Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Πάω επίσκεψη για να ξεθυμώσω

Αν υπήρχε ένα θυμωμένο γλυκό, αυτό θα' θελα να ποστάρω τώρα. Όχι γιατί είμαι αχάριστη, αγνώμων ή αρνητική, ούτε γιατί ξέχασα τις συμβουλές στο "Anger therapy", αλλά γιατί μου' χει ανέβει το στομάχι στο στόμα και δε λέει να κατέβει. Γιατί είναι μια μέρα σκατομέρα απ' το πρωί που ξημέρωσε σκοτεινή και μούρτζουφλη  με βροχο-χιονόνερο, γιατί απ' τις επτά χοροπηδούν "οι από πάνω" πάνω απ' το κεφάλι μου, γιατί χοροπηδάνε κατά καιρούς όλοι "οι από πάνω" πάνω απ' το κεφάλι μου, όσο εγώ είμαι "η από κάτω" τους,  γιατί προσπαθώ να συνηθίσω τους καινούριους ήχους μια που βρίσκομαι ανάμεσα σε πόρτα σκουπιδιών που ανοιγοκλείνει "σμπαμ" για να πεταχτούνε τα σκουπίδια  "φρρρ" μέσα απ' τον τοίχο, και σε μια πόρτα πίσω αυλής που κλείνει "γκντουπ"  ακόμα και στις έντεκα το βράδυ, γιατί από κάτω έχει τις σακκούλες της ανακύκλωσης κι όταν μαζεύονται ακούω τα γυαλάκια και τα μπουκαλάκια "τσίκιρι τσίκιρι", γιατί απέναντι είναι το σχολειό με τα μικρά που τρελλαίνονται στα διαλείμματα στα "γιούχουου", γιατί δίπλα είναι το γυμναστήριο που νοικιάζεται  για χορούς και μουσικά μαθήματα ταμπούρλου "ντούμπου ντούμπου-ζα", γιατί παραδίπλα είναι μια καθολική εκκλησία που' χει διάφορους μουζικάντηδες τις Κυριακές "πί-πι, πι-πι, πι-πι-λα" και γιορτάζουν. Εγώ όμως δε γιορτάζω όσο είμαι μέσα στα "σμπαμ" στα "φρρρ" στα "γκντουπ" στα "τσίκιρι τσίκιρι" στα "γιούχου", "ντούμπου ντούμπου" και στα "πί-πι, πί-πι-λα", οκ;;;

Λοιπόν πάω επίσκεψη για να ξεθυμάνω και να ξεθυμώσω.
Θα' χω γλυκό στα χέρια, αλλά συνταγή δεν έχω να σάς δώσω,
σε κουτί βρήκα τα σακκουλάκια, πρόσθεσα βούτυρο και νερό, το'φτιαξα στα γρήγορα κι άντε γεια.
Υ.Γ Δεν έχω πια θυμό. Μού πέρασε.
Κι αρχίζω πια να συνηθίζω τους γείτονες ήχους και ανθρώπους.
Υπόσχομαι την επόμενη φορά που θα φτιάξω γλυκό, να βγει απ' τα χεράκια μου και να σάς το μοιραστώ. Άντε (πάλι) γεια και να τα λέμε, εντάξει;

41 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Αν το'τρωγα μόνη μου, σημαίνει πως θα μου'καναν συντροφιά οι παραπάνω ήχοι. Οπότε ας το καλύτερα!

