"Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ’ επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.”
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.”
- Πες, πως βγάζεις ένα εισιτήριο για μέρη που δεν θυμάσαι να’χεις πάει παλιά, τουλάχιστον όχι παλιά στη ζωή ετούτη.
- Πες πως περπατάς , σε χρόνο παρόντα, εκεί που ονειρευόσουνα σε χρόνο παρελθόντα πως θα περπατούσες σε χρόνο μέλλοντα.
Πώς είναι να κινείσαι απ’ την καρδιά και να σου λένε οι άλλοι πως δεν έχεις μυαλό, πως ζεις εκτός πραγματικότητας, πως τα πόδια σου δεν πατάνε τη γη;
- Λοιπόν, λέω:
Είναι πολύ ωραία.
Είναι πολύ ωραία να βρίσκεσαι μακριά απ’ τον τόπο σου, το σπίτι σου, τους φίλους και τους οικείους σου, και να νιώθεις πως είσαι στο σπίτι σου με φίλους και οικείους σου.
Λέω επίσης πως πέρα απ’ την αίσθηση του «ωραία που είναι εδώ», η κίνηση της καρδιάς γεννάει ένα ωραιότερο «εδώ». Το «εδώ το ενάντια στο φόβο». Αυτό που έρχεται όταν ακολουθώντας το «θέλω» σου, σπάσεις το φόβο του ξεβολέματος από γνωστές περιοχές και κάνεις μια μοναχική διαδρομή σε χώρους άγνωστους, πάρεις ρίσκα, πάρεις στροφές σε δρόμους αδιέξοδους και γυρίσεις πίσω, και χαθείς, και βραχείς, και κουραστείς, αλλά στο τέλος της μέρας δεις πως έχεις γεμίσει μια σελίδα στο βιβλίο σου, κατάδική σου, πως έχεις βάλει μια πετρούλα στο μονοπάτι σου , κατάδική σου, πως έχεις ζωγραφίσει στην παλέτα της ζωής ένα ουράνιο τόξο με χρώματα κατάδικά σου.
Το «εδώ» που δημιουργεί η κίνηση της καρδιάς ενάντια στο φόβο είναι πολύ προσωπικό, είναι πολύ- χρωμο και πολυ-δύναμο.
Είναι ωραίο, πολύχρωμο και δυνατό γιατί σε κάνει δημιουργό, σε κάνει αυτόνομο, ανεξάρτητο, σού δίνει πίστη και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, σε γεμίζει αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.
Καλή σου μέρα, Μάρθα, πολυτάλαντη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρχισες πολύ όμορφα με αγαπημένο ποιητή και δημιούργησες εξαιρετική ατμοσφαιρική εισαγωγή για τα δικά σου! Μου άρεσαν, ιδιαίτερα εκείνο με τις βαθμίδες του χρόνου και τα όνειρα! Το κρατώ.
Πολλά φιλάκια.
Ο Καβάφης είναι σταθερή αξία στις αγάπες μου.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Ελένη μου και σ' ευχαριστώ!
Τα κείμενά σου ψυχαγωγούν (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης). Και τι φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά, Βαγγελιώ μου.
ΔιαγραφήΘέλησα οι φωτογραφίες να είναι όλες στην κατεύθυνση του "Η ζωή είναι δρόμος".
Καλημέρες και φιλιά.
Μάρθα μου, you move me!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά, το κείμενό σου με αναπτέρωσε!
Φιλάκια!
Καλημέρα, Στέλλα μου! Τι καλά να δίνουμε ώθηση ο ένας με τον άλλον ν' ανοίγουμε φτερά. Και μια που είπα "ανοίγουμε" να σου ξαναπώ (στο έγραψα και στο facebook)πως δεν μπορώ να ανοίξω τη σελίδα του blog σου, ούτε και στης Ερμιόνης το blog μπορώ να μπω. Βοηθείστε βρε παιδιά, δώστε μου εσείς τα φώτα σας και την ώθηση τώρα! Φιλιά!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Μάρθα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η ανάρτηση σου!
