Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Το οδοιπορικό μιας γιορτής και μπουρεκάκια με κιμά και ρύζι

Ειδοποιώ τους υποψήφιους αναγνώστες πως αυτό που θα ακολουθήσει δεν είναι μια συνηθισμένη ανάρτηση, αλλά ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΓΙΟΡΤΗΣ. Αυτό σημαίνει μάκρος, φάρδος και έκταση στη γραφή. Όσοι λοιπόν βρίσκεστε σε φάση διακοπών, ανάπαυλας, μεσημεριανής σιέστας και έχετε 2-3 ώρες να διαθέσετε, παρακαλώ συνεχίστε. Όσοι είστε σε κατάσταση εκνευρισμού, διάλειμμα τσιγάρου, μαλλιοτράβηγμα με τον σύζυξ ή σε επεισόδιο νευρικής ανορεξίας, παρακαλώ προσπεράστε. Όσοι είστε σε κατάσταση νηφάλιας νιρβάνα διάρκειας 15 λεπτών, δείτε μόνο τα highlights και προσπεράστε.
ΜΗΝ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑ,
ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΩ ΜΕΤΑ ΣΧΟΛΙΑ (και σχολιανά) ΓΙΑ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑ, εντάξει;;;;

2/6/2013, δύο μέρες πριν τη γιορτή μου:

* Ετοιμάζω τυρο-κασεροπιτάκια που μου βγάλαν τα ματάκια απ' το blog της Ερμιόνης http://theonewithallthetastes.blogspot.com/2013/05/41.html
Η Ερμιόνη παίρνει έτοιμα "φύλλα κουρού", εγώ προθυμοποιούμαι να τα φτιάξω μόνη μου.
Κουρου-κουράστηκα είναι η αλήθεια, και μπάφιασα για να καταλάβω πόσο αλεύρι είναι αυτό το "όσο πάρει" για να σταματήσω να ρίχνω. Στο τέλος, κάνω τα πιτάκια, τα γεμίζω, φτιάχνω με το πηρούνι δοντάκια, και τ΄ακουμπώ στην  κατάψυξη. Γλείφω το κουτάλι της γέμισης πριν το πετάξω στο νεροχύτη! (Μου'πεσε μπόλικο το μοσχοκάρυδο, γαμώτο!)

* "Δεν κάνω και τα πιτσάκια; " (Της Ερμιόνης, μάλιστα. Δε με καλούσες ρε Ερμιόνη και αυτοπροσώπως να'παιρνα κι ένα μεζέ;) Τα κάνω. Παίρνω έτοιμες βάσεις για πίτσες αλλά επειδή δε μου φαίνονται και πολύ straight (λείες εννοώ καλέ), και αφού μού περισσεύει ζυμάρι από τα μπουρεκάκια της μαμάς (ακολουθούν  σε λίγο), ανοίγω το περισσευάμενο ζυμάρι σε πίτσα, βάζω τα υπεδέλοιπα υλικά από πάνω κατά γράμμα (σχεδόν) και μπαίνουν κι αυτά ακολούθως στην κατάψυξη. (Η κατάψυξη αρχίζει και μπουκώνει)

* Τα μπουρεκάκια της μαμάς ήταν η μεγάλη επιτυχία των σχολικών μας παζαριών, τότε που πουλούσαμε σπιτικά καλούδια, μαζεύαμε λεφτά και πηγαίναμε εκδρομές. Ξεπούλαγαν τα μπουρεκάκια με τον κιμά στο πιτς φυτίλι. Με το κουτί τα παίρνανε οι άλλες μαμάδες, όχι με το κομμάτι. Παίρνω τηλέφωνο τη μαμά, περνώ τον ύφαλο των οδηγιών της "στα κουτουρού" , "με το μάτι" ,"με τη χούφτα", αντιγράφω  τις ακριβείς αναλογίες της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου που βάζει τα ίδια υλικά με τη μαμά στο φύλλο της (για παν ενδεχόμενο βρε αδερφέ), τα φτιάχνω και μοσχοβολάει  ο τόπος. Μού βγαίνουν άλλα σε μέγεθος extra large, άλλα extra small (λεπτομέρειες τώρα) τα τακτοποιώ (στριμώχνω) στην κατάψυξη και λέω "τέλος τα ζυμάρια"! (Καλά, μην ορκίζεσαι κι όλας)