      Διαγραφή
  2. Αυτούς τους ήχους δεν θα ήθελα ποτέ μα ποτέ να τους είχα συντροφιά. Δυστυχώς κι εδώ όλο και υπάρχουν, λέω να πάω στο χωριό να ακούω μόνο τα πουλιά και τους ήχους της φύσης!!
    Καλημέρα και καλό Σ/Κ
    Χτες ξαναδιάβαζα τις ιστορίες σου στο ημερολόγιο, μου κρατούν πολύ ωραία συντροφιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι, Ξανθή μου, που οι ιστορίες μου σού κάνουν συντροφιά.
      Κι επίσης, θέλω κι εγώ συντροφιά τα πουλάκια και τη φύση.
      Το σκέφτομαι σοβαρά να γίνω παιδί της εξοχής κι όχι της πόλης!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα, τι περιγραφική που είσαι!!!!
    Μάλλον πρέπει να μετακομίσεις.....
    Ζω έξω από την πόλη, δεν έχω ζήσει ποτέ σε πολυκατοικία, οπότε θα μου ήταν πολύ δύσκολο να αντέξω όλα αυτά. Κουράγιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο τυχερή είσαι που ζεις εκτός πόλεως, δε φαντάζεσαι!
      Χάρου το, χάρου το, που λένε!
      Καλημέρες!

      Διαγραφή
  4. Καλημερα! Οντως το να μετακομισεις δεν παιζει σαν ιδεα? και εγω ζω εξω απ την πολη και εχω συνηθισει την ησυχια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ παίζει και παραπαίζει σαν ιδέα η μετακόμιση! Δε βιάζομαι όμως, μέχρι να καθαρίσει το προς τα πού θα στρίψω!

      Διαγραφή
  5. Να μετακομίσεις... Δεν είναι τόσο απλό αλλά είναι και πολύ απλό!
    Όπως μετακομίζεις τα γράμματα από το ένα σημείο στο άλλο για να φτιάξεις μιαν άλλη λέξη, τις λέξεις από το ένα σημείο στο άλλο για να φτιάξεις μια πρόταση, τα υλικά για να φτιάξεις ένα γλυκό.
    Το απαραίτητο σταθερό είναι η πρόθεση να φτιάξεις αυτό που θες με πολλή πολλή αγάπη!
    Μην ανησυχείς πάντως και οι ιστορίες σου μας γλυκαίνουν όπως και οι συνταγές σου, ίσως και περισσότερο...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν οι ιστορίες μου κι οι συνταγές μου σάς γλυκαίνουν, είναι γιατί με γλυκαίνουν κι εμένα.
      Όσο για τη μετακόμιση, θυμάμαι πάντα πως όλα είναι θέμα απόφασης, κι η απόφαση παίρνεται σε μια στιγμή.
      "Όλα είναι τόσο απλά, ώστε είναι πάρα πολύ απλά", που έλεγε και η θεία σου η Μανουέλα και μου'χει μείνει και το λέω!

      Διαγραφή
  6. Καημενούλα....ήταν μια από αυτές τις σ...τομέρες που όλα μας φταίνε ε?
    Αν ήταν μια τέτοια μέρα, μη μετακομίσεις άδικα, αν όχι....βουρρρρρ για καινούριο σπίτι! Πάντως το γλυκάκι σου φαίνεται τόσο λαχταριστό με αυτή την τσουπωτή κρέμα πάνω και τα τριμμένα μπισκότα ή κουβερτούρα πάνω πάνω??? Περιμένουμε συνταγή!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα που δεν μπορώ να δώσω συνταγή, αφού πήρα τη συσκευασία kit, δηλαδή "φτιάξ'το μόνος σου". Δεν είχα κουράγιο, διάθεση και χρόνο για μέτρημα υλικών. Πήρα το σύντομο δρόμο και το γλυκό βγήκε πολύ αφράτο και ελαφρύ! Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Χρειάζονται κι αυτά τα DIY εδέσματα για κάτι τέτοιες μέρες:)

      Διαγραφή
  7. Να σου πω, έχω τέτοιους ήχους ακούω κάθε μέρα, κι έχω αρχίσει να ανησυχώ γιατί πια δεν μου κάνουν εντύπωση!
    Λες γι αυτό να κάθομαι να μαγειρεύω μανιωδώς?? χα χα χααα
    κύριακο Μάρθα μου, φιλιά!Καλή Σαββατο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η συνήθεια είναι μεγάλο πράγμα. Δυστυχώς, μερικές φορές λειτουργεί αρνητικά, γιατί συνηθίζουμε σε πράγματα που δεν μάς άρεσαν αρχικά, αλλά μετά από καιρό, δεν τους δίνουμε πια καμιά σημασία.Αμβλύνονται τα "θέλω" μας;
      Άειντε, καλό μας Σαββατοκύριακο με ισχυρά "θέλω"!

