Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Γλυκό και γραφή για τ' όνομά μου

Σε λίγες ώρες (Ελλάδος) γιορτάζω, και σε λίγες περισσότερες ώρες (Αμερικής) ξαναγιορτάζω.
Μάρθα, το όνομά μου, και πάντα με γιόρταζαν μαζί με τις "Μάρθα και Μαρία, αδερφές Λαζάρου".
Το λέω γιατί επισήμως υπάρχει κι άλλη γιορτή Μάρθας, θαρρώ κάπου στο Φλεβάρη, αλλά εγώ γιορτάζω καλοκαιρινά.
Πάλι σε τούρτα το έριξα, παρόλο που δεν είναι το στοιχείο μου, ωστόσο , όπως έχω ξαναπεί, με κερδίζουν οι εικόνες, κι αυτή κάτι μού έκανε.
Την έφτιαξα, έτρεξα στην πίσω αυλή που έχει ήλιο, άλλαξα πέντε έξι τραπεζομαντηλάκια- πετσετάκια ώσπου να τη φωτογραφίσω και ξαναμπήκα μέσα να γράψω.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι η γραφή για τη γιορτή μου.
Here you are!


ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΑΡΘΑ


Με βαφτίσανε Μάρθα,
αλλά με φωνάζουν και Μαρθού, Μανιώ, Θουλίτσα, Τσουρέκη και Κλασιόνη.
Για εικοσιπέντε χρόνια γύριζα στο όνομα Μάνη.
(Η μεγάλη μου αδερφή αρνιόταν να μάθει το Μά-ρθα.
Έλεγε Μα- , σταμάταγε και σε λίγο συνέχιζε με –νη. «Μάνη».)

Αγαπώ τις ιστορίες.
Και να τις ακούω και τις γράφω.
Μερικές φορές οι φανταστικές ιστορίες μ’ αρέσουν πιο πολύ απ’ τις πραγματικές.
Με φαντάζομαι να ζω σ’ ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα με δοκάρια ψηλά από κάτω, κι ένα ποδήλατο με καλαθάκι ακουμπισμένο στον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού.
Τώρα που δεν έχω ποδήλατο, περπατάω.
Όταν περπατάω, σκέφτομαι.
(Σκέφτομαι, ας πούμε, πότε θα πάω να κάνω γιόγκα αφού πλήρωσα δέκα τάξεις  κι έκανα μόνο μία μέσα σε σαράντα μέρες.)
Πριν κοιμηθώ δε σκέφτομαι.
Διαβάζω κι ύστερα κοιμάμαι ένα οχτάωρο.
(Αν κοιμηθώ λιγότερο από οχτώ ώρες, γκρινιάζω όλη μέρα.)
Στον ύπνο μου πηγαίνω σινεμά.
Βλέπω όνειρα- ταινίες κι ύστερα σηκώνομαι και τα γράφω.
(Έχω σωσμένες πάνω από 400 σελίδες ταινίες κι έχω χαμένες  άλλες τόσες.)
Σπάνια πάω στο κανονικό σινεμά γιατί χτυπάνε κινητά, μιλάνε στα κινητά , ανοιγοκλείνουνε πατατάκια και φιλιούνται.
(Μεγάλωσα και δεν αντέχω πια τη φασαρία.)
Στο σπίτι βλέπω μόνο κωμωδίες, ρομάντσα και ελαφρές περιπέτειες τύπου Indiana Jones.
Αν κατά λάθος παίξει θρίλλερ (ή στην οθόνη ή στη ζωή) κλείνω τα μάτια.