* Διαλέγω τραπεζομάντηλο, τυλίγω τα μαχαιροπήρουνα σε άσπρες χαρτοπετσέτες, δένω με κόκκινες κορδελίτσες, γράφω σε ετικέτες το μενού, ψιλο-καταλήγω στο μενού (;)

* Γεμίζω το ψυγείο stella artois και αναψυκτικά. Παίρνω βατόμουρα, μύρτιλα και φράουλες για τα cheesecakes που αποφασίζω να τα βάλω σε ποτήρια και να τα παρουσιάσω σε σχήμα  Μ προς τιμήν της Μεγαλειότατης αφεντιάς μου!

* Ακούω αγαπημένα τραγούδια. Με γιορτάζω προεόρτια. Γιατί δηλαδή;
Τα Χριστούγεννα πώς έχω έναν ολόκληρο Δεκέμβρη να χαίρομαι;
Για τη γιορτή μου να μην έχω ένα ταπεινό τριήμερο εορταστικών εκδηλώσεων;

"Θεέ μου μεγαλοδύναμε" ή αλλιώς "Η προσευχή του μάγκα"
Δεν είμαι μάγκας , δεν έχω σχέση με ντουμάνια και με τσιγαριές, κι όμως...Αυτό το τραγούδι με αγγίζει πολύ, με συγκινεί, με ακουμπάει. Ώπα, λέω!

* Χαζεύω στο διαδίκτυο τα περί του ονόματος μου ακούγοντας μουσική (ώπα, ξαναλέω)
Τι έκανε λέει ;;; Η αγία Μάρθα είναι πολιούχος των γυναικών που επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο; Τον έλεγχο; Γι' αυτό με λένε control freak; Αμάν!

* Κλείνω το computer! Φτάνει! Ώρα για ύπνο!
(Βλέπω στον ύπνο μου πως πιάνουμε κουβέντα στα ελληνικά με τον Brad Pitt και του λέω πόσο με συγκινεί η αγάπη του στην Αντζελίνα...Άβυσσος το υποσυνείδητο του ανθρώπου)

3/6/2013, μία μέρα πριν τη γιορτή μου: 

* Γιατι φωτάει μες στον ύπνο μου; Σηκώνομαι νυσταγμένη. Τα φώτα της ράμπας (της νύχτας) ήτανε  αστραπές και γίνανε  βροχή της μέρας. Κάνω στα γρήγορα καφέ, ανάβω το computer και παίρνω θέση. Στις 8.00πμ έχω skype με τη θεραπεύτρια Ιωάννα Γκολφινοπούλου, που έχει τη θαυμαστή ικανότητα, εκεί που νυστάζεις και σκέφτεσαι πως δεν έχεις και τίποτε σπουδαίο να πεις, να βρίσκει τα "κουμπιά" σου, να τα πατάει, κι εσύ (λέγε με Μήτσο για να μην καταλάβουν πως με λένε Μάρθα), να βρίσκεσαι να ρουφάς μύτες και δάκρυα γιατί έπεσες πάλι (πάλι;;;μα πάλι;;;) σ' ένα  κομμάτι που θέλει στοργή και proderm.

