Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Τα ξεχασμένα μας κι όχι τα παραπεταμένα μας και μπισκότα με αμυγδαλόπαστα

Είναι κάτι πράγματα ξεχασμένα.
Σκέψεις που δε βγάλαμε. Ρούχα που δε βάλαμε. Βιβλία που δεν διαβάσαμε. Μουσικές που δεν παίξαμε. (Ταξίδια που δεν κάναμε, άνθρωποι που δε γνωρίσαμε, ζωές που δε ζήσαμε και πάει λέγοντας και όχι κάνοντας...)

Όταν δεν είμαι πολύ κουρασμένη ή πολύ θλιμμένη, πάω στο κρεβάτι με ένα βιβλίο, ή περιοδικό αναλόγως τη στιγμή μου. Προχτές η στιγμή μου κλήρωσε ένα βιβλίο με γλυκά που μου δωρίσανε
πριν 4 χρόνια. Το πήρα, έκανα μεγάλη χαρά τότε, το ξεφύλλισα και ύστερα το ξέχασα.
Γιατί ξεχνιέται κάτι και γιατί (και πότε) το ανασύρει η μνήμη μας, ούτε που ξέρω ούτε και είναι της παρούσης να το βρω.

Προχτές λοιπόν που ανέσυρε η σκέψη μου το ξεχασμένο βιβλίο, το πήρα μαζί μου στο κρεβάτι, το άνοιξα και βούτηξα σε μια φωτογραφία με κάτι μπισκότα βουτηγμένα στη λευκή σοκολάτα και ξαναβουτηγμένα σε φυστίκι αιγίνης. Έμεινα στη βούτα ώρα πολύ και χάζευα τις παραλλαγές με κακάο, με μαρμελάδα, σε σχήμα στρογγυλό, σε σχήμα καρδιάς, με άσπρη σοκολάτα, με μαύρη σοκολάτα, με άσπρη και μαύρη σοκολάτα..Την ίδια στιγμή ο νους μου σκάναρε τα υλικά στο ψυγείο μου  "Αμυγδαλόπαστα γιοκ...Να πάρω; Μμμμ...Φυστίκι ελάχιστο...Να πάρω; Μμμμ..."
Έμεινα στο γράμμα "μμμμ..." , άλλο γράμμα δεν έπιασα, άλλη σελίδα δε γύρισα και πήρα ακαριαία την απόφαση: ΑΥΤΟ Μ' ΑΡΕΣΕΙ, ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΑΝΩ!!!

Αυτό το "ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ " είναι για Ζυγίνα παραπάνω από Εντυπωσιακό, είναι Ανεπανάληπτο  (και ελπίζω να γίνει επαναλαμβανόμενο και πέραν των βουτημάτων)
Πήγα στο super market, φλέρταρα με ένα σωληράριο αμυγδαλόπαστας, το βρήκα αδιακιολόγητα ακριβό, απέστρεψα το βλέμμα και έπαψα να του την πέφτω.

Στο τέλος μιας γκρίζας μέρας με βροχές και πανωφόρια, μπήκα στην κουζίνα μου, ξαλάφρωσα τα χέρια από τσάντες στο σαλόνι, κι ύστερα μπήκα στην κουζίνα να ξαλαφρώσω κι από άγχη, γιατί εκεί το κάνω εύκολα. Άνοιξα το ξεχασμένο βιβλίο, άνοιξα και τα ντουλάπια και μέχρι τη 1 μετά τα μεσάνυχτα, ανακάτευα αμυγδαλόπαστες
(χωρίς εσάνς πικραμυγδάλου αλλά βανίλιας, χωρίς καθαρά αμύγδαλα αλλά ωμά και με τη φλούδα), 
έτριβα μαύρη κουβερτούρα, έλιωνα άσπρη σοκολάτα, έπλενα κατσαρολικά, έτριβα ξηροκάρπια, έπλενα, άπλωνα, μάζευα, κι έπεφτα για ύπνο με τη λαχτάρα να ξυπνήσω σήμερα με ήλιο πολύ, να φωτογραφήσω, να δοκιμάσω, να γράψω (ΑΧΧΧΧΧ....ΝΑΙΙΙΙ!!!! ΝΑ ΓΡΑΨΩ) και να σας τα δείξω.

Κι όταν άνοιξα το computer μου να γράψω τι χαρά έκανα που ανακάλυψα στα ξεχασμένα ράφια της βιβλιοθήκης μου αυτά τα μπισκότα, βρήκα γραφή από ένα φίλο ξεχασμένο απ' τα παλιά, έναν μάγκα φίλο που'χω να του μιλήσω μπορεί και είκοσι χρόνια. Κι έκανα ακόμα μεγαλύτερη χαρά!
                             
ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟΠΑΣΤΑ
Για 12-15 κομμάτια

150γρ.βούτυρο
150γρ.καστανή ζάχαρη
1 αυγό
250γρ. αλεύρι
100γρ. αμυγδαλόπαστα
100γρ. κουβερτούρα τριμμένη
80γρ. λευκή σοκολάτα

Ε(χ)τέλεση
Ζεσταίνουμε το φούρνο στους 180-190C/ 350-360F και στρώνουμε το ταψί μας με αντικολλητικό χαρτί. Χτυπάμε πρώτα το βούτυρο με τη ζάχαρη, ύστερα προσθέτουμε το αυγό και τελευταία ανακατεύουμε το αλεύρι. Ανοίγουμε τη ζύμη σε αλευρωμένο πάγκο εργασίας σε πάχος 5 χιλιοστά, κόβουμε δισκάκια (και με ποτήρι γίνεται) διαμέτρου 8 εκατοστών. Απλώνουμε τα μισά δισκάκια στο ταψί, βάζουμε πάνω λίγη αμυγδαλόπαστα, από πάνω ρίχνουμε τριμμένη κουβερτούρα
και κλείνουμε με τα άλλα μισά δισκάκια. Πιέζουμε καλά τις άκρες να κλείσουν και τα ψήνουμε για 12-13 λεπτά. Τα αφήνουμε να κρυώσουν, τα βουτάμε σε λίγη λιωμένη άσπρη σοκολάτα και πασπαλίζουμε με κοπανισμένα φυστίκια (ή ό,τι άλλο αγαπάμε)

Αμυγδαλόπαστα (Σπιτική)
Για 283 γραμμάρια 

1 κούπα λευκό αμύγδαλο (εγώ είπαμε τι έβαλα)
1/4 κούπα λευκή ζάχαρη
1 ασπράδι αυγού
2 κουταλιές σούπας (28γρ.) μαλακωμένο βούτυρο
1 κουταλάκι εσάνς πικραμυγδάλου (εγώ είπαμε τι έβαλα)

Τρίβουμε τα αμύγδαλα, ρίχνουμε στη σειρά τη ζάχαρη, μετά το βούτυρο, το ασπράδι και τέλος την εσάνς πικραμυγδάλου (εγώ είπαμε τι έβαλα). 
Γίνεται μια ωραία πάστα, χρησιμοποιούμε όση θέλουμε και την υπόλοιπη τη διατηρούμε τυλιγμένο σε μεμβράνη στο ψυγείο.
Παιδιά, ανοίχτε τα ντουλάπια σας, τα ράφια σας, ανοίχτε την καρδιά σας, θυμηθείτε, φωτίσετε τα ξεχασμένα σας, ανασύρετέ τα απ' τη λήθη και βγάλτε τα στο φως!!! Φεύγει ο καιρός! Όρτσα και φύγαμε!!! Πάμε να ζήσουμε πια!!!

"Μες στο δικό σου παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
και ξαναχάστο, ξαναβρέστο, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου"

https://www.youtube.com/watch?v=MqPdWsf4Bvk

18 σχόλια:

  1. Η ακριβή τιμή της αμυγδαλόπαστας του σ/μ σε έβαλε στην διαδικασία να την φτιάξεις μόνη σου και είμαι σίγουρη ότι έγινε καλύτερη και νοστιμότερη! Τα μπισκότα τα ζήλεψα για τον καφέ μου! Καλοφάγωτα!
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, αχ κι εγώ τα ζήλεψα αλλά τώρα τα απολαμβάνω με το δικό μου καφεδάκι και είναι μούρλια!!! Τελικά οι ζήλειες δεν ωφελούν σε τίποτε, θέλει action, δράση εδώ και τώρα!!!

      Διαγραφή
  2. Πολύ μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι.... Και που γράφεις... Ναι, πρέπει να θυμόμαστε αυτά που για πολλούς και διάφορους λόγους ξεχνάμε, να πατάμε πόδι και να λέμε, ναι τώρα θα το κάνω. Γιατί αλλιώς μαζεύονται τόσα πολλά, που χάνουμε τη μπάλα αν τα σκεφτούμε!
    Πιο ωραίο παράδειγμα από αυτά τα μπισκότα δεν θα μπορούσες να βρεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η λήθη ειναι εχθρός, λένε. Τουλάχιστον να μην ξεχνάμε αυτά που αγαπάμε, κι αυτούς που αγαπάμε, και γενικά να μην ξεχνάμε να αγαπάμε! Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Με ξεσηκώνεις να σπεύσω να τα φτιάξω!!
    Τελικά η δημιουργία μιας νοστιμιάς στην κουζίνα είναι ψυχοθεραπεία, δεν είναι??
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην το συζητάς! Και φτιάχνοντας έρχεται η όρεξη να φτιάξεις κι άλλα και να γράψεις κι άλλα! Θεραπεία δε λες τίποτα!

