Τάρτα με καρύδια πεκάν και τζίντζερ

Πώς είναι μερικά πράγματα να σου "χτυπάνε" στο μάτι με τη μία!
Στο μάτι, στη μύτη, στην καρδιά!
Σε φωνάζουνε! Λένε τ' όνομά σου!
"Πολύ δικό μου αυτό το ρούχο", λέμε κι όταν το φοράμε, είμαστε 100% εμείς.
Είναι δικιές μας κάποιες γεύσεις, μας θυμίζουν παιδικά τραπέζια, μαμαδίσιες κατσαρόλες και καλέσματα!
Είναι δικοί μας κάποιοι τόποι, κι ας μην τους ταξιδέψαμε ποτέ!
Είναι δικοί μας κάποιοι άνθρωποι κι ας βρίσκονται ίσως πρώτη φορά μπροστά μας!
Το αναγνωρίζουμε το δικό μας, κι ας κάνουμε πως δεν το βλέπουμε πολλές φορές. Κι ας το προσπερνούμε.  Αυτό που είναι στα γούστα μας, που είναι γνώριμο και οικείο, θα το ξαναβρούμε και θα μας ξαναβρεί! Και τότε χρειάζεται να το ακολουθήσουμε!

Όταν είδα αυτή την τάρτα με τα καρύδια πεκάν, τα ζαχαρωμένα κομματάκια τζίντζερ και το κονιάκ, χτύπησαν μέσα μου κουδουνάκια χαράς! Η χημεία των υλικών με χτύπησε σαν τη χημεία του έρωτα! Κεραυνοβολήθηκα! Κούνησα το κεφάλι, χαμογέλασα και την αναγνώρισα ως "δικιά μου!" Θα την έκανα κι ας μην είχα ταρτιέρα, κι ας μην είχα (ακόμη) τα υλικά!
Τ' αγόρασα μόλις πρόλαβα, την έκανα μόλις πρόλαβα, αλλά στο μεταξύ κλωθογύρναγε στο μυαλό μου!

Ήταν νύχτα όταν την έβγαλα απ' το φούρνο. Περίμενα να κρυώσει για να την δοκιμάσω (τι βάσανο κι αυτό)! Κούνησα το κεφάλι, χαμογέλασα και είπα: "δικιά μου" . Ύστερα περίμενα να γυρίσω απ' τα μαθήματα για να στρωθώ να γράψω και να σας τη δείξω.

Ό,τι είναι "δικό μας" και το χαιρόμαστε, θέλουμε και να το μοιραστούμε! Είτε είναι ένας άνθρωπος που γνωρίσαμε, ένας στόχος που κατακτήσαμε, ένα εστιατόριο που επισκεφτήκαμε, ένα έργο που είδαμε, ένα πιάτο που δοκιμάσαμε. Μας πιάνει τρέλα να το βγάλουμε προς τα έξω, να τ' ακούσουν κι άλλοι, να χαρούν κι άλλοι, να δοκιμάσουν κι αυτοί! Δεν είναι μόνο για να πούμε τα καλά νέα, είναι και το "μπορείτε να πάτε κι εσείς", "να το δείτε ", "να το κάνετε"!

Με μια δόση απ' όλα τα παραπάνω σας μοιράζομαι την παρακάτω τάρτα με τα καρύδια πεκάν, τα ζαχαρωμένα κομμάτια τζίντζερ και το κονιάκ ! Μ'' έκανε πολύ χαρούμενη κι ήταν πολύ δικιά μου! (Μάλλον μ' έκανε πολύ χαρούμενη ακριβώς γιατί ήταν πολύ δικιά μου)!
Τώρα την βγάζω προς τα έξω για να σας πω πως πολύ τη χάρηκα και πως μπορείτε κι εσείς πολύ να τη χαρείτε, αρκεί να την νιώσετε δική σας και του γούστου σας. Η πρωτότυπη συνταγή ζητάει μπέρμπον. Αν δεν έχετε μπέρμπον, βάλτε ρούμι ή κονιάκ! (Εγώ καλή ώρα)! Ή παραλείψτε το αλκοόλ και ενισχύσετε τη βανίλια!
Κι αν δεν έχετε ταρτιέρα, κάντε την σε ταψί με λυώμενα τοιχώματα (Εγώ καλή ώρα)!
Ή βρείτε άλλο σκεύος, μπρίκι, τηγάνι, κατσαρόλα , ό,τι θέλετε για να την κάνετε του γούστου σας! Δικιά σας!