* Σκουπίζω μάτια και πιάνω να ζυμώνω για το natural market της γειτονιάς που μου'κανε παραγγελία πέντ' έξι είδη απ' τα μπισκότα που φτιάχνω να τα πουλήσει.(Θα μπω στο αλατόνερο να καθαρίσω απ' το κλάμα μετά το ζύμωμα)

* Το εορταστικό τριήμερο συνεχίζεται τιμώντας το όνομα "Μάρθα" . Δημιουργώ μία σύνθεση από Μάρθες, Ελληνίδες και Αμερικανίδες: Martha Graham στο χορό, Martha Stewart στη μαγειρική αλλά στα νειάτα της ως μοντέλα, Μάρθα Βούρτση, Μάρθα Καραγιάνη και η αφεντιά μου:
Η Μάρθα Φριτζήλα (φωνάρα) τραγουδάει "Άνοιξε γιατί δεν αντέχω"
http://www.youtube.com/watch?v=uk4KJ1pcrgk

Ο Λουτσιάνο Παβαρόττι (φωνάρα) τραγουδάει από την όπερα "Martha" του Friedrich von Flotow
http://www.youtube.com/watch?v=lnQCD1_pj7w



* Συμβουλεύομαι "πώς να στρώσεις το τραπέζι για μπουφέ σύμφωνα με το φεγκ σούϊ". Αρχίζω να κρύβω κάτω απ' το τραπεζομάντηλο ντάνες με βιβλία και δημιουργώ  διαφορετικά επίπεδα για να ακουμπήσω πάνω τις πιατέλες. (διαβαστερό και κουλτουριάρικο φεγκ σούι βρήκα)

* Στην αγορά με την ψυχο-μάνα μου (έτσι την έχω βαφτίσει) για λαχανικά, σκορδάκια, λεμονάκια. Ψιλοβρέχει.

* Κόβω σε μπουκιές τα κοτοπουλο-στηθάκια, τα πανάρω (Και παναρισμένες κοτομπουκιές; Α ρε Ερμιόνη, την τιμητική σου θα έχεις αύριο). Τις  βάζω στο ψυγείο.

* Γεμίζω τα ποτήρια λεμονάτο cheesecake σε παραλλαγές: βατόμουρο, φράουλα, μύρτιλα.
Θα τα στολίσω με φρούτα και δυόσμο αύριο. Έξω ρίχνει καρέκλες, cats and dogs και τα συμπαρομαρτούντα.

* Πεινάω. Δεν έφαγα τίποτε και είναι απόγευμα. Σηκώνω το κεφάλι. Η βροχή σταμάτησε. Ο σκίουρος (Γρηγοράκης) είναι ανεβασμένος στο δέντρο μπροστά στο παράθυρο και με κοιτάζει. Τι κοιτάς ρε φίλε; Αφού σου άφησα φουντούκι στο περβάζι χτες. Πέρνα να το φας. Σκύβω στο περβάζι. Φουντουκάκι απόν. Πότε ανέβηκες ρε Γρηγόρη μπαγάσα και το πήρες; Θα εισηγηθώ να σε προσλάβουνε στο Τσίρκο του Ήλιου! (Κάτσε να φάω πρώτα και μετά)

* Δε βρέχει. Πάω να ανοίξω το τραπέζι, πρέπει να του προσθέσω μία τάβλα. Τα-τα-τάβλα!
Η αφεντιά μου  τραγουδάει "Καροτσέρη τράβα, να πάμε στα Τατάβλααα!" (Σήκω Μάρθα, άντε!!!)

