Μίνι cheesecakes χωρίς ψήσιμο σε βαζάκια, με γλυκό του κουταλιού μύρτιλο

Όσο περνάει ο καιρός, με γνωρίζω καλύτερα.
Ξέρω, ας πούμε, πως δεν είμαι καλή στις αποφάσεις, αλλά στο ένστικτο.
Το παράθυρο στο στομάχι μου ανοίγει, κλείνει, τρίζει, μανταλώνει όχι με τις συνθήκες του καιρού, μα τις συνθήκες της ζωής και των ανθρώπων.

Ξέρω πως δεν είμαι καλή στην οργάνωση, αλλά στις ιδέες.
Παντρεύω εύκολα ιστορίες, βρίσκω τίτλους, στήνω σκηνικά, και πάντα μες στου μυαλού μου τον καμβά έχω χαβά μα και χαρά μεγάλη.

Δεν είναι αυτά που τελειώνω πολλά, αλλά είναι αυτά που αρχίζω πολύ περισσότερα.
Έχω αμέτρητες σημειώσεις για όσα θέλω να γενούν, τα βάζω στο χαρτί, τα ξεκινώ και κάπου εκεί στη δεύτερη στροφή πιάνω να κυνηγώ πουλιά και ξεστρατίζω.

Όσο περνάει ο καιρός και με γνωρίζω, καταλαβαίνω επίσης πως δε θέλω και πολλά πολλά.
Δε θέλω πολλά πολλά για να θυμώσω, δε θέλω πολλά πολλά για να χαρώ, για να ξεσηκωθώ, δε θέλω και πολλά πολλά να με βαραίνουν, να με ζορίζουν, δεν είμαι για πολλά πολλά.

Το παρακάτω γλυκάκι δε θέλει πολλά.
- Πρώτα θέλει αγάπη στις κρέμες.
Την έχω! Τόση που αν με σερβίρετε κέηκ με κρέμα, το πιθανότερο είναι να σκάψω το κέηκ, να αδειάσω την κρέμα κουταλιά κουταλιά και να αφήσω το υπόλοιπο κεκάκι σκουληκοφαγωμένο.

- Ύστερα θέλει mini βαζάκια.
Μόλις τα απέκτησα! Τα βρίσκω πολύ φίνα και χαριτωμένα τα γλυκά (να τα πιεις ή να τα φας) σε ποτήρι. Έτσι για τα Χριστούγεννα σκέφτομαι πολύ σοβαρά να χαρίσω στους φίλους μου βαζάκια με καλούδια. Από τώρα χαζεύω στο διαδίκτυο και αποθηκεύω φωτογραφίες με ιδιαίτερες συσκευασίες και στολίσματα με κορδελίτσες, ετικέτες, μπαλίτσες, κουταλάκια και όλα τα σχετικά. Αυτό που φοβάμαι (αφού καταφέρω να περάσω τον σκόπελο να πετύχω τα καλούδια) είναι μην ξοδέψω όλο το χρόνο μου στη χαρά του χαζεύειν και μείνω στο τέλος χαζεμενη και άπραγη! Με έχω ικανή!

Τι να κάνουμε; Είμαι ό,τι είμαι, με τα τέτοια και τ' αλλιώτικα τα Πασαλιμανιώτικα, και με μια μοναχή μερίδα γλυκό στο ψυγείο μου. Γιατί ναι μεν το γλυκό δεν ήθελε πολλά πολλά, αλλά εγώ δεν είχα και μπόλικα τα υλικά στο ψυγείο μου! Είχα όμως επίσης ένα νεοαποκτηθέν γλυκό του κουταλιού μύρτιλο με μέλι. Το ανακάλυψα χτες, το τσάκωσα, το δοκίμασα σκέτο, ξεροφλείφτηκα, και σήμερα το φόρεσα κορώνα στο κεφάλι αυτού του μοναδικού cheesecake σε βαζάκι που έγινε χωρίς πολλά πολλά και χωρίς ψήσιμο.

Μπορεί στο μέτρημα τα υλικά να μου βγήκανε λειψά για δεύτερη μερίδα, αλλά αυτή η μία μ' έβγαλε ασπροπρόσωπη στον ίδιο μου τον εαυτό!

Cheesecake χωρίς ψήσιμο με γλυκό του κουταλιού μύρτιλο σε μίνι ατομικά βαζάκια
Για 6 μερίδες
(ελπίζω εσείς να έχετε ακέραια τα υλικά για 6 μερίδες)

75γρ. μπισκότα digestive (περίπου 5)
25 γρ. λιωμένο βούτυρο ανάλατο

250 γρ. κρημ τσηζ μαλακωμένο σε θερμοκρασία δωματίου
50 γρ. ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
140γρ. γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά

Γλυκό του κουταλιού μύρτιλο (ή ό,τι άλλο έχετε)

Ε(χ)τέλεση
Λιώνουμε το βούτυρο και το ανακατεύουμε με τα μπισκότα που έχουμε θρυμματίσει.
Μοιράζουμε το μείγμα στα έξι βαζάκια και το πατάμε ελαφρά να ισιώσει ως βάση.
Χτυπάμε το μαλακωμένο τσηζ κέηκ με τη ζάχαρη και τη βανίλια.
Ύστερα προσθέτουμε και το γιαούρτι.
Μοιράζουμε την κρέμα πάνω από τη μπισκοτένια βάση στα μικρά βαζάκια μέχρι λίγο κάτω από το στόμιο. Βάζουμε από 1,5 περίπου γερή κουταλιά γλυκό του κουταλιού και στολίζουμε με ένα μικρό φυλλαράκι δυόσμο (ή αρμπαρόριζας καλή ώρα).

Κάντε το για να σάς βγάλει ασπροπρόσωπους στον ίδιο σας τον εαυτό!