Όταν βλέπω στο δρόμο καπνιστή, λέω μέσα μου «ουσίες» και προσπερνώ.
Όταν βλέπω μωρά, τους χαμογελώ, κι εκείνα γυρίζουν το κεφάλι και μού επιστρέφουν το χαμόγελο.
(Καμιά φορά κι ενώ τα προσπερνώ, εκείνα συνεχίζουν να με κοιτούν με γυρισμένο το κεφάλι κι εγώ αναρωτιέμαι τί να βλέπουν.)
Όταν ήμουνα μικρή, χαμογελούσα μόνο με κλειστό στόμα.
(Νόμιζα πως έχω στραβά δόντια και πως είμαι άσχημη.)
Τώρα δείχνω ολόκληρο το στόμα μου και το γέλιο μου έχει αρσενικό ήχο.
Γελάω μ’ ανοιχτό το στόμα με τους φίλους μου, το γράψιμο, τη ζαχαροπλαστική, τα βιβλία, τα παιχνίδια, τη θάλασσα, τους διαλογισμούς και τα ταξίδια.
Όταν ήμουνα μικρή φοβόμουν το σκοτάδι ,
(νόμιζα πως θα έβγαινε απ’τη γωνιά ένας γέρος με τεράστια νύχια και θα μ’ άρπαζε)
τη λεκάνη της τουαλέτας,
(φανταζόμουνα πως θα’ βγαινε ένα φίδι απ’ την τρύπα και θα μ’ άρπαζε)
και την άκρη του κρεβατιού.
(γιατί αν έβγαζα το πόδι μου έξω απ’ τα σκεπάσματα, πέρα απ’ την άκρη του κρεβατιού,ένα άλλο χέρι θα μ’ άρπαζε.)
Αφού μεγάλωσα και δε μ’ αρπάξανε χέρια και φίδια, άλλαξα φόβους.
Φοβόμουν τις γυναικολογικές εξετάσεις.
Ξέρω όμως πως «ή φόβος ή αγάπη», άλλο δεν υπάρχει.
Κι εγώ διαλέγω την αγάπη και δε φοβάμαι πια.

Δε λέω εύκολα «συγγνώμη», ούτε «σ’ αγαπώ» και δε νιώθω γι’ αυτό καθόλου περήφανη.
Δίνω μεγάλη σημασία στις λέξεις γιατί έχουν ενέργεια και βάρος.
Αγαπώ τη λέξη «μαζί» .
Δεν αντέχω τη λέξη «σλιπάκι».
Δεν είχα κι ούτε έχω απάντηση στην ερώτηση «ποιο είναι το αγαπημένο σου...» φαγητό, λουλούδι, χρώμα, τραγούδι.
Το «διάλεξε ένα» και το «πάρε μιαν απόφαση» με αγχώνουν.
Δυσκολεύομαι  να διαλέξω σε ποιο τραπέζι θα καθίσω στο εστιατόριο και τι θα παραγγείλω.
(Πάντα παραγγέλνω τελευταία.)

Τρώω απ’ όλα, εκτός απ’τα πολύ καυτερά.
Μικρή δεν έτρωγα τα κουκιά, παρά μόνο με γιαούρτι, για να γλυστράνε και να μην τα καταλαβαίνω.
Όταν η μαμά μου ήταν έγκυος σε μένα της μυρίσαν κεφτεδάκια.
(Μόλις άρχισα να μιλάω, ζήταγα να φάω «κερατάκια, κερατάκια».)
Από γλυκά προτιμώ τα κρεμώδη,
(κρέμα λεμόνι, η αγαπημένη μου)
ενώ μικρή τρελλαινόμουνα για «το γλυκό με τις τρίχες».
(κανταίφι) .
Δεν είμαι του ποτού, κι αν πάω ποτέ «για ποτό» δεν ξέρω τι να παραγγείλω.
Ρετσίνα πίνω καμιά φορά .
(Μού θυμίζει Θεσσαλονίκη , παρέες φίλων μπροστά στην τηλεόραση για αγώνα μπάσκετ με το Γκάλη, το Γιαννάκη και τ’ άλλα παιδιά.)
Ουζάκι πίνω κανένα ποτήρι, αν δεν ξεχάσω να το τελειώσω.
(Μού θυμίζει καλοκαίρι στο νησί, παραλιακό ταβερνάκι μπροστά στην άμμο, ξυπόλητη, με καλαμαράκια στο πιάτο και  χταπόδι απλωτό στο σχοινί.)
Ρούμι, τζιν, βότκα και τεκίλα δεν πίνω.
(Δεν μού θυμίζουν τίποτε.)

Αγαπώ τα μακριά φουστάνια, τα ριχτά πουλόβερ και τις μπότες με ή χωρίς τακούνι.
Δε φοράω ζώνες.
Δεν αγοράζω κοσμήματα.
Βάφομαι στα τρένα.
Ζωγραφίζω κινούμενα σχέδια.
Φτιάχνω πολλά γλυκά και τα μοιράζω.
Σπάνια αφήνω κάτω τα μαλλιά μου.
Σπάνια τονίζω τη μέση μου.