*Κοντεύει μία, λέω να ξαπλώνω σιγά σιγά.
Ξέχασα τον ανεμιστήρα ανοιχτό. Βρίζω μια φορά, ανάβω φώτα, σηκώνομαι και τον κλείνω.
Ξαναξαπλώνω.
Έχω αφήσει τα παράθυρα και τις σίτες ανοιχτές.
Βρίζω πέντε φορές, ανάβω φώτα, κατεβάζω σίτες, ξαναξαπλώνω.
Μου κάνουν επίθεση τα κουνούπια. Γυρίζω τριανταοχτώ φορές, βρίζω 238, γεμίζω κοκκινίλες. Σηκώνομαι και πάω στο computer...Google search...και μελετώ τα "φυσικά αντικουνουπικά"
Μετά τη μελέτη πάω στο ψυγείο, μαδώ το δυόσμο και τον τρίβομαι από πάνω ως κάτω. Ύστερα με περνώ μια στρώση μυλόξυδο από πάνω ως κάτω (είμαι μια μοσχοβολιά από πάνω ως κάτω). Κόβω φέτες λεμονιού, τις βάζω σε πιατάκι κοντά μου γιατί ο Γούγλης λέει πως θα τραβήξουν τα κουνούπια.
Άντε να τα τραβήξουν γιατί φτάνει όσα τράβηξα εγώ. Καληνύχτα τώρα!

4/6/2013, ανήμερα της γιορτής μου

* Mε την τσίμπλα στο μάτι, και με μυρωδιά μηλόξυδου μπαίνω στο facebook και διαβάζω ευχές. Ωραία καλημέρα! Έξω έχει δροσιά!

* Πιάνω να καθαρίζω το σπίτι. Μιλάω στο τηλέφωνο. Ψωνίζω λουλούδια να γεμίσω τα βάζα. Μιλάω στο τηλέφωνο. Αρχίζω να ψήνω. Η μαμά στο τηλέφωνο.
"Χρόνια πολλά να σε χαιρόμαστε."
"Να με χαιρόσαστε μαμά."
"Έκανες τα μπουρεκάκια;"
"Ναι, μόλις τα'βγαλα απ' την κατάψυξη να μαλακώσουν να τα τηγανίσω"
"Έβαλες τα μπουρεκάκια στην κατάψυξη; Πέτρα θα' γινε το ρύζι"
Κοντεύω να λιποθυμήσω. Δηλαδή δε βάζουν στην κατάψυξη μπουρεκάκια με ρύζι;
"Έλα ρε μαμά, αφού όλοι στο internet λένε πως φτιάχνουνε τις πίτες μέρες πριν και τις βγάζουν να τις ψήσουν την ίδια μέρα."
"Όχι αυτές με το ρύζι"
(Γκντουπ !Λιποθυμώ)

*Ψήνω τα κασεροπιτάκια της Ερμιόνης. Το μυαλό μου είναι στο παγωμένο ρύζι της γέμισης και παγώνει εκεί. Τα κασεροπιτάκια όμως δείχνουν πολύ όμορφα. "Έχω αρκετά; Να δοκιμάσω ένα μικρούλι;" Δοκιμάζω. Τέλειο!Yeah!!! Και το φύλλο κουρού που έκανα, πεντανόστιμο. Ξανά yeah πανηγυρισμού!

* Τηγανίζω τα μπουρεκάκια και κάνω το σταυρό μου. Τα βλέπω να τσιτσιρίζονται μεσα στο τηγάνι και τσιτσιρίζομαι κι εγώ από φόβο. "Πέτρα το ρύζι" ; Κάνω πέτρα την καρδιά μου και περιμένω.

* Τηλεφωνάει η ψυχομάνα. "Έκανα ιμάμ και ντολμαδάκια και σου φέρνω. Έρχομαι νωρίτερα μη με πιάσει η κίνηση"(Δύο ώρες νωρίτερα....Εγώ είμαι ακόμη στα τηγάνια. Δεν πειράζει, θα της δώσω να δοκιμάσει μπουρεκάκι αφού δεν κοτάω να δοκιμάσω εγώ). Έρχεται. Δοκιμάζει μπουρεκάκι. "Συνήθως δε ζητάω συνταγές, αλλά τώρα θα σου ζητήσω", μου λέει, κι εγώ ουρλιάζω απ' τη χαρά μου! Ά ρε μάνα, το'κανες πάλι το θαύμα σου! Πάλι θα ξεπουλήσεις! Μ' ακούτε εκεί έξω; Μύθος το ρύζι στην κατάψυξη. (Τουλάχιστον στα μπουρεκάκια.)