Καλημέρα Νοτούλα μου κι ευχαριστώ και φιλιά!
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μάρθα μου...ξεκίνησες αυτή την απίστευτα ωραία ανάρτηση με έναν από τους αγαπημένους μου ποιητές και συνέχισες με ...τα πιστεύω μου που τα έχω σημαία εδώ και χρόνια!!! Είναι πράγματι υπέροχη "η κίνηση και η υπεροχή της καρδιάς και των θέλω της" ενάντια στον "φόβο και το βόλεμα"... σε κάνει τόσο δημιουργικό και ανεξάρτητο αλλά και τόσο ευαίσθητο σε όσα σε περιτριγυρίζουν αν και όχι ευάλωτο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το υπέροχο κείμενό σου που το απόλαυσα γράμμα γράμμα!!!
Καλημερούδια, Κική μου!
ΔιαγραφήΕίναι ωραία η αίσθηση να έχεις συνοδοιπόρους στο ταξίδι της καρδιάς!
Φιλώ σε!
Ωραία "μονοπάτια" διάλεξες να μας περπατήσεις Μάρθα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δρόμος, το ταξίδι, η "ανάγνωση" και η "αναγνώριση" νέων τόπων είναι εμπειρία!!
Και ως εμπειρία μας προσφέρει εκείνη την γνώση που μας βοηθήσει να δούμε καλύτερα τον ίδιο μας τον εαυτό.
Καλημέρες πολλές και πάντα καλό-τάξιδη.
Αυτό που λες, νονά μου, είναι τελικά το πιο σημαντικό. Πως ταξιδεύοντας σε άγνωστα μέρη, ανακαλύπτουμε τα πιο άγνωστα κομμάτια του γνωστού (κατά τ' άλλα) εαυτού μας! Φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΤι όμορφη ανάρτηση... Έχει κάτι από τη γλύκα και τον δυναμισμό σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλάκια και πάντα να έχεις όρεξη για νέα ταξίδια...
Γεια σου Αναστασία μου και καλοτάξιδοι να'μαστε όλοι στο ταξίδι που λέγεται "Ζωή"!
ΔιαγραφήΤι όμορφο κείμενο Μαρθουλίτα! Από αυτά που τροφοδοτούν σκέψεις και συναισθήματα και που για καιρό επεξεργάζεται το μυαλό μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Καλημέρα Ερμιόνη μου και χαίρομαι πολύ για τα λογάκια σου τα ωραία.
ΔιαγραφήΠρέπει όμως να σου πω και τον πόνο μου γιατί το computer μου, εδώ και κάποιο καιρό δεν μ' αφήνει να μπω στο blog σου και πολύ στενοχωριέμαι Έχεις καμιά ιδέα τι να κάνω; Φιλάκια πολλά.
Υ.Γ Μ' αρέσει που με λες Μαρθουλίτα, πολλές φορές έτσι υπογράφω κι εγώ.
"Ρούφηξα" την ανάρτησή σου, απόλαυσα τις φωτογραφίες σου, ταξίδεψα κι εγώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια Μάρθα μου!
"Να ταξιδεύεις και να διαβάζεις". Λένε πως δεν πρέπει να σπαταλήσουμε τη ζωή χωρίς να ακουμπήσουμε αυτά τα δύο κομμάτια. Φιλάκια Έλενά μου!
ΔιαγραφήΜάρθα μου πολύ ωραίο κείμενο, μας ταξίδεψες πάλι!!!Πολύ όμορφη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Γεια σου Ελένη μου και σ' ευχαριστώ. Πώς είναι οι καιροί εκεί πέρα;Μύρισε καθόλου (από μακριά) η άνοιξη;
ΔιαγραφήΌμορφες φωτογραφίες, ωραίο το κείμενο, μια από τις καλύτερες, "ταξειδιάρικες" αναρτήσεις σου, Μάρθα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο.
Καλημέρα Ειρήνη μου, και σ'ευχαριστεί ο εαυτός μου ο ταξιδιάρης!
Διαγραφή