«Ποτέ» και  «πάντα» μού ηχούν απόλυτα και δεν θέλω να τα λέω.
Τα απόλυτα και τα ακραία με ταράζουνε.
Όταν ταράζομαι, πονάει ο λαιμός μου και κλείνει η φωνή μου.
Κι όταν αγχώνομαι ή κρυώνω, πονάει η κοιλιά μου.
Δεν μ’ αρέσει το κρύο γενικότερα.
(Κρύος καιρός, κρύοι άνθρωποι, κρύα αστεία, air condition και παγάκια.)
Όταν κρυολογώ, μού κρατάει μέρες.
Δεν κάνω συχνά πυρετό, δεν κάνω καθόλου εμετό, αλλά βραχνιάζει η φωνή μου.
(Στο τηλέφωνο με ρωτούν «Ποι-ΟΣ είστε;»)

Δυνατή μου αίσθηση η μύτη μου, και την ακολουθώ.
Μυρίζω καλά το γιασεμί, την γαρδένια και το χαμομήλι.
Παίρνω μικρά μπουμπουκωτά τριανταφυλλάκια, άσπρους κρίνους και τουλίπες για τα βάζα μου.
Στους διαλογισμούς μου βλέπω συνέχεια παπαρούνες.
(Βρίσκεις παπαρούνες στα ανθοπωλεία;)

Θυμώνω με τη βία,
με όσους ασκούν εξουσία πάνω στους άλλους,
με όσους ρουφούν ενέργεια απ’ τους άλλους,
και με ό,τι παραβιάζει τη ζωή και την ελευθερία.
Είμαι Ζυγός και μ’ αρέσει να’ μαι ελεύθερη.

Με λένε Μάρθα κι είναι σήμερα η γιορτή μου.

Υ.Γ. Ηλεκτρονική πληροφόρηση:
- Το όνομα «Μάρθα» προέρχεται από το αραμαϊκό Marta και σημαίνει «κυρία» και «δέσποινα- οικοδέσποινα».
 - Η Μάρθα είναι ανεξάρτητη και μοναχική, καθαρή, σεμνή, φίλη, δραστήρια, συμπαθής και φιλόξενη.
 - Γιορτάζει στις 4 Ιουνίου.
---------------------------------------------------------------------------
Και τώρα...το γλυκό μας.


ΤΟΥΡΤΑ ΓΙΟΡΤΗΣ


Η τουρτίτσα της ημέρας είναι παραλλαγή της τριώροφης που έχω ξαναγράψει.
Αυτή έχει δύο πατώματα (το τρίτο πάτωμα το έφαγαν τα εργολαβικά) και φτιάχτηκε σε ταψάκια 22 εκατοστών. Μοίρασα το παντεσπάνι σε δύο ταψάκια , τα ράντισα αυτή τη φορά μη μου στεγνώσουν, έβαλα κρέμα σοκολάτα μέσα και γύρω, από πάνω άλειψα σαντιγύ (έτοιμη), πασπάλισα με τριμμένο oreo πάνω και γύρω , και ζούπηξα μερικά σμέουρα (raspberries)και γιούπι, αύριο θα φαγωθεί με φίλες.


Παντεσπάνια (2)
1 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (Ή αλεύρι κανονικό και 1 κουταλιά baking powder)
1 κούπα ζάχαρη
4 αυγά
1 βανίλια
2 κουταλιές κακάο (για σοκολατένιο παντεσπάνι)


Σιρόπι
1/2 φλυτζάνι νερό
4 κουταλιές σούπας ζάχαρη
4 κουταλιές σούπας κονιάκ


Κρέμα σοκολάτα για γέμιση και επικάλυψη 
(Θα περισσέψει λίγη αν βάλετε πάνω απ' την τούρτα σαντιγύ)
450 γρ. σοκολάτα κουβερούρα
1 κούπα κρέμα γάλακτος
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
2 κουταλιές της σούπας μέλι
57 γρ. βούτυρο


Ε(χ)τέλεση
Ξεκίνησα με τα παντασπάνια.

Έστρωσα αντικολλητικό χαρτί στα ταψιά και ζέστανα το φούρνο στους 180C/350 F.
Χτύπησα τα αυγά με τη ζάχαρη και τη βανίλια να ασπρίσουν.
Κοσκίνισα το αλεύρι με το κακάο και το πρόσθεσα προσεκτικά στο μείγμα των αυγών.
Μοίρασα το μείγμα σε δύο ταψάκια και έψησα για 20 λεπτά περίπου.
Τα άφησα να κρυώσουν και καταπιάστηκα με τη γέμιση.



Έκοψα τη σοκολάτα σε κομματάκια για να λιώνει εύκολα.
Έβαλα σε ένα κατσαρολάκι την κρέμα γάλακτος, τη ζάχαρη και το μέλι σε χαμηλή φωτιά και ανακάτευα μέχρι να λιώσει η ζάχαρη (όχι να βράσει η κρέμα). Κατέβασα το κατσαρολάκι απ' τη φωτιά κι έριξα μέσα τα κομματάκια της σοκολάτας. Ανακάτεψα να λιώσει καλά. Μετά έριξα σε κομματάκια το βούτυρο και ξανα-ανακάτεψα. Μετέφερα το μείγμα σε άλλο μπωλ και ανακάτευα κάπου κάπου για να κρυώσει και να μπορεί να απλώνεται. 