      Διαγραφή
  8. Αχ καλό μου κορίτσι, σε καταλαβαίνω! Ώρες-ώρες νομίζεις ότι θα τρυπήσουν τα αυτιά!
    Προτείνω ωτασπίδες ή δυνατή μουσική!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει και άλλος τρόπος. Τα μαζεύεις και βγαίνεις και δουλεύεις στα καφέ. Έχω κάνει γραφείο μου το γωνιακό καφέ , έπιασα φιλίες με την κοπελιά που σερβίρει, Ελληνίδα, και λέμε και τον πόνο μας.
      Τι να κάνουμε; Για να'χουμε την ηρεμία μας. Φιλιά Ερμιόνη μου και σε σένα και στα δυο σου κουκλιά!

      Διαγραφή

  9. Εσύ μπορεί να σκας με τέτοιες σκ@τομέρες αλλά εμείς σε απολαμβάνουμε έστω και με όλα τα ["σμπαμ", "φρρρ", "γκντουπ", "τσίκιρι τσίκιρι", "γιούχου", "ντούμπου ντούμπου" και τα "πί-πι, πί-πι-λα"!!!]

    Μη πτοείσαι, όλα κάποια στιγμή "δεν θα ακούγονται", μάλλον θα τα συνηθίσεις.
    Πέρασα μεγάλο χρονικό διάστημα με μια Συναγωγή "από πάνω μου". Χόρτασα "λιά λιά λιά λιά - λιά λιά - ωωωω ωωω - λιά λιά λιά"! Τέτοιος πλούτος λέξεων και μελωδίας!
    Λες και τους ακούω ακόμα...:(

    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσένα το σπίτι σου χόρτασε "ιεροσύνη".
      Για να δούμε τι θα μού ξημερώσει! Συνήθεια ή αλλαγή;
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Μάρθα μου, εσύ βιώνεις ένα μαρτύριο, φαίνεται από την κατάσταση που περιγράφεις, κι εμείς απολαμβάνουμε τον γλαφυρό τρόπο της γραφής σου!
    Κι εμείς μέναμε ένα διάστημα σε διαμέρισμα, εποχή Ραμαζανιού, κι οι από πάνω μας, οικογένεια με μικρά παιδιά, είχαν κάνει τη νύχτα μέρα! Ευτυχώς μετακομίσαμε!
    Τώρα πώς και πότε θα τα συνηθίσεις όλα αυτά;;;
    Υπομονή και φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, Ελένη μου!Όταν γράφω με τον "γλαφυρό τρόπο" όπως ωραία μού λες, με βοηθάει να διασκεδάζω κι εγώ την κατάσταση.
      Κι ύστερα βλέπουμε, αν θα συνηθίσω, ή θα μετακομίσω, ή αν θα τα κάνω και τα δυο, αλλά στην ώρα τους! Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  11. Εντάξει μωρέ, δεν είναι όλες οι μέρες "ηλιόλουστες", αλλά πάντα υπάρχει προοπτική να διαλυθούν τα σύννεφα! Εντωμεταξύ, μήπως να ξεκινήσεις κι εσύ μαθήματα ντραμς για να συμπληρώσεις την "ορχήστρα"...;
    Φιλάκια και υπομονή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα, πιο πολύ με βλέπω με φλογέρα να παίζω σε κατσικάκια στην εξοχή!
      Φιλιά Κυριακάτικα!

