Banoffee pie και το όνειρο με τις μπανάνες

Είδα στον ύπνο μου ότι με κυνηγούσε ένα φορτηγό με μπανάνες.

Όχι μπανάνες ό,τι κι ό,τι, μόνο κάτι μπανάνες Γιώτη.

Όχι, όχι Γιώτη καλέ, μπανάνες Chiquita με κυνηγούσαν, αν έχεις Θεό.

Έτρεχα εγώ, έτρεχε στο κατόπι μου εκείνη η χαμογελαστή γκόμενα με το σαρίκι στο κεφάλι κι από πάνω την καλαθούνα με τα φρούτα!

Ήθελα να’ξερα πού τη βρίσκει τόση ευτυχία μ’ αυτό το μπόγο στο κεφάλι!

Και μού ποζάρει χαμογελαστή χαμογελαστή, με όλα τα ωραία της δοντάκια άσπρα άσπρα.

Εμένα πάντως δε φαίνονται τα δοντάκια μου.

Μόνο η γλωσσάρα μου φαίνεται που’χει χει βγει έξω δυο πιθαμές απ’ το τρέξιμο.

Πού να κρυφτώ Θεούλη μου να μη με βρουν οι μπανάνες;

Κι όχι μπανάνες ό,τι κι ό,τι...

Καλά, τό’παμε αυτό.Είμαι κι εν βρασμώ ονείρω η γυναίκα, τι να κάνω!

Μπροστά λοιπόν εγώ και πίσω οι τσικίτες, τρέχω να σωθώ απ’ την απαγωγή. 

Γιατί έτσι την είδα τώρα. Πως θέλουν να μ’ αρπάξουν να με στείλουνε εργάτρια στις μπανανοφυτείες.

Και καλά,το σκέφτομαι να χαιρετήσω κάποια στιγμή τη ΝΥ, αλλά όχι και να το ρίξω στην καλλιέργεια μπανάνας. Για αφείστε με ήσυχη!

Κι ενώ τα'χω παίξει κι είμαι έτοιμη να ξαπλάρω μες στο δρόμο απ' την τρεχάλα, να’σου μπροστά μου ένα χαμηλό ξύλινο πορτάκι . Ένα καπηλειό, ένα μπαρ.

Θα μπω κι εγώ να πιω να γίνω κουρούμπελο και να ξυπνήσω!

Μα μόλις ακουμπά το χέρι μου το σιδερένιο πόμολο, ακούω τις τσικίτες να κορνάρουν.

Δηλαδή δεν κορνάρουν, ομιλούν.

Γιατί δεν είναι κόρνα αυτό , είναι ομιλία. Είναι προσταγή αγγλιστί:

“Beep, make me”, “Beep, make me”.

I beg your pardon???

Από πότε ομιλούν οι κόρνες; Και μάλιστα αγγλιστί;

Μα θα μού πεις, όνειρό μου είναι, βάζω και κόρνες που κορνάρουν, και τσικίτες απαγωγείς, σε ποιον έχω να δώσω λογαριασμό;

Μωρ’ σε κανέναν, μόνο σε μένα, σε μένα που’ χω μείνει speechless (στο όνειρο).

Έλα Παναγιά μου βόηθα!

Μ’ εκλιπαρούνε οι μπανάνες να τις φτιάξω;

Τι να σε φτιάξω βρε καλέ μου φορτηγατζή ;

Μπανάνα μου καλή τι να σε φτιάξω;

Εγώ δεν είμαι expert στις μπανάνες.

Ένα νηστίσιμο μπανανογλυκό έκαμα εκεί πέρα μια φορά με κάτι cranberries και κάτι καρύδια, αλλά δεν ανακηρύχτηκε ποτέ σουξέ .

Αφείστε με βραδιάτικο να κοιμηθώ να ονειρευτώ ακρογιαλιές μακρινές...