Όταν κρύωσαν τα παντεσπάνια, έβγαλα προσεχτικά το χαρτί, έκοψα λίγο από την επιφάνεια τους, ράντισα με το σιρόπι που το είχα ζεστάνει τόσο ώστε να λιώσει η ζάχαρη και γέμισα με την μισή και παραπάνω κρέμα. Έβαλα από πάνω το δεύτερο παντεσπάνι ξαναράντισα λιγάκι.
Κάλυψα τη γύρω επιφάνεια της τούρτας με την υπόλοιπη σοκολατένια κρέμα.
Από πάνω σκέπασα με σαντιγύ, γύρω στα 150 γραμμάρια.
Πασπάλισα και πάνω και γύρω με τριμμένα μπισκότα oreo και στόλισα με raspberries.


Και ...χρόνια μου πολλά!

21 σχόλια:

  1. Χρονια σου πολλα Μαρθα!
    Υπεροχη η τουρτα αλλα ακομη πιο υπεροχο το κειμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχα όλα!
    Τέλεια η τούρτα (θα την ήθελα βέβαια και σε ένα ποιο κοντινό πλάνο για να ξελιγωθώ από την λαχτάρα) και τέλειο και το κείμενό σου!!

    Χρόνια πολλά Μάρθα!
    Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Χρυσαυγή μου. Γράφεις κι εσύ πολύ όμορφα!!!Στη φωτογραφία ...τώρα εκπαιδεύομαι!

      Διαγραφή
  3. Ohhh, ich liebe Oreo, und Dein Kuchen sieht sehr lecker aus ;o))
    LIebe Grüße,
    Irène

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. I wish I spoke German, but I don't. The only thing I understand is that you love Oreos, and we agree on that.
      Love from New York!!!

      Διαγραφή
  4. Χρόνια πολλά
    Υπέροχη η τούρτα πολύ όμορφο το κείμενό σου.
    Να είσαι καλά
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι ωραία ανάρτηση! Χρονια σου πολλά Μάρθα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρόνια Πολλά! "Ξενιτεμένο μας πουλί!".
    Απολαυστικό κείμενο και οι φόβοι σχεδόν ταυτόσημοι!

    Κερνιέμαι από την όμορφη τούρτα σου, γλυκιά σοκολατένια μπουκιά.
    Και του χρόνου με υγεία και με όλα τα όνειρα σου πραγματοποιημένα.
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ και αντεύχομαι όλων των ανθρώπων τα όνειρα να πραγματοποιούνται!

      Διαγραφή
  7. Μάρθα μου, κατά τύχη έπεσα μάλλον στην καταλληλότερη ανάρτηση για να σε ανακαλύψω!
    Μου άρεσαν πολύ όσα διάβασα για σένα και στη συνέχεια μου άρεσε και η τούρτα σου!
    Χρόνια σου πολλά λοιπόν, να είσαι καλά, γερή και ευτυχισμένη!
    Ελπίζω να τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανεξάρτητη, δραστήρια, ταλαντούχα και "φοβιτσιάρα" Μάρθα Χρόνια σου Πολλά και Καλά!
    Να "πας" εκεί που "θέλεις" σου εύχομαι ολόψυχα!
    Πανέμορφη τούρτα σοκολάτας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για το "σπρώξιμο" να πάω εκεί που θέλω! Τις καλημέρες μου από Νέα Υόρκη (ακόμη)!!!

      Διαγραφή
  9. Πολύχρονη Μάρθα. Σου εύχομαι από καρδιάς, όλα όσα ωραία επιθυμείς, να γίνουν πραγματικότητα!! Ευχαριστούμε για το σοκολατένιο κέρασμα.
    Καλό μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. H toyrta φαινεται πεντανοσιμη,
    Χρονια σου πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απόψε,άλλη μια νύχτα ασύλληπτων "διακοπών" μπήκα εδώ μέσα ,ζητώντας συντροφιά τάκανα άνω κάτω,χαμογέλασα και πάω για ύπνο,ευχόμενη νάσαι πάντα καλά,να χαρίζεις φως γύρω σου και θετική ενέργεια Μαρθί μου
    Χρόνια Πολλά κοριτσάκι.
    Φιλάκιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...