Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Το ηδονικό σαντουϊτσάκι της Αναστασίας

Κάθομαι σχεδόν λαδωμένη, στιγμές αφού το γεύτηκα, να μη μού φύγει ο ενθουσιασμός και τα γράψω λιγότερα απ' ό,τι τα αισθάνθηκα. Ήθελα να τα γράψω ακριβώς τη στιγμή που το γευόμουνα, αλλά τα χεράκια μου τα δυο μαζεύαν τις μπουκιές που γλύστραγαν και τόλμαγαν να πέσουνε στο πιάτο.

Δεν ξέρω πόσες φορές φταρνίστηκε η Αναστασία μας, αλλά αν είχαν δίκιο οι γιαγιάδες μας πως φταρνιζόμασταν όταν μας μελετάνε, τότε η Αναστασία μας θα πρέπει να άστραψε και να βρόντηξε πριν από λίγο.
http://sundayspoon.blogspot.com/2014/06/burger-avgosalata-loukaniko.kotopoulou.html

Τριάντα φορές (όσες και οι μπουκιές μου) είπα (από μέσα μου γιατί έτρωγα) "να'σαι καλά Αναστασία μου", και "μπράβο Αναστασία μου", και "γεια σου Αναστασία μου' ("Γεια σου Δημητρούλα μ' , Τρούλα μ', Τρούλα μ'" δεν είπα ακόμα...Αν όμως ποστάρει και η Τρούλα μ' ένα τέτοιο σαντουϊτσάκι, να'στε σίγουρες πως θα το πω!)
Την είδα λοιπόν τη συνταγή της Αναστασίας μας και το ματάκι μου γυάλισε ."Αυτό θα το φάω αύριο για μεσημεριανό", της είπα. Τον κράτησα το λόγο μου με τη διαφορά πως το'φαγα για βραδινό αλλάζοντας το λουκάνικο σε φιλέτο ψαριού.

Ένεκα ο πρωϊνός οδοντίατρος που με τρόχισε το δοντάκι μου, και μ' έσκαψε και με πόνεσε πολύ το καημένο, κι η ορεξούλα μου ζητούσε κάτι μαλακότερο. Πήρα λοιπόν ένα φιλέτο τιλάπια (σχωράτε με αλλά δεν ξέρω πώς το λένε στην Ελλάδα), το'βαλα στο γκριλ μαζί με το ψωμάκι, και την ώρα που έβραζα το αυγό, ανακάτευα τα υπόλοιπα υλικά της αυγοσαλάτας (με καλαμπόκι, χωρίς μάραθο). Λάδωσα το ψωμάκι, λάδωσα το ψαράκι, άπλωσα λίγη πρασινάδα, έκλεισα το ψωμάκι, άνοιξα το στοματάκι και λάδωσα το εντεράκι (και το χεράκι μου και το μουτράκι μου, αφού έπεσα με τα μούτρα, που λένε!)
Στην αρχή δάγκωσα προσεχτικά μην πονέσει το δοντάκι, αλλά μόλις σιγουρεύτηκα πως είμαστε καλά, του'δωσα και κατάλαβε. Τι ηδονή, τι αγαλλίαση, τι χαρά, τι νοστιμιά!!!Δεν προλαβαίνανε τα δάχτυλά μου να μαζεύουν τις πεσμένες τις μπουκιές και να τις μπουκώνομαι. Είχα ένα πηρούνι στο πλάϊ, αλλά τέτοια ώρα σιγά τις ευγένειες! Το άφησα στο πλάϊ, έβαλα εκεί πλάϊ και μερικές τορτίγιες guacamole από organic άσπρο καλαμποκίσιο αλεύρι gluten free, και τις τσάκισα κι αυτές με το χέρι και χόρτασα και γιόμισα ευτυχία.
Μα τι ωραία αίσθηση να τρως όταν πεινάς, και να' χεις και στο πιάτο σου αυτό που σ' ικανοποιεί πλήρως! Και τι ωραία γενικότερα, να κάνεις πράγματα όταν τα λαχταράς πολύ, και να'ναι αυτά που σε ικανοποιούν πλήρως! Γεια σου ρε Αναστασία μου, και με τις υγείες σου!!! (Άκουσα φτάρνισμα;)

9 σχόλια:

  1. Αμαν, βρε Μάρθα πρωί πρωί !
    Τι τις ήθελες όλες αυτές τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, το δαχτυλάκι,
    το ψωμάκι , το δοντάκι ... ........μας πέθανες !!!!!!!
    Χάρμα οφθλμών και όχι μόνο από ότι φαντάζομαι.....
    Θα το φτιάξω και μετά θα φτερνίζεσαι εσύ !!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς όπως το φαντάζεσαι, Σοφία μου, μία τρέλλα! Ή εγώ πείνούσα του κερατά που λένε, ή πραγματικά το σαντουϊτσάκι δεν παίζεται!!! Φτιάξτο εσύ κι ας φταρνίζομαι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ότι θα ζήλευα και ένα σαντουϊτσάκι με ψαρικό δεν το περίμενα!!! Μπράβο σου Μάρθα μου και στην Αναστασία φυσικά!!! Τα λιγουρεύτηκα και απορώ με τις 30 μπουκιές σου, μια χαψιά θα τό κανα :))) Φιλάκια σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε λες ναταν κι η δικιά μου μια χαψιά που τη μάσησα 30 φορές;;; Λέμε τώρα! Πάντως τόσο πολύ με τα μούτρα έχω καιρό να πέσω σε φαί! Μόνο που το θυμάμαι λέω και σήμερα να το ξαναφάω! Γιάμμμμμ

      Διαγραφή
  4. Έχεις έναν τρόπο να κάνεις τον άλλο να πεινάει! Άτιμο κορίτσι!!!
    Γλυκιές καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άμα πείνασες, σήκω και φτιάξε ένα σαντουϊτσάκι και θα καλοχορτάσεις, σε βεβαιώνω!!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι επειδή ο Ερμής είναι ανάδρομος και δεν είμαι και πολύ σίγουρη αν χάθηκε το πρώτο μου σχόλιο, αφήνω ξανά και λέω ότι το σάντουιτς φαίνεται υπέροχο! Το ψαράκι σίγουρα του πάει πολύ και θέλω πολύ να περάσω μια βόλτα από τα μέρη σου (τα μακρινά) όταν θα το ξαναφτιάξεις!
    Πολλά φιλάκια και ευχαριστώ πολύ για την τόσο όμορφη αναφορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να περάσεις όποτε θέλεις, Αναστασία μου, και θα φτιάξουμε κι άλλα σαντουίτσάκια να σερβιριστούμε! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ήρθα κι εγω η Τρουλα:)))
    Κολαση το σαντουιτς της Αναστασιας και η δικη σου εκτελεση εξισου μαγικη. Ικανη να αναστησει νεκρους:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...