Και ξαναπιάνω το μάνταλο να ξεμανταλώσω τη μπάρα και

«beep beep make me”, “beep make me” “beep” “beep” “beep”…

Ξυπνάω με το “beep” κι ακούω δίπλα μου να σφυρίζει “beep”, “beep”, “beep”…το ξυπνητήρι.

Άει στα κομμάτια πρωϊνιάτικο!

Ποιος το’βαλε Σαββατιάτικο στις 6.30 το πρωί;

Ουπς, εγώ είμαι που ξέχασα να το απενεργοποιήσω χτες .

Παρ’τα τώρα Μαρθούλα για να σε κυνηγούν μπανάνες.

Μπανάνες; Άρα το’δα εγώ το όνειρο. Τις είδα τις μπανάνες.

Την είδα την Ξανθούλα την είδα ψες αργά...

Όχι, αυτό είναι από άλλο έργο.

Μπανάνες λοιπόν, ε;

Δεν μπορεί, κάτι θα θέλει να πει ο ποιητής.

Κάτι θα θέλει να πει ο ονειροκρίτης.

Για  να δω...

«Αν είδες στον ύπνο σου ότι κοιτούσες ή έτρωγες μπανάνες, θα έχεις μεγάλες επιτυχίες και θα ζήσεις μες στα πλούτη»

Μμμμμ’ αρέσει αυτό.

Όμως εγώ δεν είδα τις μπανάνες, ήταν κρυμμένες μές στο φορτηγό, είδα μόνο τη γκόμενα της Chiquita με την καλαθούνα στο κεφάλι .

Είδα ότι με κυνηγούσε φορτηγό και οι μπανάνες μου κορνάραν «make me». 

Δε μού λες ονειροκρίτη μου, είναι κι αυτό επιτυχία; 

Θα ζήσω μες στα πλούτη ή να κάνω όνειρο παραγγελιά πως χλαπακιάζω έξι τσικίτες στην καθισιά;

Μωρέ μπας και  το “make me” είχε να κάνει “to make” τη δίαιτα της μπανάνας;

Μια δίαιτα, δε λέω, τη χρειάζομαι μια δίαιτα. Αλλά γιατί της μπανάνας;

Για να δω :

«Με τη δίαιτα της μπανάνας τρώμε μία ή περισσότερες μπανάνες για πρωϊνό, πίνουμε μόνο νερό της βρύσης , συνεχίζουμε  να τρώμε κανονικά αλλά δεν τρώμε μετά τις οχτώ το βράδυ, δεν τρώμε επιδόρπιο μετά το βραδινό φαγητό και δεν κοιμόμαστε  μετά τα μεσάνυχτα.»

Μπα, άσε, δε λέει!

Ρε συ Μαρθούλα, τα όνειρα είναι συμβολικά, ρε συ!

Οι μπανάνες κάτι συμβολίζουν.

Α, γεια σου, αυτό ήτανε!

Για να δω:

 «Οι κίτρινες τροφές (λεμόνια, μπανάνες, καλαμπόκι, πιπεριές) φτιάχνουν τη διάθεση και χαρίζουν κέφι»

Α, δηλαδή οι μπανάνες με το “make me” μού κόρναραν να φτιάξω κάτι μπανανωτό- κιτρινωπό για να μού φτιάξει το κέφι!!!!

Πες το έτσι ,αδερφάκι μου, να το καταλάβω.

Ε, να φτιάξω.

Α,κάτσε μισό λεπτό γιατί έχω απορία.

Μια μπανάνα αρκεί να μού φτιάξει το κέφι ή να πρέπει να κάνω όλο το γλυκό καναρινί ;

Για να δω.

(Πολύ διαβαστερή με κάναν οι μπανάνες)

«Καταπληκτικά με το πρωινό μας είναι τα διάφορα κέικ με μπανάνα, όπως το πασίγνωστο σε όλες τις αγγλοσαξονικές χώρες banana bread, τα μπισκότα με μπανάνα και σοκολάτα, ο συνδυασμός της μπανάνας με την καραμέλα στα κλασικά banana split ή το πολύ «μοδάτο» στα αθηναϊκά εστιατόρια banoffee.”