      Διαγραφή
  4. Μαζί με τα μπισκότα ήρθε κι ο φίλος από τα παλιά!
    Ήταν τυχερά μάλλον.

    Η αμυγδαλόπαστα είναι το υλικό που λατρεύω περισσότερο από το κάθε τι στην ζαχαροπλαστική. Την τρώω και σκέτη άμα λάχει. Τα μπισκότα σου όπως καταλαβαίνεις δεν περνούν ούτε απ΄τη δική μου ματιά απαρατήρητα.

    Η επιλογή σου εγκρίνεται!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ χαίρομαι για την έγκριση, Χρυσαυγή μου. Όσο για την αμυγδαλοπαστα, νομίζω πως καπως έτσι θα αρχισω να την τρώω κι εγω: σα γλυκό του κουταλιού. Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και αμυγδαλόπαστα σπιτική ???
    Σαν δυσκολούτσικη μου φαίνεται, αλλά θα το επιχειρήσω γιατί
    μου αρέσουν τρελά και μου φέρνουν αναμνήσεις.
    Αλλά είπαμε όρτσα και φύγαμε, καλά τα λέω Μαρθάκι ?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εντελώς ευκολούτσικη είναι η αμυγδαλόπαστα Σοφία μου, αν δεν ήταν δεν θα την έκανα!!!Βουρ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ίδιο παθαίνω κι εγώ βρε Μάρθα... θα πάρω ένα βιβλίο, θα ενθουσιαστώ, θα φτιάξω 1-2 συνταγές και μετά στο ράφι και πάμε για άλλα. Για αυτό αποφάσισα ότι θα ξαναβγάλω τα βιβλία μου από τα ράφια για να τα ξεσκονίσω πρώτα και μετά να τα διαβάσω!
    Πάρα πολύ κομψά τα μπισκότα, με κέρδισαν πρώτα με την εμφάνισή τους και μετά με τη γεύση τους!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ερμιόνη μου κι εσύ, κι εγώ και μερικά εκατομμύρια ανθρώποι το ίδιο κάνουμε! Αυτό είναι να το δούμε, αφενός για την υπόθεση "ξεχνώ" αφετέρου και για την ανάγκη να παίρνουμε πράγματα που τελικά δεν πολυφοράμε ή δεν πολυδιαβάζουμε ή δε χρησιμοποιούμε σχεδόν καθόλου. Αυτό , σε επόμενη ανάρτηση. Φιλάκια πολλά Ερμιονάκι!!!

      Διαγραφή
  9. καλημέρα μάρθα!!! σαν ζυγίνα κι εγω σε καταλαβαίνω!! υπεροχα τα μπισκότα σου!! πολυ εμφανισιμα σαν να ειναι απο βιτρίνα παριζιάνικου ζαχαροπλαστείου!! και σιγουρα με τη σπιτική αμυγδαλόπαστα ειναι 1000 φορές καλύτερα!! πανάκριβη η ετοιμη ! την είχα βρει κι εγω σε ενα σουπερ και μου ρθε ντουβρουτζάς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, Ζυγίνα κι εσύ;;;Ε, καταλαβαινόμαστε λοιπόν...η αμυγδαλόπαστα δε λέει έτοιμη, φωτιά και λάβρα.Και είναι εύκολο να την κάνεις οπότε εμπιστοσύνη στα χέρια μας! Φιλιά πολλά και μυρωδάτα σαν τα μπισκοτάκια μου!

      Διαγραφή
  10. Φίλοι "χαμένοι" από 20ετία...και βάλε!!!
    Μεγάλη ιστορία άνοιξες καλή μου Μάρθα και τα μπισκότα με την αμυγδαλόπαστα δεν θα μας φτάσουν να τα φάμε όλα μα όλα, παρέα και κουβεντιάζοντας!!!

    Εξαιρετική όπως πάντα :-))

    Φιλιά πολλά και χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ ας κάτσουμε εμείς παρέα να κουβεντιάσουμε και θα σας πω κι άλλες πολλές ιστορίες, και θα φέρω κι άλλα πολλά βουτήματα!!! Φιλιά!

      Διαγραφή
  11. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ αγαπημένη μου, με όρτσα τα πανιά για νέες περιπέτειες ,με παλιά εσάνς και γλύκα αμυγδαλόπαστας...
    Φιλάκια άααπειρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όρτσα τα πανιά, βίρα τις άγκυρες, φύγαμε Χαρά μου!!!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...