Παίζοντας με συνταγές άλλων: Γλυκιά μηλόπιτα με κρέμα τυριού και πικάντικο κέηκ με γραβιέρα και σύκα

Τι κάνεις όταν περιμένεις να δεις το γιατρό μαζι με καμιά δεκαριά ακόμη σερνάμενους- μπουκωμένους- Έλληνες κατά βάση, δεν εχεις ραντεβού, βαριέσαι αλλά πρέπει να κάτσεις, χρειάζεσαι αντιβίωση, έκλεισε η φωνή σου, δεν πήγες σήμερα στο σχολείο, για να δούμε αν θα τραγουδήσεις αύριο με τις Γυναίκες, λοιπόν τι κάνεις; Ανοίγεις το κινητό κι αρχίζεις να προετοιμάζεις ανάρτηση. Έτσι η αναμονή κυλάει ευχάριστα. Ευτυχώς τα ψησίματα τα'χεις κάνει, τράβηξες και μερικές φωτογραφίες, καποιες θαχουν βγει καλές, λες, και συνεχίζεις να γράφεις. Γράφεις για τις συνταγές άλλων που δοκίμασες και συστήνεις. Όχι για να κάνεις διαφήμιση αλλά γιατί σου άρεσαν.
Μία γλυκιά και μία αλμυρή.
                                                                            Μια με μήλα και κρέμα τυριού,

                                                                               και μια με γραβιέρα και σύκα.

Η μηλόπιτα πάρθηκε από την Νανά Λεοντίδου και το αλμυρό κέηκ από την http://foodjunkie.eu

Σε φόρμα φτιαγμένες και οι δύο, νόστιμες κι αφράτες και οι δύο, για άλλες ώρες κάθε μια.
Μ' ενα αρωματικό τσαγάκι η μηλόπιτα  (τσαγάκια ονειρεύεται ο κρυωμένος μου λαιμός ), μ' ένα δροσερό ροζέ κρασάκι  το πικάντικο κέηκ (πώς μου'ρθε τώρα αυτό μη με ρωτάτε, το κρύωμα συστήνει κρασί). Ώρα για το δια ταύτα.

                                                             ΜΗΛΟΠΙΤΑ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΤΥΡΙΟΥ

                                                                 Η πρωτότυπη συνταγή εδώ
Γ* Οι μόνες αλλαγές που έκανα είναι ότι έβαλα βούτυρο αντί μαργαρίνης και δεν έριξα όλη την κανελοζάχαρη στα τοιχώματας της φόρμας μου. Μου φάνηκε αρκετή η μισή.

Στην αρχή φοβόμουνα πώς θα γεύομαι την κρέμα του τυριού μέσα στη μηλόπιτα κι ότι θα με ξενίσει η κρεμώδης υφή του. Μόλις τη δοκίμασα, κατάλαβα πως δεν υπάρχει ίχνος λιπαρότητος στη γεύση, ίσα ίσα, η μηλόπιτα είναι τριφτή κι αφράτη. Κέηκ κανονικό, με μήλα κανονικά και πλουσιοπάροχα. Απλή και με όλα τα υλικά ισορροπημένα πολύ ευγενικά.

Όσο για το πικάντικο κέηκ με τη γραβιέρα και τα σύκα, δεν είναι τόσο πικάντικο. Το άφησα μια μέρα και μετά το δοκίμασα. Μάλιστα, άντεξα να περιμένω! Το βρήκα πολύ νόστιμο, πολύ διακριτικό, με τραγανή την αίσθηση του σύκου και με το τυρί να μπερδεύεται στη ζύμη του κέηκ και να την δένει πολύ ευχάριστα .

                                                   ΠΙΚΑΝΤΙΚΟ ΚΕΗΚ ΜΕ ΓΡΑΒΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΥΡΙ

                                                               Η πρωτότυπη συνταγή εδώ
380γρ. βούτυρο αγελαδινό, σε θερμοκρασία δωματίου
50γρ. καστανή ζάχαρη
5 αυγά (ήταν πολύ μεγάλα τα δικά μου, ισοδυναμούσαν με 6 κανονικά του Παρλιάρου)
100γρ. γάλα
390γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1κ.γ μπέκιν πάουντερ
1κ.γ πιπέρι
250γρ. τριμμένη γραβιέρα Κρήτης ή άλλο πικάντικο τυρί
226 γρ. ξερά σύκα ψιλοκομμένα (τα μείωσα από 300γρ που έλεγε ο Παρλιάρος να μη γλυκίσει πολύ)

Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170C/340F.
Βουτυρώνουμε- αλευρώνουμε μια φόρμα για κέηκ
Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε αλεύρι-μπέκιν- πιπέρι
Σε άλλο μπωλ χτυπάμε βούτυρο και ζάχαρη να αφρατέψουν
Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά.
Στη συνέχεια ρίχνουμε εναλάξ το γάλα με το μείγμα του αλυριού
Στο τέλος προσθέτουμε τη γραβιέρα και τα σύκα.
Ψήνουμε για καμιά ωρίτσα περίπου (μπορεί και λιγότερο, δοκιμάστε με ένα μαχαίρι για ναστε σίγουροι)

Όπως διάβασα, η συνταγή βασίστηκε στο Στέλιο Παρλιάρο, με μερικές προσαρμογές. Εγώ δεν ακολούθησα τις προσαρμογές, που είμαι σίγουρη θα είναι εξίσου πετυχημένες, επέστρεψα στις δόσεις του Παρλιάρου και έχω τώρα φυλαγμένο το κέηκ σε μεταλλικό κουτί. Ανοίγω και τσιμπολογάω, ανοίγω και τσιμπολογάω.

Και νομίζω έτσι θα περάσει η μέρα σήμερα. Ξαπλωτή κι ορθή, θ' ανοίγω και θα τσιμπολογάω μηλόπιτες και κέηκ γραβιέρας. Μια το γλυκό και μία το πικάντικο. Μέχρι ν' ανοίξει η φωνή!
Με τις υγείες μας και στην κυριολεξία του πια!