      Διαγραφή
  12. Mάτια μου, που το βρήκες αυτό το σπίτι-κελεπούρι. Και με την ευκαιρία να ρωτήσω > σε πληρώνουν καλά λεφτά γιά να μένεις σε τετοιο κέντρο ήχου-του-απόηχου? Οχι οχι μη μου το πεις οτι πληρώνεις ΕΣΥ δεν θελω να το ακουσω, δεν θελω να το πιστεψω σου λεω. Μηπως η μετακομιση ειναι μια καλή ιδέα? Φιλιά Μαρθάκι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Welcome to NY! "New York, New York, wonderful town" και όλα τα σχετικά.
      Εκτός κι αν μένεις σε προάστιο, η ΝΥ είναι πολύβοη πόλη,
      και την πληρώνεις ακριβά!
      Διάφορα περνούν από την κεφαλή μου να κάνω,
      για να δούμε τι μέλλει γενέσθαι!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Αχ, βρε Μάρθα!!
    Η αλήθεια είναι οτι δεν συνιθίζεται. Όπως και να το κάνεις. Το ποδοβολητό, το ουρλιαχτό, το τρίξιμο, το χτύπημα, οι φωνές, δεν συνιθίζονται.

    Μάλλον σε βλέπω να πηγαίνεις συχνά επισκέψεις με όλο δικά σου ή μισό δικά σου γλυκά, φτιαγμένα από φακελάκια, κουτάκια ή οτιδήποτε βρεθεί μπροστά σου, απλά και μόνο για να φύγεις απ΄ το σπίτι.

    Παρόλα αυτά ελπίζω σε καλύτερες μέρες για σένα με ηρεμία, τάξη και ασφάλεια!!

    Φιλιά κορίτσι !!! Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι δύσκολο να γυρνοβολάς, απλώς για να μην είσαι στο σπίτι,
      κι είναι δύσκολο να είσαι στο σπίτι όταν είναι στο δικό τους σπίτι κι όλοι οι υπόλοιποι θορυβοποιοί.
      Θα τη βρω όμως τη λύση, πού θα πάει;
      Χωρίς να μεγαλοποιώ (μερικές φορές) καταστάσεις και χωρίς να πανικοβάλλομαι.
      Εν ηρεμία σήμερα, σε καλημερίζω!

      Διαγραφή
  14. Γεια σου Μάρθα μου, χαίρομαι που σου πέρασε ο θυμός εξ αιτίας της ηχορύπανσης.. Νομίζω ότι όλοι αντιμετωπίζουμε κάτι ανάλογο, αργά ή γρήγορα, αρχικά θυμώνουμε, κατόπιν το ξεπερνάμε..Το γλυκάκι που έφτιαξες ανήκει στην αγαπημένη μου κατηγορία (οτιδήποτε με πολλή κρέμα)και πιστεύω ότι θα χαροποίησε τους παραλήπτες ιδιαίτερα!!! Καλή εβδομάδα, φιλιά και ψυχραιμία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως κι εγώ αγαπώ ιδιαίτερα τα κρεμοειδή γλυκά, και όχι και πολύ τα κεκ-ωτά, αν υπάρχει φυσικά τέτοιος όρος.
      Οπότε χαροποιηθήκαμε όλοι με το ανάλαφρο γλύκισμα.
      Καλημέρες πολλές!

      Διαγραφή
  15. Α, γειτονιά με πολλούς ήχους!!
    Δεν θα πω ότι θα ήταν και ότι καλύτερο για μένα ομολογώ Μάρθα μας.
    Κάποιες φορές δεν "αντέχω" ούτε τον ίδιο μου τον "παλμό" όταν προσπαθώ να κοιμηθώ.
    Τότε είναι που "ξεσπώ" κι' εγώ σε σενάρια συνταγών και συνδυασμών μέσα στο μυαλό μου!

