βουρ για τα όνειρά σου σήμερα, εντάξει;;;

      Διαγραφή
  12. Γεια σου Μαρθούλα μου,
    "ρούφηξα" κυριολεκτικά την υπέροχη ανάρτηση σου...
    Είσαι εξαιρετική κοπέλα και πολύ χαίρομαι που άρχισες να σκέφτεσαι να μην καταναλώνεις ζάχαρη και γλουτένη, μόνο καλό θα σου κάνει!
    Έχει δίκιο η Μαρίνα , μάλλον λογω της αγαύης είναι πιο μαλακά τα μπισκότι σου, δεν πειράζει όμως , η ποιότητα τους είναι ανώτερη και η γεύση τους φυσικά , να είσαι καλά και να απολαμβάνεις την ζωή σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,
      ναι, το σκέφτομαι σοβαρά να πάω στην κατεύθυνση μιας πιο υγιεινής διατροφής, για να δούμε πώς θα το χειριστώ εγώ η Ζυγός που τραμπα-τραμπαλίζομαι. Σε φιλώ και εύχομαι να χαίρεσαι κι εσύ ό,τι ζεις!!!

      Διαγραφή
  13. Υπέροχα φαίνονται, έστω και μαλακά.
    Πολύ ενδιαφέρον το σεμινάριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα σου με ένα μαλακό μπισκότι στο στόμα,
      και καλό Σαββατοκύριακο.
      Εδώ μάλλον το πάει για βροχή!

      Διαγραφή
  14. Καλά, διάβαζα όσα μας γράφεις και κόλλησα. Δεν εχω πάει ποτέ σε τέτοιο σεμινάριο. Πρεπει να είναι μαγικά. Στιγμή κορυφής αυτή που ξάπλωσες και είχες αναμνήσεις.
    Όσον αφορά σε αυτά που μας συμβουλέουν οι αξόλογοι αυτοί άνθρωποι, θέλω μόνο να πω οτι ναι, ρισκάρω για τα ονειρά μου. Οταν παρατησα πριν 3 χρονια την 15 ετη μου εργασια για να μεγαλωσω εγω τα παιδια μου. Δεν μετανιωνω ποτε για κατι που εκανα. Αυτο που επελεξα την εκαστοτε φορα ήταν βγαλμενο απο την καρδια μου. Δυστυχως με λογικη δεν λειτουργώ:)))
    Δεν αφήνω επίσης τις λύπες κ τα χαζοπροβλήματα όπως οικονομικά και πολιτικά να με χαλάνε. Ασχολούμαι μόνο με ότι με κάνει χαρούμενη.
    Μόνο με τρέλα θα ζήσουμε πολλά χρόνια Μαρθούλα. Και εσύ θα ζήσεις πολύ. Το ξέρω. Έχεις όλα τα σωστά εφόδια!!!!
    Αφησα τελευταία τα μπισκότι σου τα τόσο υγεινά και θρεπτικά!!! Έχω και κράνμπερις. Σούπερ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου βρε Δήμητρα που ξέρεις και ακολουθείς ό,τι είναι βγαλμένο απ' την καρδιά σου. Αυτός είναι ο δρόμος. Το "Έχω και κράνμπερις. Σούπερ" άπαιχτο! "Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα";

      Διαγραφή
    2. Χα χα χα. Θα μου κολλήσει τώρα "έχω και κράνμπερις, πάμε μια βόλτα;;;;"

      Διαγραφή
  15. Ρούφηξα το κείμενο σου, απολαυστικό και βρήκα και κάτι από μένα....εκεί κοντά στην πανοπλία!!! Τα biscotti υπέροχα, ευχαριστούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις πόσες πανοπλίες κυκλοφορούν ανάμεσά μας Λίλα μου; Και δε ζούμε και στην εποχή των ιπποτών! Καιρός να αλαφρώσουμε την ενδυμασία μας! Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Ωραία το biscotti αλλά πιο ωραία τα λόγια σου. Μερικοί άνθρωποι είναι πολύ χαρισματικοί και πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και πρόθυμοι για να μας βοηθήσουν να ζήσουμε πιο ουσιαστικά την ζωή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, γιατί οι βοηθοί είναι εδώ, δίπλα μας. Χρειάζεται μόνο εμείς να ζητήσουμε βοήθεια και να μείνουμε ανοιχτοί να τη δεχτούμε. Γιατί η βοήθεια έρχεται με οποιαδήποτε μορφή,αλλά εμείς της έχουμε φορέσει συγκεκριμένο πρόσωπο κι έτσι δεν την αναγνωρίζουμε πάντα!

      Διαγραφή
  17. Υπέροχα έγιναν!!!! Τέλειο κείμενο!!!! Μπράβο Μάρθα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...