*Και για μουσική επένδυση "Ένα μύθο θα σας πω" από τη Νάνα Μούσχουρη και τους Les Atheniens

* Κάνω μπάνιο, φορώ κόκκινο φουστάνι και κόκκινα παπούτσια, αρχίζω και βάζω τις πιατέλες στο τραπέζι, καρφώνω ταμπελίτσες με ονόματα φαγητών, αλλάζω θέση στα βάζα πεντ- έξι φορές, ανάβω ανεμιστήρα, κλείνω, ανάβω air condition, 6.45μμ ακούγεται το πρώτο θυροτηλέφωνο. Από πότε έρχονται νωρίς οι Έλληνες; Το call ήτανε για τις 7μμ( Ήταν η Σοφία που πέτυχε νωρίς το λεωφορείο. Όλοι οι υπόλοιποι σκάσανε μύτη από τις 8 μέχρι τις 9.30μμ. Είπα κι εγώ...)

* Σουξέ τα μπουρεκάκια της μαμάς ( all time classic) και τα κασεροπιτάκια της Ερμιόνης (θα επαναληφθούν).

* Και τώρα, στο τέλος του οδοιπορικού, ήρθε η ώρα να σας μοιραστώ τα φοβερά μπουρεκάκια της μαμάς με κιμά και ρύζι (Και βάλτε τα από πριν στην κατάψυξη, μην τα φοβηθείτε)

Μπουρεκάκια με κιμά και ρύζι 

Για 4 φύλλα
750 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο
2 κ.σ.ξύδι
περίπου 1½ ποτήρι νερού χλιαρό νερό (μου πήρε λιγότερο)
1 κ.γλ. κοφτό αλάτι
αλεύρι για τα φύλλα

Σε λεκάνη ή μίξερ ρίχνουμε το αλεύρι κοσκινισμένο. Προσθέτουμε το ξίδι, αλάτι, ελαιόλαδο, ανακατεύουμε και λίγο λίγο προσθέτουμε το νερό ζυμώνοντας, μέχρι να έχουμε μία ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια, με απαλή υφή. Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να σταθεί το λιγότερο για 30΄. Τη χωρίζουμε στα 4 και ανοίγουμε σε αλευρωμένο πάγκο λεπτά φύλλα.

Για τη γέμιση 
1/2 κιλό κιμά  (εγώ έβαλα ανάμεικτο χοιρινό και μοσχαρίσιο)
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 χουφτίτσες (οδηγία της μαμάς) ρύζι
αλάτι και πιπέρι

Ε(χ)τέλεση
Σε λίγο ελαιόλαδο ψιλοτσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια, ρίχνουμε τον κιμά, τον περνάμε μερικές βόλτες και τελευταίο ρίχνουμε το μισοβρασμένο ρύζι. Μετά από άλλες δυο γυροβολιές το βγάζουμε, ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι και η γέμιση είναι έτοιμη.

Αλευρώνουμε τον πάγκο και ανοίγουμε κάθε κομμάτι ζύμη σε φύλλο.
Παίρνουμε κουταλιές από τη γέμιση και την απλώνουμε κατά μήκος του φύλλου. Τυλίγουμε τη ζύμη γύρω από τη γέμιση σε μπαστουνάκι και σχηματίζουμε με κάθε μπαστουνάκι ένα μπουρεκάκι.Τα βάζουμε στην  άκρη.

Όταν τελειώσουμε, τα τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά σε μπόλικο σπορέλαιο τέσσερα πέντε λεπτά από κάθε πλευρά να χρυσίσουν όμορφα και ομοιόμορφα.

Για τέσσερα φύλλα κάντε λίγο παραπάνω γέμιση, οπότε βάλτε παραπάνω κιμά και ρύζι.