Τάρτα με καρύδια πεκάν, ζαχαρωμένα τζίντζερ και κονιάκ
Η πρωτότυπη συνταγή εδώ

Για τη ζύμη
1 και 1/4 φλ. αλεύρι (175γρ.)
2 κ.γ ζάχαρη
1/4 κ.γ αλάτι
115γρ. κρύο βούτυρο κομμένο σε κομματάκια
3-4 κ.σ κρύο νερό

Για τη γέμιση
1 φλ. (215 γρ) καστανή ζάχαρη
1/2 φλ. (125 γρ.) σιρόπι σφένδαμου
3 μεγάλα αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
4 κ.σ λιωμένο βούτυρο (εγώ βάζω πάντα ανάλατο)
3 κ.σ  κονιάκ
2 κ.γ τζίντζερ σε σκόνη
1/2 κ.γ εσάνς βανίλιας
1/4 κ.γ αλάτι
2 φλ. καρύδια πεκάν
(μπορείτε να τα καβουρδίσετε λίγο και να τα κόψετε σε χοντρά κομμάτια)
1/2 φλ (50γρ) χοντροκομμένα τζίντζερ ζαχαρωμένα

Ε(χ)τέλεση

Για τη ζύμη
Ανακατέψτε το αλεύρι με τη ζάχαρη και το αλάτι. Προσθέστε τα κομμάτια του βούτυρου και αρχίστε να τα τρίβετε μέσα στο αλεύρι. Στο τέλος προσθέστε 3 κ.σ νερό κι ανακατέψτε (αν χρειαστεί προσθέστε και το τέταρτο κουτάλι νερό).

Σε ελαφρώς αλευρωμένη επιφάνεια ανοίξτε τη ζύμη σε δίσκο, τυλίξτε την σε πλαστική μεμβράνη και βάλτε την στο ψυγείο να σφίξει για καμιά ωρίτσα. (Μπορείτε να τη φυλάξετε στο ψυγείο για δύο μέρες, αλλιώς στην κατάψυξη μέχρι και έναν μήνα). Όταν τη βγάλετε απ' το ψυγείο, τη στρώνετε σε μια ταρτιέρα και την αφήνετε λίγο ακόμη στο ψυγείο να σφίξει. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 190C/ 375F.

Τρυπάτε την επιφάνεια της ζύμης με ένα πηρούνι για να μη φουσκώσει, την καλύπτετε με αλουμινόχαρτο και από πάνω ρίχνετε φασόλια ή ρύζι (εγώ δεν είχα ούτε φασόλια, ούτε ρύζι αλλά ήμουνα τόσο αποφασισμένη να την κάνω που έριξα στάρι) και ψήστε την κανένα 15λεπτο- 20λεπτο, μέχρι να πάρει ένα καστανόχρυσο χρωματάκι. Βγάζετε τότε το αλουμινόχαρτο, και αφήνετε την ζύμη για άλλα 5-8 λεπτά να χρυσίσει.
Χαμηλώνετε τη θερμοκρασία στους 180C/350.

Για τη γέμιση
Ανακατεύετε όλα τα υλικά μαζί και ρίχνετε τελευταία τα καρύδια πεκάν και τα κομμάτια του ζαχαρωμένου τζίντζερ. Αδειάζετε τη γέμιση στην τάρτα και ψήνετε για περίπου 50 λεπτά. Θα δείτε ότι η γέμιση θα έχει σφίξει. Βγάζετε απ' το φούρνο και αφήνετε να κρυώσει εντελώς.

Αν θέλετε την τρώτε όπως είναι (Εγώ καλή ώρα)
Αν πάλι θέλετε, συνοδεύετε με σαντιγύ.

Είναι εντελώς μέσα στο πνεύμα των προεορταστικών ημερών των Χριστουγέννων και των εορταστικών ημερών των (εδώ) Ευχαριστιών.

Έχει σε τέλεια ισορροπία τη γλύκα του σιροπιού με την αψάδα του τζίντζερ και την αλκοολούχα τσιμπιά του (δικού μου) κονιάκ.

Και τώρα μπορώ να σας χαιρετήσω και να σας καληνυχτήσω με τον δικό μου τρόπο και τη δικιά μου εορταστική, αχτύπητη τάρτα!!!
Καλη-νύστα  σας και καληνύχτα σας!