Banoffee???

Πάλι αδιάβαστη πιάστηκες Μαρθούλα!

Για να δω!

«Το Banoffee τείνει να ανακηρυχτεί εθνικός θησαυρός της Αγγλίας.

Η πίτα banoffee ανακαλύφτηκε πρώτη φορά το 1970 σε μία pub στη νότια ακτή της Αγγλίας το «Θυμωμένο Μοναχό». Από τότε προέκυψαν πολλές παραλλαγές, αλλά όλες περιλαμβάνουν μία στρώση καραμέλας, μια στρώση μπανάνες και μία στρώση σαντιγύ. Δε χρειάζεται ψήσιμο».

Κατάλαβα.

- Banoffe banoffee είσαι εδώ;

- Παίρνω τις μπανάνες μου και σε κυνηγώ!!!

                                                                                                      Banoffee pie

                                                                                                    Περιοδικό Saveur

                                                                                                           Μερίδες 8

 Για τη βάση

114 γρ. ανάλατο βούτυρο λιωμένο

1 πακέτο μπισκότα ολικής άλεσης digestive , 285 γρ.περίπου 

(Εγώ έβαλα Παπαδοπούλου ολικής αλλά κάνανε τριφτή βάση.Την άλλη φορά θα μείνω στα digestive)

 Για τη γέμιση

114 γρ. ανάλατο βούτυρο

½ φλυτζάνι καστανή ζάχαρη, 113 γρ.περίπου

1 κουτί ζαχαρούχο γάλα

4 μπανάνες (εγώ έβαλα 3 μπανάνες και φτάσανε)

473 γρ. σαντιγύ (εγώ έβαλα τη μισή σαντιγύ και ήταν μια χαρά , δεν ήθελε άλλο)

τριμμένη σοκολάτα για διακόσμηση

Ε(χ)τέλεση

Για τη βάση

Τρίβουμε τα μπισκότα, με το χέρι ή στο μίξερ.Ενώνουμε με το βούτυρο.

Απλώνουμε το μείγμα σε μια ταρτιέρα με μετακινούμενη βάση, διάστασης περίπου 23 εκατοστά. Το βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει για καμιά ωρίτσα.

Για την κρέμα

Λιώνουμε το βούτυρο σ’ ένα μικρό κατσαρολάκι. Προσθέτουμε τη σκούρα ζάχαρη και ανακατεύουμε πάνω από χαμηλή φωτιά. 

Ρίχνουμε το ζαχαρούχο γάλα και ανεβάζουμε τη θερμοκρασία να βράσει για λίγα λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς. Κατεβάζουμε απ’ τη φωτιά, αδειάζουμε πάνω απ’ τη βάση . 

Το ξαναβάζουμε στο ψυγείο για καμιά ωρίτσα ακόμη να σφίξει το μείγμα της καραμέλας.

Όταν είναι να το σερβίρουμε, βγάζουμε απ’ το ψυγείο, ξεφορμάρουμε προσεχτικά και βάζουμε σε πιατέλα σερβιρίσματος.

Κόβουμε τις μπανάνες σε φέτες και καλύπτουμε το γλυκό.

Χτυπάμε τη σαντιγύ σε κρέμα και απλώνουμε πάνω απ’ τις μπανάνες.

Στολίζουμε με τριμμένη σοκολάτα.

Τρώμε μέχρι ν' ακούσουμε τα "αλλελούϊα" από ψηλά!

Υ.Γ Μόλις μου’ρθε φλασιά.

Έξω απ’ τη μπάρα που θα ξεμαντάλωνα στον ύπνο μου, εκεί στο ξύλινο πορτάκι, έγραφε:

“The Hungry Monk” 1970.

God save the Queen!