Τα cheesecakes σε ποτήρι θα έρθουν σε άλλο επεισόδιο γιατί τα'παιξε ο γραφιάς, τα'παιξαν κι οι αναγνώστες και δεν είμαστε καλοκαιριάτικο για καρδιακά επεισόδια!

Kαληνύχτα σας και να'μαστε καλά να γιορτάζουμε!

40 σχόλια:

  1. Μπράβο Μάρθα μου, γειά στα χεράκια σου! Και του χρόνου να είσαι καλά να σε ξαναγιορτάσουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και του χρόνου Μάρθα μου με υγεία και χαρά... μπράβο!!!
    Πολύ ωραία όλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρόνια σου πολλά Μάρθα! Δείχνουν όλα υπέροχα και λαχταριστά!!!
    Έχω ένα βραβειάκι για σένα στο http://aromakouzinas.blogspot.gr/ πέρασε να το παραλάβεις!
    Καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και σ' ευχαριστώ πολύ για το βραβείο! περνάω και το παίρνω φυσικά!!!

      Διαγραφή
  4. To οδοιπορικό σου Μάρθα μου μέχρι την γιορτινή μέρα, εξαιρετικό.
    Πιο αναλυτικά δεν μπορούσες να μας τα περιγρα΄ψεις. Σαν να βρισκόμουν εκεί.
    Γεια στα χέρια σου πάντως, όλα υπέροχα.
    Νασαι καλά, πολύχρονη και του χρόνου.

    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και του χρόνου, και του παραχρόνου να γιορτάζουμε γενικά! Φιλιά σου!

      Διαγραφή
  5. Μα τι χρυσοχέρα είσαι εσύ!
    Μπράβο βρε Μάρθα, πάντα να περιποιείσαι τους αγαπημένους και τους φίλους σου τόσο νόστιμα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες τι έμαθα εδώ στη μπλογκογειτονιά; Θάματα και πράματα (ανάποδα τα'πα,)!!!

      Διαγραφή
  6. Χαχα,τι διασκεδαστικό,πλούσιο και νόστιμότατο ποστ είναι τούτο!Πολύ γέλασα!Να είσαι καλά,Μαρθούλα!Και του χρόνου να ξαναφτιάξεις τέτοιες υπέροχες νοστιμιές για τη γιορτούλα σου!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Του χρόνου Λένια μου θ' αρχίσω μια βδομάδα πριν το οδοιπορικό να το διαβάζουμε σε συνέχειες, σαν τη "Λάμψη"! Χαχα! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  7. Να σε χαιρόμαστε βρε κορίτσι!
    Να είσαι πάντα έτσι κεφάτη και αποφασιστική εύχομαι!
    Διαβάζοντας την ανάρτηση σου, ένιωθα ότι ήμουν δίπλα σου και μαγειρεύαμε παρέα! Μέχρι και το στομάχι μου σφίχτηκε μέχρι να δω ότι τα μπουρεκάκια διασώθηκαν και δεν έγιναν πέτρες!
    Αλλά και αυτά τα cheesecakes πολύ μου γυάλισαν!
    Σε ευχαριστώ πολύ για την ψήφο εμπιστοσύνης και την αναφορά!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι καλά που θα ήταν να ήσουν δίπλα μου και να μαγειρεύαμε παρέα! Θα γλύτωνα και κάμποσο άγχος! Αλλά, τέλος καλό, όλα καλά Ερμιόνη μου! Και με τα καλούδια σου που διάλεξα, τέλος άριστο!!! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  8. Μπράβο Μάρθα, συγχαρητήρια.
    Το πιο ωραίο γιορτινό οδοιπορικό, παραστατικό, ΤΕΛΕΙΟ !!!
    Ένοιωσα ότι βρισκόμουν και εγώ από δίπλα, έχοντας την αγωνία του ρυζιού.
    Και του χρόνου να’ σαι καλά, γερή και δυνατή. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά με την ημερολογιακή καταγραφή του τριήμερου σας έφερα κοντά μου!!! Άντε και του χρόνου! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Χείμαρος!
    Μάρθα μου χρόνια σου πολλά συγνώμη αλλά εδώ στο Αμέρικα κάπως έχω χάσει επαφή με τις γιορτές δεν έχω και την πεθερά μου κοντά να μου τις θυμίζει (κ τα γενέθλια, κ τις επετείους.. :P )
    Χρονια πολλά να είσαι πάντα καλά και να σε χαιρόμαστε!
    Φανταστικά τα μπουρεκάκια, μου έκατσαν στο μυαλό απο την ώρα που τα είδα και είναι αμαρτωλά τα άτιμα.
    Χαιρομαι που τελικά όλα πήγαν καλά με το ρύζι, όλα τα πραγματάκια που έφτιαξες είναι λαχταριστά!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έρη μου, αν πλησιάσεις κοντά το μάτι στη φωτογραφία του τραπεζιού θα δεις πως ξανάκανα το dip σου με τα τυριά και τα αγγιναράκια αλλά είπα να μην το ξαναναφέρω αφού το έκανα ήδη στο παρελθόν. Περιττό να σου πω πως το έκανε και φίλη μου από την Αθήνα και μου είπε πως ξετρελλάθηκαν όλοι! Χρυσοχέρα μου εσύ ρε! Φιλιά πολλά και μην ανησυχείς, κι εγώ δεν τα πάω καλά με το εορτολόγιο!!!