    Φιλιά...και κοίτα που και που ... και τις μικρές αγγελίες :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ, Πηνελόπη μου, ξεσπάς μες στη νύχτα σε σενάρια συνταγών κι εγώ σε σενάρια μετακομίσεων.
      Αστειεύομαι τώρα, γιατί αυτήν την ώρα όλη "η φύσις" (;;;) ησυχάζει και μπορώ και χαμογελώ.
      Το μέλλον θα δείξει (ή οι μικρλες αγγελίες;;;)
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  16. Ειναι κάποιες μέρες που δεν "μας θέλει", που το σύμπαν συννομωτεί εναντίον μας και οι γείτονες κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μας σπασουν τα νεύρα.... μέρα είναι και περνάει, ευτυχώς. Δεν ξέρω τι λεει το anger therapy, απο την εμπειρία μου πάντως η εργασιοθεραπεία (και η ζαχαροπλαστική στην προκειμένη περίπτωση) είναι ότι καλύτερο (και η κατανάλωση σοκολάτας επίσης "καταπραϋνει).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εργασιοθεραπεία, βόλτες, διαλογισμοί με φόντο μεγάλα λιβάδια με λίμνες δουλεύουν πολύ καλά. Ύστερα σιγά σιγά μαθαίνεις τα ωράρια τη φασαρίας και φροντίζεις να τα αποφεύγεις, και ύστερα...φεύγεις!

      Διαγραφή
    2. Και οταν φύγεις και πας σε ήρεμο σπίτι, θα αγχώνεσαι με την απόλυτη ησυχία που θα επικρατεί (just sayin....)

      Διαγραφή
    3. Λες αργότερα, να πάθω "στερητικό φασαρίας";;;

      Διαγραφή
  17. Μάρθα μου ελπίζω να συνηθίσεις κάποια στιγμή και αν όχι σκέψου πιθανώς να μετακομίσεις.Το σκεφτόμασταν συνέχεια με τον άντρα μου, αλλά δυστυχώς το διαμέρισμα που μένουμε είναι ιδιόκτητο.Δε μπορείς να φανταστείς τι περάσαμε 2,5 χρόνια με τους απο κάτω!!!Ευτυχώς φύγαν αλλά επιφυλλάσομαι για τους επόμενους που θα έρθουν!Εχω κάνει βόλτες και βόλτες άστα!!!Το γλυκάκι σου μου αρέσει πολύ, λατρεύω τις κρέμες!
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον με τη βόλτα αφενός αλλάζεις παραστάσεις αφενός γλυτώνεις το μηνιάτικο στο γυμναστήριο. Αυτό πού το πας;
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Θα πω αυτό που κανείς δεν τόλμησε να πει μέχρι τώρα: Ρίξε και κανένα βρισίδι! Μπορεί να χαλάει την εικόνα της καλής και γλυκιάς κοπέλας αλλά δε φαντάζεσαι πόσο ανακουφιστικό είναι! Το συστήνουν και ως ψυχοθεραπεία!
    Εναλλακτικά, ούρλιαξε και 'συ χωρίς να μιλήσεις και να δούμε ποιος θα κουφαθεί πρώτος!

    Εντάξει, δεν μπορώ να είμαι σοβαρή σήμερα :)
    Καλές μαγειρικές και καλή συνέχεια, με ή χωρίς θόρυβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γέλασα που σε διάβασα. Το'κανα ξέρεις! Δεν "ούρλιαξα" σε βρισίδι, αλλά κατά καιρούς φωνάζω από κάτω στους από πάνω, σε γλώσσα ελληνική που δεν καταλαβαίνουν " φτάνει καλέεεε" ή σε ήχους "εεεεεϊϊϊ" που επίσης δεν καταλαβαίνουν. Κι έβγαλα και τη μούρη μου στο παράθυρο ένα ξημέρωμα κατά τη 1.30 και είπα διάφορα σε ένταση υψηλή και λειτούργησε!Σιώπησαν! Thank God, που λένε!

      Διαγραφή
  19. Πάντως μετά τα δικά μου χαμογέλασα και με τα δικά σου.. Τι να κάνουμε; Όπως λες σταματάμε λίγο και συνεχίζουμε!
    Φιλιά Μαρθάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παίρνουμε ανάσες, παίρνουμε αποφάσεις, μετά παίρνουμε τα βουνά και μετά επιτέλους ηρεμούμε!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...