      Διαγραφή
  10. Χρόνια σου πολλά γιαβρί μου!!! Χαμπάρι δεν πήρα που γιόρταζες, είχαμε βλέπεις γάμο, γίναμε κουμπάροι και χάθηκα για λίγες μέρες, τέλος πάντων, ότι επιθυμείς γλυκιά μου!!!Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού μου εύχεσαι με τη λέξη "γιαβρί μου" πάει τέλειωσε, είσαι συγχωρεμένη! Φιλιά Ζουζού μου!

      Διαγραφή
  11. Και ξανά χρόνια πολλά και καλά
    Έφτιαξες πολλά και καταπληκτικά πράγματα για τους φίλους σου. Μπράβο! Περιμένουμε τη συνέχεια.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ ποια συνέχεια; Μετά από τέτοιο οδοιπορικό έχει και συνέχεια; Θα τρομάξουν οι αναγνώστες!!!

      Διαγραφή
  12. Χρόνια σου πολλά έστω κι αργά κι απο μένα! Μπράβο για όλες τις νοστιμιές! Εννοείται και θα δοκιμαστούν τα μπουρεκάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάντα κάντα είναι τέλεια! Είδες οι μαμάδες τι μας κληροδοτούν;;;

      Διαγραφή
  13. Χρόνια πολλά και πάλι, Μαρθούλα! Να σε χαιρόμαστε!
    Λοιπόν, τώρα που απολαύσαμε την ανάρτηση της προετοιμασίας, περιμένουμε και την ανάρτηση με τα στιγμιότυπα του πάρτυ... Όλο και κάτι θα έχεις να μας δείξεις! Μέχρι τότε, παίρνω μπουρεκάκι της μαμάς που μπαίνει άφοβα στην κατάψυξη και αποχωρώ μπουκωμένη!
    Πολλά φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία μου, θαρρώ πως η αναμετάδοση σταματά εδώ. Στο πάρτυ δεν τα κατάφερα να το παίξω paparazzi, η μηχανή ξεχάστηκε με το τρέξιμο μέσα έξω κι έτσι χάθηκαν τα πλάνα!The party remains a mystery!Φιλάκια!

      Διαγραφή
  14. Χρόνια πολλά αγαπημένη μου! Άραξα και διάβασα, με το πάσο μου, όσα έγραψες! Όμως όσο περνούσαν τα λεπτά, ρουφούσα το κείμενο γρηγορότερα, να δω την κορύφωση της επιτυχίας! Πραγματικά όπως λένε και τα κορίτσια παραπάνω, νόμιζα ότι κάναμε μαζί τις ετοιμασίες και κουβαλούσα μέχρι και βιβλία, για το καλό φεγκ σούι του μπουφέ! Το μόνο που μου μένει είναι να φτιάξω τα μαμαδίστικα μπουρεκάκια και να τα γευτώ!
    Πολλές πολλές ευχές, πάντα στα κόκκινα!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τόσους άξιους βοηθούς στο πλευρό μου δε θα μπορούσε παρά να έχει επιτυχία και η γιορτή και τα μπουρεκάκια, που τα συστήνω ανεπιφύλαχτα, μια που και η δική μου μαμά τα πήρε απ' τη γιαγιά της, και πάει λέγοντας. Φωτιά στα κόκκινα και καληνύχτες μας τώρα!!!

      Διαγραφή
  15. Μάρθα μου χρόνια πολλά και απο εδώ πάλι!!!Μπράβο και πάλι μπράβο, όλα δείχνουν φανταστικά και δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω!!!!!!Τα μπουρέκια σουπερ!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Xρόνια σου πολλά,μήπως είσαιΕλλάδα?Έμεινε κανένας μεζές?Όλα φαίνονται υπέροχα,μπράβο κορίτσι μου,δεν έχω λόγια.Φιλιά καλό υπόλοιπο Κυριακής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα, όχι ακόμα Ελλάδα, αλλά κάποια στιγμή λέω να το κάνω το πέρασμα στην ελληνική γη. Θα σε απογοητεύσω, αλλά μεζές καπούτ!!! Πάμε γι' άλλα!!! Ευχαριστώ για τις ευχές και σε φιλώ!

      Διαγραφή
  17. AΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ,ΕΛΑ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΕ ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ BLOG ΜΑΣ!!!!http://theacity.blogspot.gr/2013/05/the-city-awards-2013.html
    ΑΝ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΑΦΗΣΕ ΣΧΟΛΙΟ ΕΚΕΙ http://theacity.blogspot.gr/2013/05/the-city-awards-2013.html ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ ..ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και του χρόνου Μαρθούλα!!!
    Με πολλά και όμορφα καλούδια από τα χεράκια σου (και τις ιδέες των συντροφισσών στην βλογκόσφαιρα).
    Υγεία. Δύναμη και πολύ Μαγεία στην ζωή σου :-) εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μαγεία θα τα κάνει όλα πιο νόστιμα!!! Φιλιά Πηνελόπη μου!

      Διαγραφή
  19. Γειά στα χέρια σου Μάρθα μου! Και του χρόνου να είσαι καλά!!
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και του χρόνου και για πολλά χρόνια ακόμη να είμαστε καλά!!! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  20. Εγω παντως διαβασα ολη την αναρτηση και χαμογελουσα εν μεσω απογευματινης σιεστσς. Καλα πέθανα με τα chessecakes σε σχημα Μ και τις Μαρθες που εκατσες και βρηκες στο διαδικτυο. Εισαι πολυ μπροστα βρε παιδι μου. Η Ερμιονη εγγυηση στην επιτυχια και η Ερη φυσικα. Ενταξει, τα μπουρεκακια της μαμας σωθηκαν απο την καταψυξη. Παλι καλα.
    Αργησαν φυσικα και οι Ελληνες καλεσμενοι....ειπα και εγω:)
    Χρονια σου πολλα τρελοΜαρθουλα μας. Να εισαι παντα κεφατη και χαρουμενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερούδια σου κι ευχαριστώ που διάβασες όόόλη την ανάρτηση.
      Μόνο σε σιέστα χωρούσε τόση ανάγνωση!
      Σε φιλώ,
      η τρελλοΜάρθα (κατά το: "Τρελλαντώνης" της Πηνελόπης Δέλτα)

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...